Komarowate

Karmienie i rozmnażanie

Zazwyczaj zarówno samce jak i samice komarów żywią się nektarem i sokami roślinnymi. U wielu gatunków aparaty gębowe samic są przystosowane do przebijania skóry zwierzęcych żywicieli i wysysania ich krwi jako ektopasożytów. U wielu gatunków samica musi pobrać białka z krwi żywiciela, zanim będzie mogła wyprodukować jaja. U wielu innych gatunków samica może produkować więcej jaj po spożyciu posiłku z krwi.

Składają jaja w zbiornikach wodnych. Larwy poruszają się przy powierzchni wody, oddychając przez rurki powietrzne, które wystają z wody. Pożywienie zdobywają z wody, zwykle zjadając glony i inne drobne stworzenia. Lubią kręcić się przy powierzchni, dlatego niektórzy nazywają je wigglerami. Larwy zazwyczaj przechodzą w stadium poczwarki w ciągu kilku dni lub tygodni od wyklucia, w zależności od temperatury wody i gatunku.

Poczwarki nazywane są tumblers, ponieważ poruszają się w wodzie, jeśli woda zostanie dotknięta. Tumblery nie jedzą, ale dużo się poruszają w wodzie i podobnie jak larwy oddychają rurkami, które wystają z wody. Stadium poczwarki jest krótkie (trwa tylko kilka dni), po czym komar staje się dorosły.

Istnieje wiele gatunków komarów. Wynika to z faktu, że każdy z gatunków ssących krew jest przystosowany do innego żywiciela lub grupy żywicieli. Istnieją dwie podrodziny, 43 rodzaje i ponad 3500 gatunków komarów z rodziny Culicidae.

Wektory chorób

Komary są wektorem (nosicielem), który przenosi chorobotwórcze wirusy i pasożyty z człowieka na człowieka.

Głównymi chorobami przenoszonymi przez komary są choroby wirusowe: żółta gorączka, denga i malaria, przenoszone przez gatunki Anopheles i Culex. Komary przenoszą choroby na ponad 700 milionów ludzi rocznie w Afryce, Ameryce Południowej, Ameryce Środkowej, Meksyku i dużej części Azji, powodując miliony zgonów.

Zwalczanie komarów

Metody stosowane w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się choroby lub w celu ochrony osób na obszarach, na których choroba występuje endemicznie, obejmują:

1. Kontrola wektorowa mająca na celu eliminację komarów. Zmiana siedliska: usuwanie wód stojących i innych miejsc lęgowych, pestycydy, naturalne drapieżniki i odławianie.
2. Zapobieganie chorobom poprzez stosowanie leków profilaktycznych i szczepionek oraz zapobieganie ukąszeniom komarów poprzez stosowanie środków owadobójczych, moskitier i repelentów.

Woda

Woda stojąca, jak w stawie lub jeziorze, jest głównym miejscem rozmnażania. Usuwanie tej wody może, ale nie musi być praktyczne. Wodę w kąpieliskach dla ptaków można wymieniać raz w tygodniu, ale trudno to zrobić w przypadku większych zbiorników wodnych. Kiedyś stosowaną metodą było spryskiwanie wody DDT, ale powoduje to wiele szkód, a w każdym razie komary są obecnie bardzo odporne na ten środek chemiczny.

Repelenty organiczne

Wraz z rosnącą liczbą doniesień o szkodliwym wpływie DEET na ludzi, nastąpił ruch w kierunku repelentów, które są organiczne. Są one z rodzaju tych, które miały tradycyjne cele domowe, zanim zostały użyte jako środki odstraszające komary.

Naturalne drapieżniki

Nimfa ważki zjada komary we wszystkich stadiach rozwoju i jest dość skuteczna w kontrolowaniu populacji. Niektóre nietoperze mogą zjeść nawet 500 komarów w ciągu godziny. Niektóre widłonogi są drapieżnikami na larwach pierwszego stadium, zabijając do 40 larw Aedes dziennie. Wiele ryb zjada larwy komarów, w tym złote rybki, sumy, piranie i strzeble.

Ważki są naturalnymi drapieżnikami komarów.

Ewolucja

Najstarszy znany komar o w zasadzie nowoczesnej anatomii został znaleziony w 79-milionowym kanadyjskim bursztynie z górnej kredy. Starszy, siostrzany gatunek o bardziej prymitywnych cechach znaleziono w bursztynie sprzed 90-100 milionów lat.

Analizy genetyczne wskazują, że klady Culicinae i Anophelinae mogły się rozdzielić około 150 milionów lat temu. Uważa się, że gatunki Anopheles ze Starego i Nowego Świata rozdzieliły się około 95 milionów lat temu.