Karaś chiński

Zdrowie

Złote rybki są bardzo wrażliwe i nie powinny być dotykane. To może je zranić i spowodować ich chorobę. Mogą też mieć inne problemy zdrowotne. Ich żołądki mogą wypełniać się płynami (wodą). Mogą zachorować z powodu złych bakterii. Niektórzy tracą kontrolę nad pływaniem, ponieważ specjalny organ w ich brzuchu, zwany pęcherzem pływackim, choruje i przestaje działać. Jednak chore złote rybki można leczyć lekami. Sklepy zoologiczne lub weterynarze mogą pomóc złotym rybkom wyzdrowieć, gdy są chore. Jednym z prostych sposobów na pomoc złotej rybce w przypadku niestrawności jest karmienie jej groszkiem, ponieważ pomoże to w prawidłowym funkcjonowaniu jej przewodu pokarmowego.

Układ nerwowy

Najbardziej przednie części mózgu ryby to cebulki węchowe. Łączą się one z dwoma płatami mózgu za pomocą łodyg. Mózg jest zaangażowany w zmysł węchu. Wydaje się, że kontroluje on również takie zachowania, jak dbanie o młode i poznawanie naturalnego środowiska. Płatki optyczne przetwarzają informacje z oczu. Mózg koordynuje ruchy ciała. Rdzeń kontroluje funkcje narządów wewnętrznych i pomaga utrzymać równowagę.

Dalej do tyłu w mózgu znajduje się rdzeń kręgowy, który jest rdzeniem nerwowym wydrążonym w grzbiecie, który mają akordy. Rdzeń kręgowy jest chroniony przez kręgosłup. Pomiędzy każdym zestawem kręgów para nerwów rdzeniowych opuszcza rdzeń i łączy się z organami wewnętrznymi i mięśniami. Większość ryb ma dobrze zaprojektowane organy zmysłu. Chemoreceptory (chemiczne) znajdują się na całej głowie i znacznej części powierzchni ciała. Większość ryb ma uszy wewnątrz głowy, ale nie słyszą dobrze. Jednakże seria porów połączonych z kanałami pod skórą pokrywa głowę i boki ciała. System ten, zwany systemem linek bocznych, wykrywa ruch.

System fermentacyjny

Gdy pokarm znajdzie się w ustach złotej rybki, jest on wpychany do tylnej części gardła, gdzie zestaw zębów miele i miażdży go. Zmielony pokarm przechodzi przez rurkę zwaną przełyku, która wyciska nadmiar wody. Przełyk jest wyłożony kubkami smakowymi i komórkami produkującymi śluz, który utrzymuje go w ruchu. Przełyk opróżnia się do rozszerzalnej części przewodu pokarmowego złotej rybki, której nie należy mylić z żołądkiem. Jest to po prostu strefa buforowa do przechowywania nadmiaru pokarmu w razie potrzeby. Tuż przed tą rozszerzalną częścią, chemikalia z pęcherzyka żółciowego i trzustki są pompowane wraz z pokarmem. Te z pęcherzyka żółciowego składają się na żółć, która jest używana do rozkładu tłuszczów; te z trzustki zawierają enzymy, które są używane do rozkładu białek. Wzdłuż przewodu pokarmowego znajdują się komórki, które wydzielają enzymy, które działają na węglowodany, rozbijając je na cukry. Z części rozszerzonej do odbytu złotej rybki wytwarza się dużo śluzu i jak najwięcej użytecznego materiału wchłania się do krwiobiegu, który ma być używany do energii, wzrostu, ochrony i naprawy.

Układ oddechowy

Złote rybki dostają swój tlen z wody. Jak ryba pływa, wypływa z wody. Woda z tlenem przechodzi przez otwór w gardle ryby, który prowadzi do skrzeli. Skrzela mają w sobie wiele naczyń krwionośnych. Tlen przemieszcza się z wody do krwi, gdy woda przepływa przez skrzela. Naczynia krwionośne gromadzą i magazynują tlen, który przepływa przez skrzela. W tym samym czasie dwutlenek węgla przemieszcza się z krwi i do wody. Teraz, woda wypływa ze szczelin pod skrzelami. Te skrzela znajdują się pod operkulatorem.

Układ krążenia

Układ krążenia ryb jest odpowiedzialny za transport krwi i składników odżywczych w całym organizmie. Krew przemieszcza się w całym organizmie poprzez sieć naczyń krwionośnych. W przeciwieństwie do ludzi, ryby mają jednocyklowe krążenie, gdzie krew pozbawiona tlenu trafia do serca, skąd jest pompowana do skrzeli, a następnie krąży w całym organizmie. Układ krążenia ryb składa się z serca, krwi i naczyń krwionośnych. Serce ryby to prosta struktura mięśniowa, która znajduje się pomiędzy łukami tylnych skrzeli. W większości ryb, serce składa się z przedsionka, komory serca, woreczka jak cienka ściana struktura znana jako sinus venosus i rury, znany jako bulbus arteriosus. Pomimo tego, że zawiera cztery części, serce ryby jest uważane za dwukomorowe. Krew zawiera osocze (płynna część krwi) i komórki krwi. Czerwone krwinki zawierają hemoglobinę, białko, które ułatwia transport tlenu do całego organizmu, natomiast białe krwinki są nieodzowną częścią układu odpornościowego. Trombocyty pomagają w krzepnięciu krwi. Krew krąży w całym organizmie za pomocą tętnic i żył (naczyń krwionośnych). Tętnice są odpowiedzialne za przenoszenie utlenionej krwi z serca do reszty ciała, podczas gdy żyły zwracają do serca odtlenioną krew z różnych części ciała.

Układ kostny i mięśniowy

System szkieletowy złotej rybki ma za zadanie głównie chronić złotą rybkę, wspomagać jej strukturę i siłę nacisku oraz pomagać w produkcji czerwonych krwinek. System szkieletowy złotej rybki składa się z prawie wszystkich małych kości i chrząstek i prawie nie ma żadnych dużych kości. Kości są zrobione z prawie całego wapnia. W układzie mięśniowym złotej rybki znajdują się 3 główne mięśnie, mięśnie ogona i tułowia, mięśnie szczęki i płetwy. W mięśniach ogona i tułowia znajdują się miotomy, które są blokami mięśniowymi i są miosepty, które są tkankami łącznymi oddzielającymi miotomy. Przegroda pozioma rozdziela miotomy na dwie części, brzuszną lub grzbietową. W mięśniach szczęki złota rybka używa mięśni przywodziciela do zamykania szczęki, a mięśnie przywodziciela do otwierania szczęki. W mięśniach płetwy złotej rybki znajdują się również mięśnie przywodziciela i przywodziciela. Mięśnie te oddalają płetwy złotej rybki od jej ciała i zamykają je. W płetwach znajdują się również mięśnie erektora, które pomagają w stabilizacji i elastyczności płetw rybki.

Pamięć i inteligencja

Złote rybki mają co najmniej trzymiesięczny okres pamięci i potrafią rozróżnić różne kształty, kolory i dźwięki. Dzięki pozytywnemu wzmocnieniu, Złote Rybki mogą być szkolone do rozpoznawania i deptania sygnałów świetlnych o różnych kolorach lub wykonywania sztuczek. Ryby uczą się przewidywać karmienie pod warunkiem, że codziennie występują o mniej więcej tej samej porze.

Powiązane strony

• Koi