Prawa człowieka

Historia

Idea praw człowieka wywodzi się z idei odnalezionych w religii i filozofii w Europie Zachodniej. Nowoczesna zachodnia idea praw człowieka powstała w Oświeceniu Europejskim. W XVI wieku niektórzy zaczęli sugerować, że każdy ma religijne i polityczne prawo do wyboru swojej religii i swoich przywódców. Taki sposób myślenia był ważny w angielskiej wojnie domowej. Po wojnie filozof John Locke twierdził, że ludzie powinni mieć te prawa; był jednym z pierwszych ludzi, który nazwał je "prawami człowieka". Te idee były również ważne w rewolucji amerykańskiej i francuskiej w XVIII wieku.

W XIX wieku John Stuart Mill był ważnym filozofem, który również myślał o prawach człowieka. Mówił on, że ludzie powinni mieć możliwość kontrolowania swoich własnych ciał i umysłów. Mówił o trzech szczególnych ideach:

• wolność słowa
• swoboda zgromadzeń
• wolność do robienia tego, co człowiek chce, jeśli nie szkodzi innym (nawet jeśli inni ludzie uważają, że jest to złe)

Hegel był filozofem, który mówił o idei wolnej woli. Mówił również o tym, co czyni człowieka wolnym: że człowiek musi mieć pewne relacje z innymi ludźmi, aby mieć prawdziwą wolność. Człowiek musi być zdolny do tego:

• własność własna
• zawierać umowy z innymi osobami
• składanie ludziom obietnic moralnych
• mieszkać z kimkolwiek
• uzyskać ochronę przed prawem
• mieć głos w rządzie

Prawa

Ponieważ ludzie wierzą, że prawa człowieka są ważne, kraje tworzą prawa, które mają je chronić. Te prawa mówią, że rządy nie mogą odbierać ludziom podstawowych praw. Upewniają się, że ludzie, którzy odbierają innym ludziom prawa, są karani.

Niektóre duże organizacje polityczne wydały oświadczenia, które promują prawa człowieka. To nie są prawa, ale i tak nas dotyczą. Jeśli grupy lub kraje nie będą stosować się do tych stwierdzeń, inni je potępią (powiedzą, że są bardzo złe), a wtedy ludzie mogą z nimi nie rozmawiać, nie robić z nimi interesów, nie pomagać im.

Niektóre z ważnych miejsc, w których pisane są prawa dotyczące praw człowieka, znajdują się w konstytucjach. Konstytucja Stanów Zjednoczonych i konstytucja Francji to dwa z najstarszych zbiorów ustaw opartych na prawach człowieka.

W 1948 roku Organizacja Narodów Zjednoczonych przyjęła Powszechną Deklarację Praw Człowieka. Jest to powszechnie szanowany dokument, który mówi, co ONZ uważa za prawa człowieka. Nie jest to prawo, ale podstawa, na której powstają dwie ważne umowy:

• Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych
• Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych

Są to pakty praw człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych: porozumienia między ludźmi lub krajami. Kraje, które podpisują te dwa pakty, zgadzają się na ich przestrzeganie.

Oprócz tych deklaracji i paktów istnieje wiele traktatów i dokumentów sporządzonych przez ONZ i inne organizacje międzynarodowe. Te traktaty i dokumenty nazywane są "Międzynarodowym prawem praw człowieka".

Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela zatwierdzona przez Zgromadzenie Narodowe Francji, 26 sierpnia 1789 r.

Lista praw człowieka

Nie wszyscy zgadzają się co do tego, jakie są podstawowe prawa człowieka. To bardzo jasne, że niewiele krajów zezwala na te wszystkie prawa. Są też kraje, w których prawa te nie są nielegalne, ale nie robi się nic, aby je promować. Oto lista niektórych z najbardziej uznanych praw:

Prawa podstawowe

• Prawo do życia
• Być obywatelem danego kraju
• Prawo do mieszkania
• Prawo do rzetelnego procesu sądowego
• Do posiadania własności

Bezpieczeństwo

• Bezpieczeństwo przed przemocą (fizyczną, psychiczną i seksualną)
• Starać się o azyl, jeśli kraj źle Cię traktuje
• Uczciwy proces, i być uznanym za niewinnego do czasu udowodnienia mu winy

Ogólne swobody życiowe

• Prawo do uzyskania wykształcenia
• Opieka zdrowotna (opieka medyczna)
• Aby wierzyć i praktykować religię, której człowiek pragnie

Prawa związane z seksualnością i prokreacją

• Prawo do małżeństwa i rodziny
• Równość mężczyzn i kobiet; prawa kobiet
• Nie być zmuszonym do małżeństwa
• Prawo do wyrażania swojej orientacji seksualnej

Wolności polityczne

• Prawo do wyrażania siebie: wolność słowa
• Do głosowania
• Aby pokojowo zaprotestować (wypowiedzieć się przeciwko) rządowi lub grupie
• Do petycji

Nadużycia

Nadużycie oznacza celowe skrzywdzenie osoby lub osób fizycznie, psychicznie, emocjonalnie lub werbalnie raz lub wiele razy. Nadużycia praw człowieka następują w podobny sposób, również z uwzględnieniem praw powszechnych. Nadużycie praw człowieka ma miejsce, gdy osoba zostaje skrzywdzona w sposób, który narusza (jest sprzeczny z) jej prawami człowieka. Łamanie praw człowieka jest często nazywane także łamaniem praw człowieka.

Przykłady łamania lub naruszania praw człowieka są następujące:

• Wsadzenie człowieka do więzienia, ponieważ powiedział, że rząd robi złe rzeczy, albo dlatego, że jest religijny, albo nie jest religijny.
• Zabranie człowieka do domu, bo jest z innego kraju
• Nie pozwalając głosować komuś, kto jest obywatelem danego kraju, ponieważ ma on "zły" rodzaj atrybutu, o którym mowa na górze artykułu.
• Przemoc wobec kogoś, ponieważ ma on (lub jakąkolwiek) religię, lub inną religię niż ten, który ją nadużywa.

Wiele osób, grup i krajów uważa, że ochrona praw człowieka jest bardzo ważna. Ale nie wszyscy na świecie wierzą w prawa człowieka. Jeśli ludzie, którzy nie wierzą w prawa człowieka, mają władzę polityczną, mogą skrzywdzić wielu ludzi. Nawet jeśli ci ludzie nie mają władzy politycznej, mogą być agresywni wobec innych ludzi. Jest wiele osób, które pracują na rzecz ochrony praw człowieka wszystkich ludzi; niektóre z nich są grupami rządowymi, a niektóre nie mają żadnego rządu. Czasami nazywa się ich organizacjami praw człowieka. Amnesty International i Human Rights Watch są przykładami organizacji praw człowieka.

Powiązane strony

• Rada Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych
• Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka
• Pokój światowy