Encyklopedia Britannica
The Encyclopædia Britannica (po łacinie "British Encyclopaedia"), wcześniej opublikowana przez Encyclopædia Britannica, Inc. jest popularną encyklopedią. Jest ona napisana w języku angielskim. Pierwotnie była drukowana tylko na papierze, ale pod koniec XX wieku rozszerzyła się do wersji cyfrowych, a także komputerowych. Od 2010 roku przestała być drukowana w wersji papierowej. Encyklopedia jest podzielona na wiele książek. Artykuły w książkach są ułożone w porządku alfabetycznym. Istnieją również wersje przeznaczone dla dzieci. Jest to największa drukowana encyklopedia w języku angielskim i druga co do wielkości encyklopedia. Największą z nich jest Wikipedia. Wiele osób uważa ją za najlepszą encyklopedię, ponieważ uważają, że jest dokładna i ma wiele szczegółów.
Encyklopedia była kiedyś bardzo mała, pierwsze wydanie w 1768 r. miało tylko 3 książki. Powoli stawała się coraz większa. Ostatnie wydanie, piętnaste, rozpoczęte w 1974 roku, ma 29 książek, plus dwa indeksy. Zawiera dodatkową książkę o nazwie Propædia, do klasyfikacji wiedzy. Te 29 książek składa się z Makropædia i Mikropædia. Makropædia jest większą książką, z bardziej szczegółowymi artykułami, które mogą mieć nawet 300 stron, składającą się z 17 książek, podczas gdy Micropædia jest mniejszą z wieloma znacznie krótszymi artykułami, które zazwyczaj mają mniej niż 750 słów. Micropædia jest używana do szybkiego sprawdzania, ale dla bardziej szczegółowych informacji, ludzie muszą używać Macropædia. Każda książka jest bardzo duża, ponad 1,000 stron na książkę. Każdego roku wydawana jest książka aktualizacyjna. Ostatnia książka była na rok 2018, wydana w 2017.
W marcu 2012 roku Encyclopædia Britannica, Inc. ogłosiła, że nie będzie już publikować drukowanych wydań, a zamiast tego skupi się na Encyclopædia Britannica Online.
Artykuły w Britannica są przeznaczone dla wykształconych dorosłych, nie dla dzieci, i napisane przez około 100 pełnoetatowych redaktorów i ponad 4000 ekspertów. Britannica jest obecnie najstarszą angielskojęzyczną encyklopedią. Została ona wydana po raz pierwszy w latach 1768-1771 w Edynburgu w Szkocji i zyskała dużą popularność, a jej trzecie wydanie w 1801 roku składało się z 21 książek.
Wielkość Britannica jest prawie taka sama od lat 30-tych XX wieku, z około 40 milionami słów na pół miliona tematów. Encyklopedia należała kiedyś do Brytyjczyków. W XX wieku należała do Amerykanów, ale nadal jest napisana w brytyjskim języku angielskim. Z czasem encyklopedia miała trudności z zarabianiem pieniędzy, z którymi boryka się prawie każda encyklopedia.
Historia
Wiele różnych osób było właścicielami Britannica. Są wśród nich szkocki wydawca A & C Black, Horace Everett Hooper, Sears Roebuck i William Benton. Encyklopedia Britannica, Inc. jest własnością Jacqui Safry, szwajcarskiego miliardera i aktora. Technologia informacyjna stała się lepsza i więcej elektronicznych encyklopedii, takich jak Microsoft Encarta i Wikipedia, sprawiło, że ludzie nie chcą już kupować encyklopedii w druku. Aby nadal mogła przetrwać, Encyklopedia Britannica, Inc. ciągle mówiła ludziom, że Britannica jest dobra i dokładna, uczyniła encyklopedię tańszą, a wersje elektroniczne na CD-ROM-ie, DVD i World Wide Web. Od początku lat trzydziestych XX wieku firma promowała również prace związane z tworzeniem odniesień spin-off.
Edycje
Istnieje 15 oficjalnych wydań encyklopedii, z pewnymi rozszerzeniami do 3. i 5. edycji (patrz tabela poniżej). Właściwie można powiedzieć, że 10. edycja była tylko rozszerzeniem 9. edycji, a 12. i 13. edycja były rozszerzeniami 11. edycji. Wydanie piętnaste zostało zreorganizowane w 1985 r., a zaktualizowana, aktualna wersja jest wydaniem piętnastym.
Poprzez encyklopedię historii, Britannica chciała być doskonałą książką referencyjną i dostarczyć materiały edukacyjne dla tych, którzy chcą się uczyć. W 1974 r. 15 edycja miała trzecie życzenie: zebrać wszystko, co wszyscy wiedzą. Historię Britannica można podzielić na pięć głównych epok, czyli na okresy czasu.
Pierwsza era
W pierwszych latach jej istnienia (1-6 wydania, 1768-1826), Britannica była kontrolowana przez ludzi, którzy ją napisali, Colina Macfarquhar i Andrew Bella, oraz przez ich przyjaciół i krewnych, takich jak Thomas Bonar, George Gleig i Konstabl Archibald. The Britannica najpierw publikować między 1768 i 1771 w Edynburgu, miasto w Szkocja, dzwonić the Encyclopædia Britannica, lub, Słownik sztuka i nauka, kompilować na nowy plan. Został on napisany, aby zastąpić francuską Encyklopedię. Jego logo, które jest kwiatowym godłem Szkocji, pokazuje, że Britannica była biznesem szkockim. Powstająca encyklopedia jest jednym z najbardziej znanych wydarzeń, które miały miejsce w czasie, gdy Szkocja zaczęła wymyślać wiele rzeczy, czyli w epoce oświecenia. Britannica zaczęła się jako zestaw trzech książek (w pierwszym wydaniu) napisanych przez jednego młodego redaktora - Williama Smellie'a - Wiele osób twierdziło, że pierwsze wydanie encyklopedii było bardzo niedokładne i miało w nim wiele problemów. Powoli, w pierwszej epoce Britannica zmieniła się w 20-bookowy zestaw napisany przez wiele osób. Chociaż kilka innych encyklopedii walczyło z Britannicą, takich jak Rees's Cyclopaedia i Coleridge's Encyclopaedia Metropolitana, te encyklopedie albo zbankrutowały, albo nie zostały ukończone, ponieważ ludzie piszący je argumentowali. Kiedy pierwsza era prawie się skończyła, Britannica miała wielu ludzi, którzy pomagali jej pisać, wszyscy mieli różne umiejętności. Encyklopedii udało się pozyskać tak wielu ludzi, zapraszając ich przyjaciół do pomocy.
Druga epoka
W drugiej epoce (7-9 edycji, 1827-1901), Britannica była własnością firmy Edinburgh, A & C Black. Chociaż niektórzy z osób, które pomogły w napisaniu Britannica pomogli, ponieważ byli przyjaciółmi najważniejszych redaktorów, wielu innych ludzi chciało pomóc Britannica, ponieważ odniosła ona duży sukces. Ci ludzie pochodzili z wielu innych krajów, a niektórzy z nich byli bardzo znani z tego, o czym pisali. Spis wszystkich artykułów został napisany w celu dodania do siódmego wydania encyklopedii, a oni nadal tworzyli spis do 1974 roku. Pierwszym angielskim redaktorem naczelnym był Thomas Spencer Baynes, który kierował powstaniem słynnego 9. wydania, które nazywane jest również "Scholar's Edition". 9. edycja jest uważana za najbardziej przeznaczoną dla studentów Britannica, jaką kiedykolwiek napisano. Jednak pod koniec XIX wieku 9. edycja była już za stara i Britannica miała wiele problemów finansowych.
Trzecia epoka
W trzeciej erze (10-14 wydania, 1901-1973), Britannica była własnością Amerykanów, którzy zaczęli się reklamować, aby zarobić więcej pieniędzy. Amerykańscy właściciele również powoli upraszczali artykuły Britannica, aby mogła ona służyć większej liczbie osób. 11. edycja jest przez wielu uznawana za najlepsze wydanie encyklopedii. Jej właściciel, Horace Hooper, bardzo ciężko pracował, aby 11. wydanie było doskonałe. Kiedy Hooper miał problemy finansowe, Britannicą zarządzał Sears Roebuck przez około 18 lat (1920-1923, 1928-1943). W 1932 roku wiceprezes Sears, Elkan Harrison Powell, był właścicielem Britannica.
W 1936 r. zaczął regularnie (do dziś) rewidować encyklopedię, w której każdy artykuł jest sprawdzany co najmniej dwa razy na dziesięć lat. Była to duża różnica w porównaniu z poprzednią edycją, kiedy to artykuły nie były zmieniane aż do momentu napisania nowego wydania, mniej więcej co 25 lat, z niektórymi artykułami wykorzystywanymi ponownie bez ich rewizji. Szybko zrobił też kilka produktów edukacyjnych, dzięki którym encyklopedia stała się jeszcze bardziej znana wszystkim. W 1943 roku, William Benton zarządzał Britannicą aż do swojej śmierci w 1973 roku. Benton założył również Fundację Bentona, która zarządzała Britannica do 1996 roku. W 1968 roku, pod koniec tej epoki, Britannica obchodziła 200-lecie istnienia, a w 2014 roku wydała ostatnie drukowane wydanie.
Strona tytułowa pierwszego wydania Encyklopedii Britannica
Wydania Encyklopedii Britannica z połowy XIX wieku zawierały ważne badania, takie jak artykuł Thomasa Younga o Egipcie, który zawierał tłumaczenie hieroglifów na Kamieniu Rosetta (na zdjęciu).
Reklama amerykańska do 11. wydania z majowego numeru National Geographic z 1913 r.
The Encyclopaedia Now
Wersja do druku z 2007 r.
Od 1985 r. Britannica składała się z czterech części: Micropædia, Macropædia, Propædia oraz dwumiesięcznego indeksu. The Britannica's articles are found in the Micropædia and Macropædia, which contain respectively 12 and 17 books, each book having about one thousand pages. Macropædia z 2007 r. zawiera 699 szczegółowych artykułów, które mogą mieć od 2 do 310 stron i zawierać odniesienia i nazwiska autorów. W 2007 r. w Makropædii znajduje się około 65 000 artykułów, a około 97 % zawiera mniej niż 750 słów, bez odniesień i bez nazwisk autorów. Artykuły Micropædia mają służyć do szybkiego sprawdzania faktów i pomóc w znalezieniu większej ilości informacji w Macropædia. Artykuły w Macropædia powinny być dobrze napisanymi artykułami na swój temat i informacjami, których nie można znaleźć nigdzie indziej. Najdłuższy artykuł (310 stron) jest na temat Stanów Zjednoczonych i powstał z połączenia artykułów na temat poszczególnych stanów.
Informacje można znaleźć w Britannica podążając za notatkami informującymi, gdzie ludzie mogą znaleźć więcej informacji w Micropædia i Macropædia; ale jest ich bardzo mało, a na każdej stronie jest tylko jedna. Tak więc, czytelnicy są proszeni o spróbowanie użycia indeksów lub Propædia, która organizuje to, co jest w tomach Britannica według tematu.
Użycie Proroctwa jest jego "Zarysem Wiedzy", który chce zorganizować wszystko co ludzie wiedzą. Zarys jest przemyślany przez redakcję Britannica, aby zdecydować, które artykuły powinny być zawarte w Micropædia i Macropædia. Zarys ma być również przewodnikiem do nauki i powiedzieć uczniowi, który chce się dogłębnie zapoznać z danym tematem, jakie artykuły należy wykorzystać. Jednak biblioteki mówią, że bardzo niewiele osób korzysta z niego, a recenzenci zalecają, aby encyklopedie nie drukowały go już więcej. Propædia posiada również diagramy wydrukowane na przezroczystym papierze z dużymi tematami oraz sekcję, która zawiera listę osób współpracujących przy tworzeniu encyklopedii.
W sumie Micropædia i Macropædia mają około 40 milionów słów i 24 000 obrazów. Indeks ma 2.350 stron, które wymieniają wszystkie 228.274 tematy napisane w Britannica,. Britannica używa brytyjskiej pisowni, a nie amerykańskiej. Na przykład, używa koloru (nie koloru), centrum (nie środka), i encyklopedii (nie encyklopedii). Jednak zasada ta nie zawsze jest przestrzegana, na przykład obrona, a nie obrona. Inna pisownia tego słowa jest czasami pokazywana za pomocą linku, na przykład "Kolor: patrz Kolor".
Od 1936 r. artykuły z Britannica są często rewidowane, a około 10% artykułów jest co roku przepisywanych ponownie. Jeden Britannica strona internetowa mówić w 2007 że 46% the artykuł zmieniać w the past trzy rok; ale inny Britannica strona internetowa mówić tylko 35% the artykuł zmieniać.
Sposób, w jaki artykuły są ułożone (w kolejności alfabetycznej) w Micropædia i Macropædia jest bardzo dokładny. Nie angielskie litery są ignorowane, a artykuły z numerami takimi jak "War of 1812" są ułożone tak, jakby numer był zapisany ("War of Eighteen-twelve"). Jeśli artykuły mają te same nazwy, artykuły o osobach idą najpierw po miejscach, potem po rzeczach. Osoby o tych samych imionach są ułożone najpierw alfabetycznie według krajów, a następnie według czasu. Podobnie miejsca, które mają te same imiona, są ułożone alfabetycznie według kraju, w którym się znajdują.
Inne Britannicas
Wydrukowano
Istnieje kilka mniejszych wersji encyklopedii Britannica. Zwięzła Encyklopedia Britannica, napisana w jednej książce, ma 28.000 krótszych artykułów. Compton's przez Britannica, opublikowane w 2007 roku, ze starym Compton's Encyclopedia, w nim jest napisany dla nastolatków, którzy mają 10-17 lat i ma 26 książek i 11.000 stron w nim. A Children's Britannica została wydana przez firmę w 1960 roku; została ona zredagowana przez Johna Armitage'a i napisana dla Jego Królewskiej Wysokości Księcia Walii; pisarze byli prawie wszyscy Brytyjczykami. Inne książki to My First Britannica, napisana dla dzieci w wieku od sześciu do dwunastu lat, oraz Britannica Discovery Library, napisana dla dzieci w wieku od trzech do sześciu lat (wydana w latach 1974-1991). Od 1938 roku, Encyklopedia Britannica, Inc. publikuje co roku Księgę Roku, z informacją o wydarzeniach minionego roku, która jest napisana online od wydania 1994 (z wydarzeniami z 1993 roku). Firma publikuje również kilka książek na specjalne tematy, takie jak Szekspir: The Essential Guide to the Life and Works of the Bard (Wiley, 2006).
Elektroniczny
Płyta DVD Britannica Ultimate Reference Suite 2006 zawiera ponad 55 milionów słów i ponad 100.000 artykułów. Zawiera 73.645 artykułów Britannica, a także inne artykuły z Encyklopedii Studenckiej Britannica, Podstawowej Encyklopedii Britannica oraz Księgi Lat Britannica (1993-2004), a także kilka starych artykułów ze starych wydań encyklopedii. Cała płyta DVD zawiera również inne dodatkowe narzędzia, w tym mapy, filmy, klipy dźwiękowe, animacje i linki internetowe. Posiada również narzędzia do nauki oraz słownik i tezaurus z Merriam-Webster.
Encyklopedia Britannica Online jest stroną internetową zawierającą ponad 120.000 artykułów i jest często aktualizowana. Posiada funkcje, aktualizacje i linki do wiadomości z New York Timesa i BBC każdego dnia. Ludzie muszą płacić, aby korzystać z serwisu. Specjalne zniżki są udzielane szkołom, uczelniom i bibliotekom, ponieważ te duże grupy ludzi są ważne w biznesie Britannica. Artykuły można czytać online za darmo, ale można zobaczyć tylko kilka pierwszych zdań. Począwszy od początku 2007 roku, Britannica pozwala czytać artykuły za darmo, jeśli są one połączone z inną stroną internetową, ponieważ linki te pozwalają na częstsze i łatwiejsze pojawianie się artykułów w wyszukiwarkach.
W dniu 20 lutego 2007 r. Encyclopædia Britannica, Inc. powiedziała, że współpracuje z firmą AskMeNow zajmującą się wyszukiwaniem telefonów komórkowych, aby stworzyć encyklopedię w telefonach. Użytkownicy mogą wysyłać pytania za pomocą wiadomości tekstowych, a AskMeNow będzie przeszukiwać 28 0000-artykułową encyklopedię Britannica, aby odpowiedzieć użytkownikowi.
Pomysł wykorzystania wiki-Britannica został ogłoszony 3 czerwca 2008 roku. Wiele osób będzie zaangażowanych, a pracownicy Britannica będą redagować ważne części.
Encyclopædia Britannica International Chinese Edition , przetłumaczona z oryginalnego 15. wydania z kilkoma zmodyfikowanymi lub przeredagowanymi artykułami, jest publikowana przez Encyclopaedia of China Publishing House; 19. i 20. z 20. tomów to indeks.
Powiązane strony
- 1911 Encyklopædia Britannica
- Encyklopædia Britannica, Inc.
- Makropædia, Mikropædia, Propædia
Pytania i odpowiedzi
P: W jakim języku napisana jest Encyklopזdia Britannica?
A: Encyklopזdia Britannica jest napisana w brytyjskim języku angielskim.
P: Ile książek ma ostatnie wydanie encyklopedii?
A: Ostatnie wydanie encyklopedii ma 29 książek, plus dwa indeksy.
P: Z jakich dwóch części składa się encyklopedia?
A: Encyklopedia składa się z Makropזdia i Mikropזdia.
P: Jak długie są zazwyczaj artykuły w Makropזdiach?
O: Artykuły w Macropזdia mogą mieć nawet 300 stron.
P: Kto pisze artykuły do Encyklopזdia Britannica?
O: Artykuły do Encyklopזdia Britannica są pisane przez około 100 pełnoetatowych redaktorów i ponad 4000 ekspertów.
P: Kiedy została wydana po raz pierwszy?
O: Encyklopזdia Britannica została wydana po raz pierwszy w latach 1768-1771 w Edynburgu, w Szkocji.
P: Co się stało z wydaniami drukowanymi po 2010 roku?
O: Po roku 2010 drukowane wydania Encyklopedii Britannica przestały się ukazywać i skupiono się na jej wersji internetowej.
