DSM IV

System wieloosiowy

Kiedy dana osoba otrzymuje diagnozę DSM, istnieje pięć różnych "osi" lub kategorii informacji, które muszą być uwzględnione.

Oś I: To tutaj wymieniono większość stanów zdrowia psychicznego. Należy wymienić zarówno nazwę schorzenia, jak i przypisany mu kod. Na przykład, rodzaje ADHD, depresja, lęk i zaburzenia spektrum autyzmu będą wymienione tutaj. Osoba może mieć tylko jedną diagnozę Axis I, lub więcej niż jedną.

Oś II: Jeśli osoba jest upośledzona umysłowo (niepełnosprawność intelektualna) lub ma zaburzenia osobowości, jest ona wymieniona tutaj.

Oś III: Jeśli dana osoba ma schorzenia, są one wymienione tutaj.

Oś IV: Oś ta rejestruje, czy dana osoba ma określone rodzaje "stresorów psychospołecznych". Istnieje kilka ustalonych kategorii "stresorów psychospołecznych": Podstawowe problemy wsparcia (na przykład konflikt rodzinny); problemy środowiska społecznego (na przykład słabe umiejętności społeczne i niewielu przyjaciół); problemy ekonomiczne (takie jak ubóstwo lub utrata pracy); problemy mieszkaniowe (takie jak złe warunki mieszkaniowe lub bezdomność); problemy edukacyjne (takie jak niepowodzenia w szkole); problemy z dostępem do usług zdrowotnych; oraz "inne" czynniki stresogenne.

Oś V: Dla tej osi specjalista ds. zdrowia psychicznego wybierze liczbę, która podsumuje, jak bardzo dana osoba jest dotknięta swoimi problemami ze zdrowiem psychicznym i jak dobrze funkcjonuje w swoim życiu. Specjalista korzysta ze skali zwanej Globalną Oceną Funkcjonowania (GAF), która wyjaśnia, co oznaczają poszczególne liczby. Wynik danej osoby jest nazywany jej "wynikiem GAF".

System wieloosiowy DSM ma kilka zalet. Pięć osi podsumowuje wszystkie informacje, które są najważniejsze dla pracowników służby zdrowia psychicznego podczas leczenia danej osoby. Dają one obraz najważniejszych rzeczy, które mają wpływ na zdrowie psychiczne danej osoby. Pełna diagnoza DSM jest również jak wspólny język dla pracowników służby zdrowia psychicznego. Nawet jeśli istnieją różni specjaliści, którzy pochodzą z różnych specjalności lub nawet mówią różnymi językami, wszyscy oni rozumieją diagnozę DSM.

Organizacja

Warunki w DSM są podzielone na kategorie. Kategorie te są:

(1) Zaburzenia zwykle diagnozowane w okresie niemowlęctwa, dzieciństwa i dorastania. Na przykład: rodzaje ADHD; opóźnienie umysłowe; zaburzenia spektrum autyzmu; oraz Oppositional Defiant Disorder (ODD).

(2) Delirium, demencja, zaburzenia amnestyczne i pozostałe zaburzenia poznawcze. Zaburzenia te powodują problemy z myśleniem i pamięcią.

(3) Zaburzenia psychiczne związane z ogólnym stanem chorobowym Niesklasyfikowane w inny sposób. Są to zaburzenia, które są spowodowane problemem medycznym.

(4) Zaburzenia związane z substancjami. Są to schorzenia związane z używaniem, nadużywaniem lub uzależnieniem od nielegalnych narkotyków, alkoholu lub innych substancji (takich jak kofeina i nikotyna). Kategoria ta obejmuje również schorzenia spowodowane wycofaniem z użycia tych substancji.

(5) Schizofrenia i inne zaburzenia psychotyczne. Obejmują one wszystkie różne rodzaje schizofrenii i innych zaburzeń, które powodują psychozy (jest poza kontaktem z rzeczywistością).

(6) Zaburzenia nastroju. Obejmują one różne rodzaje zaburzeń dwubiegunowych i depresji.

(7) Zaburzenia lękowe. Na przykład: Obsessive-Compulsive Disorder (OCD); Post-Traumatic Stress Disorder (PTSD); Generalized Anxiety Disorder.

(8) Zaburzenia Somatiform. Osoby z tymi zaburzeniami mają wiele objawów fizycznych, takich jak ból lub problemy żołądkowe. Objawy te nie są jednak uważane za spowodowane przez rzeczywiste zaburzenia medyczne. Zamiast tego uważa się, że są one spowodowane przez problemy ze zdrowiem psychicznym. Jednym z przykładów jest hipochondrioza, gdzie osoba zawsze martwi się, że ma poważne problemy zdrowotne, gdy ich nie ma. Inny warunek w tej kategorii jest Zaburzenie dysmorficzne ciała, gdzie osoba nienawidzi swojego ciała, lub części ciała.

(9) Zaburzenia faktyczne (Factitious Disorders). Osoby z tymi zaburzeniami wyolbrzymiają lub kompensują problemy medyczne. Mogą to robić, bo to daje im rzeczy, których pragną (na przykład uwagę i współczucie).

(10) Zaburzenia dysocjacyjne. Zaburzenia te powodują, że osoba ma problemy z pamięcią, świadomością i prawidłowym postrzeganiem (widzeniem i rozumieniem) rzeczy. Osoba ta może również czuć się oderwana od swojej tożsamości (swojego postrzegania siebie i tego, kim jest). Najbardziej znanym stanem w tej kategorii jest Dissociative Identity Disorder (DID) (dawniej nazywane "Multiple Personality Disorder").

(11) Zaburzenia tożsamości seksualnej i tożsamości płciowej. Do zaburzeń seksualnych zalicza się parafilie, w których osoba jest przyciągana seksualnie do przedmiotów lub rodzajów aktywności seksualnej, które nie są normalne. Na przykład pedofilia (przyciąganie seksualne dzieci) jest rodzajem parafilii. Innym rodzajem zaburzeń seksualnych jest dysfunkcja seksualna (problemy z wykonywaniem czynności seksualnych). Kategoria ta obejmuje również zaburzenie tożsamości płciowej, gdzie osoba czuje się jak jedna płeć, ale ma ciało innej płci.

(12) Zaburzenia odżywiania. Dwa główne rodzaje zaburzeń jedzenia to anorexia nervosa i bulimia nervosa.

(13) Zaburzenia snu. Na przykład: bezsenność.

(14) Zaburzenia kontroli impulsów Nie określono inaczej. Są to zaburzenia, w przypadku których ludzie mają problemy z kontrolowaniem swoich potrzeb. Na przykład: trichotillomania (gdy osoba wyciąga włosy z ciała) i Intermittent Explosive Disorder (gdy osoba ma nagłe wybuchy złości).

(15) Zaburzenia dostosowawcze. Z tymi zaburzeniami osoba ma problemy z dostosowaniem się do czegoś stresującego w swoim życiu lub przyzwyczajeniem się do tego.

(16) Zaburzenia osobowościowe. Te diagnozy mogą być postawione tylko osobom dorosłym. Na przykład: Antysocjalne Zaburzenia Osobowości; Graniczne Zaburzenia Osobowości.