Złoto Renu

Historia opery

Scena 1

Pierwsza scena rozgrywa się nad Renem, gdzie trzy nadreńskie druhny: Woglinde, Wellgunde i Flosshilde, strzegą cennego złota Renu. Na miejsce przybywa Alberich, zły Nibelung, który próbuje schwytać Renifery. Z tego, co mówią, Alberich dowiaduje się, że złoto, którego strzegą, ma magiczną moc. Alberyk chce zdobyć złoto, ale Renifery mówią, że kto chce je mieć, musi wyrzec się (zrezygnować) z miłości. Myślą, że Alberyk tego nie zrobi, bo bardzo lubi dziewczyny, ale Alberyk wyrzeka się miłości i dlatego dostaje złoto.

Scena 2

Druga scena rozgrywa się w Valhalli, gdzie mieszkają bogowie. Wotan, główny bóg, jest tam ze swoją żoną Fricką. Dwóch olbrzymów buduje ogromny zamek dla bogów. Wotan obiecał im, że zapłaci im za ich pracę dając Freię, boginię młodości i piękna. Fricka martwi się o obietnicę, którą złożył Wotan, ale Wotan mówi żonie, że nie zamierza jej dotrzymać. Myśli, że znajdzie sposób na oszukanie olbrzymów. Wchodzi Freia. Jest przerażona, bo olbrzymy idą po nią.

Wchodzą olbrzymy, Fasolt i Fafner. Chcą mieć Freię jako zapłatę za zbudowanie zamku. Problemem dla bogów jest to, że Freia ma ogród, w którym hoduje złote jabłka. Jeśli bogowie nie będą już mieli tych złotych jabłek, zestarzeją się i umrą. Wotan nie wie, co zrobić.

Wchodzi Loge, bóg ognia. Wotan jest zły na Loge'a, że nie znalazł czegoś innego, czym mógłby zapłacić olbrzymom. Loge mówi, że szukał czegoś na całym świecie. Opowiada wszystkim, że złoto znad Renu ma magiczną moc i jak Alberich wyrzekł się miłości, by móc je ukraść nadreńskim dziewczętom. On mówi im, że pierścień może być wykonane z złota, i że kto ma pierścień będzie miał władzę nad całym światem. Olbrzymy usłyszeć, co Loge mówi i zdecydować, że chcą złoto zamiast Freia. Biorą Freia jako zakładnika, mówiąc, że będą one wrócić później, aby zebrać złoto. Jeśli nie dostaną go wtedy będą trzymać Freia zawsze.

Wotan pyta Loge'a, jak zdobędą złoto. Loge mówi im, że powinni wykraść je Alberichowi. Przecież Alberich ukradł je Rhinemaidens, więc nie należy do niego. Wotan i Loge schodzą pod ziemię do Nibelungów.

Scena 3

Pod ziemią Alberich zmusza Nibelungi do pracy na jego rzecz. Uderzają młotem w kowadło. Mime, który jest bratem Albericha, wykorzystał część złota do zrobienia hełmu. Hełm ten nazywa się hełm Tarn. Każdy, kto go nosi, może zmienić swój kształt lub stać się niewidzialny. Alberich traktuje swojego brata bardzo okrutnie.

Wotan i Loge mówią Alberichowi, że słyszeli, jaki jest mądry. Proszą go, aby pokazał im, co potrafi zrobić z hełmem Tarna. Alberich zakłada hełm i zamienia się w ogromnego smoka. Wotan i Loge udają, że są pod wrażeniem. Pytają go, czy może zmienić się w coś małego. Alberich znów się popisuje, zamieniając się w żabę. Wotan natychmiast kładzie na nim łapę i łapie go. Wotan i Loge zabierają całe złoto i wracają do Valhalli.

Scena 4

Wotan i Loge dokuczają Alberichowi. Alberich pyta ich, czego chcą, aby mógł być wolny. Wotan żąda złota. Nibelungowie układają złoto w stos. Alberich nie jest zbyt zmartwiony, ponieważ wciąż ma pierścień, który daje mu magiczną moc. Myśli, że może użyć tej mocy później, aby odzyskać złoto. Wotan dostrzega pierścień na palcu Albericha. Mówi mu, żeby mu go oddał. Alberich jest przerażony, ale Wotan zrywa go z jego palca. Zanim Alberich odejdzie, nakłada na pierścień klątwę. Ktokolwiek miał pierścień, umrze. Jest to bardzo ważne dla całej fabuły czterech oper.

Wraz z Freią pojawiają się dwa olbrzymy. Bogowie stali się bardzo słabi, ale po powrocie Frei znów zaczynają stawać się silniejsi. Wotan mówi olbrzymom, że mogą dostać swoje złoto. Olbrzymy mówią, że muszą ułożyć stos złota przed Freią, aż jej nie zobaczą. Robią to, ale olbrzymy mówią, że jest jeszcze mały otwór, przez który mogą zobaczyć oko Freia. Widzą pierścień na palcu Wotana i każą mu włożyć go do dziury. Wotan mówi, że mogą mieć wszystko, co chcą, ale nie pierścień.

Pojawia się Erda. Erda jest boginią ziemi. Jest bardzo mądra. Przypomina ona Wotanowi, że na pierścieniu ciąży klątwa i że powinien on szybko oddać pierścień olbrzymom. Wotan nie ma wyboru. Wkłada pierścień do dziury. Teraz olbrzymy są szczęśliwe.

Natychmiast jednak giganci zaczynają się ze sobą kłócić i Fafner zabija Fasolta. Klątwa na pierścieniu działa. Loge mówi Wotanowi, że mądrze postąpił, oddając pierścień. Jednak Fricka jest nadal martwi się, ponieważ Wotan miał pierścień.

Wchodzi Donner, bóg gromu, i wymachuje swoim młotem. Następuje błysk błyskawicy i huk gromu. Chmury znikają, tęcza tworzy most do Valhalli i bogowie wkraczają do Valhalli. Rhinemaidens słychać wołanie do Wotana, aby oddać złoto, ale Wotan nie zwraca na to uwagi. Bogowie są teraz u szczytu swej chwały. Zobaczymy, pod koniec czwartej opery, że klątwa ich dopadnie i że oni także umrą.

Fafner zabija Fasolta

Muzyka

Muzyka Das Rheingold jest pięknie napisana, aby pasowała do każdego człowieka i każdej sytuacji. Słynne otwarcie rozpoczyna się niskim akordem Es, który opisuje dno rzeki Ren. Początkowo nuty akordów utrzymują się, potem stopniowo fala łamanych akordów i arpeggiów sugeruje falowanie wody. Harfy wydają dźwięk jak fale. Harmonia przez pierwsze 136 taktów składa się tylko z tego samego akordu Es, aż do momentu, gdy zaczynają śpiewać Panny Renu.

Każda postać w operze ma swój własny muzyczny motyw przewodni, który może się zmieniać i łączyć, aby pokazać ich zmieniające się nastroje i sytuacje. Są tu wielkie, ciężkie akordy dla olbrzymów, przerażająca, chromatyczna, wijąca się muzyka dla Loge, boga ognia, który ma być bardzo przebiegły, dostojna muzyka dla bogini ziemi Erdy itd. Istnieje specjalny motyw przewodni dla klątwy, który rozbrzmiewa w różnych momentach we wszystkich czterech operach.

Wagner właściwie nazwał "Złocie Renu" "prologiem" do pozostałych trzech oper, które uważał za główne opery cyklu.

Pozostałe opery

• Drugą operą z cyklu jest Walkiria.
• Trzecią operą w cyklu jest Zygfryd.
• Czwartą operą w cyklu jest Götterdämmerung.
• Cały cykl nosi nazwę Pierścień Nibelungów.