Aung San Suu Kyi

Życie osobiste

Aung San Suu Kyi była trzecim dzieckiem w swojej rodzinie. Jej imię "Aung San" pochodzi od jej ojca, który również nazywa się Aung San; "Kyi" pochodzi od jej matki, a "Suu" od jej babki.

Jej ojciec przyczynił się do uniezależnienia Birmy od Wielkiej Brytanii w 1947 roku. Zginął w tym samym roku. Dorastała wraz z matką, Khin Kyi, i dwoma braćmi, Aung San Linem i Aung San Oo, w Rangunie. Jeden z braci, Aung San Lin, utonął, gdy Suu Kyi miała osiem lat. Jej drugi brat, Aung San Oo, mieszka obecnie w San Diego w Kalifornii i jest obywatelem amerykańskim.

Suu Kyi przez większą część swojego dzieciństwa w Birmie uczęszczała do szkół katolickich. W szkole uczyła się angielskiego.

Khin Kyi, matka Suu Kyi, zasłynęła jako polityk. W 1960 r. została ambasadorem Birmy w Indiach. Aung San Suu Kyi studiowała w Indiach w Lady Shri Ram College for Women w New Delhi. Suu Kyi kontynuowała swoją edukację w St Hugh'sOksfordzie, gdzie uczyła się filozofii, polityki i ekonomii. W latach 80. uczęszczała również do Szkoły Studiów Orientalnych i Afrykańskich na Uniwersytecie Londyńskim.

Przeprowadziła się do Nowego Jorku i pracowała w Organizacji Narodów Zjednoczonych. W 1972 r. Aung San Suu Kyi wyszła za mąż za Michaela Arisa (1946-1999), profesora kultury tybetańskiej, który mieszkał w Bhutanie. Arisa poznała, gdy oboje studiowali w Oksfordzie. W 1973 r. w Londynie urodziła pierwszego syna, Alexandra, a w 1977 r. drugiego, Kima.

Polityczne początki

Aung San Suu Kyi wróciła do Birmy w 1988 roku, aby zaopiekować się chorą matką. W tym samym roku wieloletni przywódca socjalistycznej partii rządzącej, generał Nay Win, przestał być politykiem. Wielu Birmańczyków pragnęło demokracji po tym, jak przez kilka lat krajem rządzili wojskowi.

Podziwiała stosowanie przez Mohandasa Gandhiego zasady niestosowania przemocy. Inspirowała się również buddyzmem. Aung San Suu Kyi działała na rzecz demokracji i pomogła stworzyć Narodową Ligę na rzecz Demokracji 27 września 1988 roku.

Ponieważ Suu Kyi walczyła przeciwko rządowi, poproszono ją o opuszczenie kraju, ale nie zrobiła tego.

Areszt domowy i zwolnienie

W 1989 roku została aresztowana, a w 1990 roku trafiła do więzienia. Stało się to po wyborach, które wygrała jej partia, Narodowa Liga na rzecz Demokracji, ale nie pozwolono jej rządzić krajem. W latach 1990-2010 prawie cały czas przebywała w więzieniu lub w swoim domu, co nazywane jest aresztem domowym. Birma uwolniła ją w listopadzie 2010 roku. Suu Kyi miała zostać zwolniona w 2009 roku, ale kiedy w jej domu znaleziono mężczyznę, zatrzymano ją w areszcie domowym na kolejny rok, ponieważ złamała zasady aresztu domowego.

Czas jako polityk

Po zwolnieniu z aresztu domowego została wybrana na stanowisko radcy stanu. Kiedy była radcą stanu, Birma miała poważne problemy z ludobójstwem Rohingya.

Przekonania polityczne

Zapytana o to, na jakie modele demokratyczne Myanmar mógłby spojrzeć, powiedziała: "Mamy wiele, wiele lekcji do nauczenia się z różnych miejsc, nie tylko z krajów azjatyckich, takich jak Korea Południowa, Tajwan, Mongolia i Indonezja". Wymieniła również "kraje Europy Wschodniej, które dokonały przejścia od komunistycznej autokracji do demokracji w latach 80. i 90. oraz kraje Ameryki Łacińskiej, które dokonały przejścia od rządów wojskowych". "Nie możemy też oczywiście zapomnieć o RPA, bo choć nie był to reżim wojskowy, to z pewnością był to reżim autorytarny". Dodała: "Chcemy uczyć się od wszystkich, którym udało się przejść do demokracji, a także ... naszą wielką mocną stroną jest to, że ponieważ jesteśmy tak daleko w tyle za wszystkimi innymi, możemy także uczyć się, jakich błędów powinniśmy unikać."

Suu Kyi na okładce magazynu Ms. w 2012 r.

Nagrody

• Nagroda Pamięci Thorolfa Rafto (1990)
• Nagroda Sacharowa (1991)
• Pokojowa Nagroda Nobla (1991)
• Nagroda Wolności Międzynarodówki Liberalnej (1995)
• Wolność miasta Dublin, Republika Irlandii (1999 r.)
• Prezydencki Medal Wolności (2000)
• Nagroda Jawaharlala Nehru (1993)
• Nagroda im. Olofa Palmego
• Towarzysz Orderu Australii (najwyższe odznaczenie cywilne Australii)
• Nagroda UNESCO im. Madanjeeta Singha za promowanie tolerancji i niestosowania przemocy (2002)
• Nagroda Czterech Wolności w kategorii Wolność od strachu (2006)
• Honorowe obywatelstwo kanadyjskie, (2007)
• Złoty Medal Kongresu (2008)
• Honorowy przewodniczący LSESU
• Doktorat honoris causa Uniwersytetu Colgate