Mahatma Gandhi

Wczesne życie

Gandhi urodził się 2 października 1869 r. w Porbandar, w stanie Gudżarat, w Indiach. Kilku członków jego rodziny pracowało dla rządu tego stanu. Gdy Gandhi miał 18 lat, wyjechał na studia prawnicze do Anglii. Po uzyskaniu tytułu prawnika udał się do brytyjskiej kolonii w RPA, gdzie doświadczył przepisów mówiących, że osoby o ciemnej skórze mają mniej praw niż osoby o jasnej skórze. W 1897 roku Gandhi został zaatakowany przez grupę ludzi w porcie Durban w RPA, kiedy szedł do pracy. Pojechał do RPA, ponieważ nie mógł znaleźć pracy w Indiach. Podczas podróży przez RPA Gandhi został również wyrzucony z pociągu pierwszej klasy z powodu swojego koloru skóry. Wtedy Gandhi zaczął protestować przeciwko segregacji. Postanowił wtedy zostać aktywistą politycznym, aby pomóc zmienić te niesprawiedliwe prawa. Stworzył potężny ruch, który nie stosował przemocy. Za życia Gandhiego Indie były kolonią Wielkiej Brytanii, ale pragnęły niepodległości. Gandhi był wielkim przywódcą w tamtych czasach, a jego myśli pomogły katalizować indyjski ruch niepodległościowy.

Jako aktywista

W 1914 roku, kiedy Gandhi wrócił do Indii, postanowił ponownie poprowadzić marsz przeciwko ustawie zwanej Rowlatt Act. Ale wtedy protest stał się gwałtowny i ludzie zaczęli zabijać protestujących.

W 1930 roku Gandhi stanął na czele Marszu Solnego.

Po powrocie do Indii przyczynił się do uniezależnienia Indii od rządów brytyjskich, inspirując innych mieszkańców kolonii do pracy na rzecz własnej niepodległości, rozbicia Imperium Brytyjskiego i zastąpienia go Commonwealthem.

W Indiach Brytyjskich żyli ludzie wielu różnych religii i grup etnicznych. Wiele osób uważało, że kraj powinien zostać podzielony na odrębne państwa, tak aby różne grupy mogły mieć swoje własne kraje. W szczególności wielu ludzi uważało, że hinduiści i muzułmanie powinni mieć oddzielne kraje. Gandhi był hinduistą, ale podobały mu się idee pochodzące z wielu religii, w tym islamu, judaizmu i chrześcijaństwa, i uważał, że ludzie wszystkich religii powinni mieć te same prawa i mogliby żyć razem w pokoju w tym samym kraju.

W 1938 roku Gandhi zrezygnował z członkostwa w Kongresie. Stwierdził, że nie jest już w stanie pracować w Kongresie na rzecz zjednoczenia podziałów kastowych i religijnych. Czuł też, że ma niewiele do zaoferowania w procesie politycznym.

W 1947 roku Brytyjskie Imperium Indyjskie uzyskało niepodległość, rozbijając Indie na dwie części - Indie i Pakistan. Gandhi chciał niepodległości, ale nie chciał podziału na dwa różne kraje. Zamiast świętować w dniu niepodległości, płakał z powodu podziału Indii.

Zasada satyagrahy Gandhiego, często tłumaczona jako "droga prawdy" lub "dążenie do prawdy", zainspirowała innych demokratycznych i antyrasistowskich działaczy, takich jak Martin Luther King, Jr. i Nelson Mandela. Gandhi często powtarzał, że jego wartości są proste, oparte na tradycyjnych hinduskich wierzeniach: prawda (satya) i niestosowanie przemocy (ahimsa).

Śmierć

30 stycznia 1948 roku Mahatma Gandhi został zastrzelony przez hinduskiego aktywistę Nathurama Godse, ponieważ Godse uważał, że Mahatma Gandhi był zbyt pełen szacunku dla muzułmanów.