Stephen Hopkins (pasażer Mayflower)
Stephen Hopkins (1581 - 1644) Był pasażerem statku Mayflower w 1620 r. i podpisał dokument Mayflower Compact. Był także asystentem gubernatora kolonii Plymouth w 1636 roku.
Hopkins urodził się w 1581 roku w Upper Clatford, Hampshire, Anglia i był synem Johna i Elizabeth Hopkins. Pracował jako garbarz i kupiec.
Niewiele jest informacji o jego wczesnym życiu. Ożenił się z kobietą o imieniu Mary i mieli troje dzieci: Elizabeth, Constance i Gilesa.
Mayflower w Plymouth Harbor autorstwa Williama Halsalla (1882)
Wczesne przygody w Nowym Świecie
2 czerwca 1609 roku Hopkins popłynął przez Ocean Atlantycki do Jamestown w Wirginii na statku Sea Venture. Był to główny statek grupy statków dowodzonych przez Sir George'a Somersa. Sea Venture przewoził nowego gubernatora Jamestown, Thomasa Gatesa, a także dostarczał zaopatrzenie do Jamestown.
Statki były na morzu przez prawie dwa miesiące, kiedy silny sztorm trwający pięć dni spowodował rozdzielenie się statków. Sea Venture był poważnie uszkodzony i bliski zatonięcia. Zobaczyli ląd, którym była wyspa Bermudy. Dotarli do lądu, ale zostali rozbitkami na wyspie. Na szczęście było tam dużo jedzenia i wody.
W 1 września 1609 roku, zbudowali długą łódź i wysłali 8 mężczyzn, aby spróbować dotrzeć do Jamestown po pomoc, ale ta łódź nigdy nie wróciła.
Pod koniec listopada 1609 roku, zaczynają naprawiać mniejsze łodzie na tyle, aby zabrać wszystkich z wyspy i kontynuować do Jamestown. Hopkins i inni ludzie nie zgadzali się z kapitanem Gatesem i nie sądzili, że jest dobrym przywódcą. Doszło do kłótni i Hopkins został oskarżony o bunt. Skazano go na śmierć, ale ludzie na statku błagali kapitana o litość i Hopkinsowi wybaczono.
Osadnicy w Jamestown nie dogadywali się z rdzennymi Amerykanami, a także odmawiali uprawy roli i hodowli żywności. Czasami oszukiwali rdzennych Amerykanów, a ci zwracali się przeciwko osadnikom z przemocą, która trwała przez lata.
10 maja 1610 roku Hopkins i inni opuścili wyspę Bermudy i przybyli do Jamestown jedenaście dni później. Ludzie w Jamestown umierali z głodu. Bali się wychodzić poza fort i burzyli swoje domy na opał. Nie sadzili zbóż. Odmawiali też handlu z rdzennymi Amerykanami i łowienia ryb. Po przybyciu z Bermudów gubernator Gates oszacował, że pozostało mu tylko kilka dni żywności. Postanowił popłynąć do Nowej Fundlandii, a następnie udać się do Anglii. W chwili, gdy szykowali się do odpłynięcia, do portu wpłynął angielski statek z zaopatrzeniem i nowymi osadnikami oraz nowym gubernatorem, lordem de la Warr. Koloniści zostali zmuszeni do powrotu i ponownego założenia swojego fortu.
William Szekspir napisał sztukę Burza w listopadzie 1611 roku. Opowiada ona o grupie pasażerów rozbitych przez potężną burzę. Ta sztuka ma postać, która miała być Stephenem Hokpinsem.
W Anglii żona Hopkinsa, Mary, niespodziewanie zmarła w maju 1613 r., zostawiając troje małych dzieci samych. Hopkins wrócił do Anglii, aby zaopiekować się dziećmi. Jakiś czas później poślubił swoją drugą żonę Elizabeth Fisher.
Kiedy Hopkins dowiedział się o planowanej podróży "Mayflower" do Północnej Wirginii w celu założenia kolonii, zdecydował, że chciałby tam pojechać.
Dziećmi Stephena i Elizabeth Hopkins byli: Damaris, Oceanus, Caleb, Deborah, Damaris, Ruth i Elizabeth. Oceanus urodził się podczas rejsu.
The Mayflower Voyage
Hopkins wypłynął z Plymouth w Anglii 16 września 1620 roku. Na pokładzie znajdowało się 102 pasażerów i 30-40 osób załogi. W dniu 19 listopada 1620 roku Mayflower zauważył ląd. Mayflower miał wylądować w kolonii Wirginia, ale statek został uszkodzony i zmuszono ich do lądowania 21 listopada na Cape Cod, obecnie nazywanym Provincetown Harbor. Napisali oni porozumienie Mayflower Compact, które określało zasady, jak mają żyć i traktować się nawzajem. Hopkins podpisał porozumienie Mayflower Compact.
Podpisanie umowy Mayflower Compact 1620 , obraz Jean Leon Gerome Ferris 1899
W Kolonii Plymouth
Hopkins i inni mężczyźni udali się na ląd, aby zbadać teren pod kątem miejsca, w którym wszyscy mogliby żyć. Hopkins był bardzo cenny, ponieważ miał doświadczenie z czasów spędzonych w Jamestown.
W skład jednej z najwcześniejszych misji wchodzili William Bradford, John Carver, Myles Standish, Edward Winslow, John Howland, Richard Warren, Stephen Hopkins i Edwary Doty. Bradford napisał, że wyruszyli w mroźną pogodę, "a kiedy wypłynęli, słona mgła zamarzła na ich płaszczach, jakby były oszklone". Z tej grupy najbardziej doświadczony był Hopkins, który spędził czas w Jamestown. Podczas ich podróży obserwowali rdzennych Amerykanów, którzy wydawali się kroić dużego wieloryba, ale kiedy zobaczyli zbliżających się mężczyzn, tubylcy uciekli.
Hopkins nauczył pielgrzymów polować i zaprzyjaźnić się z rdzennymi Amerykanami. Pierwsze spotkanie z rdzennymi Amerykanami Samosetem i Massasoitem odbyło się w domu Hopkinsa. Przez lata Hopkins był wielką pomocą dla przywódców kolonii, takich jak Myles Standish i Edward Winslow.
Testament i śmierć Stephena Hopkinsa
Stephen Hopkins zmarł pomiędzy 6 czerwca 1644 a 17 lipca tego samego roku. Swój testament sporządził 6 czerwca 1644 roku i prosił, aby pochowano go obok zmarłej żony Elizabeth. Inwentarz został sporządzony 17 lipca 1644 roku i oprócz zmarłej żony wymienia synów Gilesa i Caleba, córkę Constance, żonę Nicholasa Snow, córki Deborah, Damaris, Ruth i Elizabeth. Miejsce pochówku Stephena Hopkinsa jest nieznane."
