Słownictwo chińsko-koreańskie
Słownictwo chińsko-koreańskie, czyli hanja-eo (hangul: 한자어, hanja: 漢子語) to chińskie słowa pożyczkowe w języku koreańskim. Podobnie jak japoński, koreański nie jest związany z językiem chińskim. Chiński jest językiem chińsko-tybetańskim, podczas gdy koreański jest językiem izolowanym (co oznacza, że nie są z nim związane żadne znane języki), ale chiński wpłynął na język koreański na tyle, że wprowadził wiele zmian w języku koreańskim. Chińskie słowa zapożyczone stanowią około 60% słownictwa tego języka, mimo że Koreańczycy mają tendencję do używania rodzimych słów koreańskich w mowie codziennej w znacznie większym stopniu. Jest to podobne do tego, że około 50% słów angielskich pochodzi z łaciny, francuskiego lub greckiego, ale osoby anglojęzyczne mają tendencję do używania rodzimych słów angielskich znacznie więcej. Podobnie jak w przypadku japońskiego, chiński służy jako jedno z trzech głównych źródeł słów koreańskich, dwa pozostałe są rodzimymi słowami koreańskimi i słowami z innych języków obcych, zwłaszcza z angielskiego. Kiedy niektóre chińskie słowa zapożyczkowe zmieniły znaczenie w języku japońskim, ich znaczenie zmieniło się również w języku koreańskim, ponieważ Korea była w tym czasie kolonią japońską. Ponieważ prawo zmusiło Koreańczyków do mówienia po japońsku i zabroniło im mówić po koreańsku, chińskie słowa pożyczkowe przyjęły nowe japońskie znaczenie, gdy Koreańczykom pozwolono ponownie swobodnie mówić w ich własnym języku.
Ponieważ Półwysep Koreański podzielił się na dwa różne kraje, Koreę Północną i Południową, różne dialekty rozwijały się bardzo różnie.
Korea Południowa
Dziś Południowokoreańczycy piszą przy użyciu mieszanki hangulu (rodzimy koreański alfabet) i hanja 漢子 (koreańska wersja chińskich znaków), chociaż piszą przy użyciu tego ostatniego znacznie mniej niż Chińczycy i Japończycy. Ponieważ chińskie słowa często brzmią podobnie nawet w języku chińskim, stały się one również homofonami, gdy pojawiły się w języku koreańskim, ale ponieważ koreańskiemu brakuje tonów, brzmią one jeszcze bardziej podobnie w języku koreańskim. Południowi Koreańczycy zazwyczaj piszą tylko w hangulu, ale czasami, gdy słowo ma wiele homofonów i jego znaczenie jest niejasne z kontekstu, Koreańczycy czasami piszą słowo w hanja, aby nie było pomyłki między słowami. Na przykład, ponieważ koreańskie słowo sudo (hanja: 수도) ma wiele homofonów i może mieć znaczenie takie jak "duchowa dyscyplina", "więzień", "miasto wody, tj. Wenecja lub Suzhou", "ryż niełuskany", "odpływ/rzeki/ścieżka wód powierzchniowych", "tunel", lub "stolica", więc aby uniknąć zamieszania co znaczy sudo, te słowa mogą być napisane przez ich hanję, które są 修道, 囚徒, 水都, 水稻, 水道, 隧道 i 首都. Jednak Koreańczycy prawie nigdy nie piszą rodzimych słów koreańskich w hanji. Na przykład, rodzime słowa koreańskie, takie jak Hananim (hangul: 하나님, hanja: 神, znaczenie: Bóg), mul (hangul: 물, hanja: 水, znaczenie: woda), mal (hangul: 말, hanja: 馬, znaczenie: koń), nara (hangul: 나라, hanja: 國, kraj), i saram (hangul: 사람, hanja: 人, znaczenie: osoba) prawie zawsze będą pisane w hangulu, chociaż wiele z nich może być pisanych w hanji. Różni się to od japońskiego, który często pisze chińskie znaki, aby reprezentować zarówno japońskie słowa ojczyste, jak i chińskie słowa zapożyczone.
Korea Północna
W Korei Północnej, gdzie koreański nacjonalizm stał się bardzo silny, hanja i wiele chińskich mieczy kredytowych zostało zniesionych w celu "oczyszczenia" języka koreańskiego lub pozbycia się słów z innych języków i użycia w zamian rodzimych słów. Obecnie, kiedy Północnokoreańczycy piszą w języku koreańskim, piszą tylko w hangulu.
Nazwiska koreańskie
Koreańczycy zazwyczaj mają jedno-słowne nazwisko rodowe chińskiego pochodzenia oraz dwusłowne imię nadane również chińskiemu pochodzeniu. Tradycyjnie jedno słowo w danym nazwisku byłoby takie samo jak wszystkie rodzeństwo danej osoby, a drugie byłoby unikalne dla nich samych. Przykładami są Park Geun-hye (hangul: 박근혜, hanja: 朴槿惠) i Kim Jong-un (hangul: 김정은, hanja: 金正恩). Niektórzy Koreańczycy mają jednak dwusłowne nazwisko rodowe chińskiego pochodzenia, jak Namgung (hangul: 남궁, hanja: 南宮) i jednosłowne nazwisko chińskiego pochodzenia, jak w Namkung Do (hangul: 남궁도, hanja: 南宮道). W innych przypadkach, Koreańczycy mogą mieć jednosłowne nazwisko i jednosłowne nazwisko rodowe. Przykładem tego jest Go Soo (hangul: 고수, hanja: 高洙). Obecnie jednak coraz powszechniejsze staje się dla Koreańczyków, że ich imię jest rodzimym słowem koreańskim, jak Haneul (hanja:한을, co oznacza: "Niebo"/"Niebo"), Areum (hanja:아름, co oznacza: "Piękno"), Iseul (hanja:이슬 "Dew"), i Seulgi (hanja:슬기, co oznacza: "Mądrość"). Na oficjalnych dokumentach, Koreańczycy muszą napisać swoje imiona w hanji i hangulu. W przypadku rodzimych nazwisk koreańskich, Koreańczycy wybrali hanję, która ma taką samą wymowę jak sylaby tego słowa, a nie hanję, która ma takie samo znaczenie.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest słownictwo chińsko-koreańskie?
A: Słownictwo chińsko-koreańskie, czyli hanja-eo (hangul: 한자어, hanja: 漢子語), to chińskie słowa pożyczkowe w języku koreańskim.
P: Jak koreański jest spokrewniony z chińskim?
O: Chiński jest językiem chińsko-tybetańskim, natomiast koreański jest izolatem językowym (co oznacza, że żadne znane języki nie są z nim spokrewnione), ale chiński wywarł tak duży wpływ na język koreański, że wprowadził do niego wiele zmian.
P: Jaki procent słownictwa w języku koreańskim stanowią chińskie słowa zapożyczone?
O: Około 60% słownictwa w tym języku stanowią chińskie słowa zapożyczone.
P: Jak to się ma do angielskich słów pochodzących z łaciny, Francji i Grecji?
O: Podobnie jak w języku angielskim, gdzie około 50% słów pochodzi z łaciny, języka francuskiego lub greckiego, ale osoby posługujące się językiem angielskim mają tendencję do używania w znacznie większym stopniu słów pochodzących z języka angielskiego.
P: Jakie są trzy główne źródła koreańskich słów?
O: Trzy główne źródła koreańskich słów to rodzime słowa koreańskie, słowa z języków obcych, takich jak angielski, oraz chińskie słowa zapożyczone.
P: Jak język japoński wpłynął na niektóre znaczenia chińskich słów pożyczonych w Korei?
O: Niektóre chińskie słowa pożyczkowe zmieniły znaczenie w języku japońskim, kiedy Korea znajdowała się pod panowaniem japońskim; przyjęły one nowe japońskie znaczenia, kiedy Koreańczycy mogli znów swobodnie posługiwać się własnym językiem.
P: Jak różnie rozwijały się dialekty w Korei Północnej i Południowej od czasu ich podziału?
O: Od czasu podziału na dwa różne kraje - Koreę Północną i Koreę Południową - ich dialekty bardzo się od siebie różniły.
