Aaron Copland

Wczesne dni Coplanda

Aaron Copland urodził się 14 listopada 1900 roku w Brooklynie, w stanie Nowy Jork. Zmarł w wieku 90 lat 2 grudnia 1990 roku. Był najmłodszym z pięciorga dzieci. Jego rodzice przybyli do Stanów Zjednoczonych z Europy Wschodniej. Byli właścicielami sklepu na Brooklynie. Aaron zaczął grać na fortepianie już jako małe dziecko. Pierwszą piosenkę napisał dla swojej matki w wieku ośmiu lat. Jego marzenia o zostaniu kompozytorem zaczęły się już w młodości. Kiedy miał szesnaście lat, poprosił rodziców, aby pozwolili mu uczyć się komponowania u Rubina Goldmarka. Goldmark uczył kompozytora George'a Gershwina.

W wieku dwudziestu kilku lat Copland wyjechał do Paryża, gdzie studiował muzykę u Nadii Boulanger. Była ona jednym z najważniejszych nauczycieli muzyki tamtych czasów. Do Nowego Jorku powrócił w 1924 roku.

Znane utwory klasyczne

Słynny dyrygent Bostońskiej Orkiestry Symfonicznej, Serge Koussevitzky, poznał muzykę Coplanda. Koussevitzky poprowadził orkiestrę do pierwszego wykonania wczesnego dzieła Coplanda, "Music for theater", w 1925 roku. Koussevitzky dyrygował również "Koncertem na fortepian i orkiestrę" Coplanda w 1927 roku. Dzieło to było niezwykłe, gdyż Copland wykorzystał w nim pomysły zaczerpnięte z muzyki jazzowej.

Copland napisał później muzykę do dwóch baletów o amerykańskim Zachodzie. Jeden z nich opowiadał o życiu słynnego rewolwerowca Billy'ego the Kida. Copland wykorzystał w tym dziele muzykę z amerykańskich piosenek kowbojskich. Ten utwór z "Billy the Kid: Ballet Suite" nosi tytuł "Street in a Frontier Town".

W 1942 roku dyrygent Andre Kostelanitz poprosił Coplanda o napisanie muzyki o wielkim Amerykaninie, Abrahamie Lincolnie. Copland napisał "Portret Lincolna", aby uhonorować 16. prezydenta Ameryki. Muzyka Coplanda zawierała fragmenty amerykańskich pieśni ludowych oraz pieśni popularnych w czasie amerykańskiej wojny secesyjnej. Dodał do niej słowa z przemówień i listów prezydenta Lincolna.

"Portret Lincolna" był wielokrotnie wystawiany w Ameryce. Eleanor Roosevelt, żona prezydenta Franklina D. Roosevelta, była jedną z nich. Tutaj, aktor James Earl Jones występuje w "Portrecie Lincolna" Coplanda.

W 1942 roku dyrektor muzyczny Cincinnati Symphony Orchestra poprosił 18 kompozytorów o napisanie muzyki wyrażającej miłość do Ameryki. Na konkurs Copland skomponował "Fanfare for the Common Man". "Muzyka ta jest grana w Ameryce podczas wielu wydarzeń narodowych, w tym niektórych inauguracji prezydenckich (gdy zostają prezydentami).

Eksperci twierdzą, że "Fanfare for the Common Man" była przykładem tego, jak Copland zmienił rodzaj muzyki, którą pisał w latach 40. Zaczął pisać muzykę, która była łatwiejsza do zrozumienia i bardziej popularna. Copland napisał o tym w 1941 roku w swojej książce "Our New Music.

Pisał, że radio i gramofon pomogły ludziom, którzy nigdy wcześniej nie słuchali muzyki, cieszyć się nią. Stwierdził, że nie ma powodu, by dalej pisać muzykę, jakby te rzeczy nie zostały wynalezione. Postanowił więc pisać muzykę w prostszy sposób.

Jego zainteresowania i działalność poza muzyką

Copland szerzył swoje idee dotyczące muzyki w inny sposób. Wykładał w New School for Social Research w Nowym Jorku oraz na Uniwersytecie Harvarda w Cambridge, Massachusetts. Jednym z wielu wyróżnień, jakie otrzymał, była Nagroda Pulitzera. Zdobył ją w 1945 roku za słynną muzykę do baletu "Appalachian Spring". Jest to jedno z jego najbardziej popularnych dzieł. Ostatnia część baletu oparta jest na tradycyjnej pieśni "A Gift to be Simple".

Copland napisał również muzykę do kilku ważnych filmów. W 1950 roku zdobył Oscara za skomponowanie muzyki do filmu "Dziedziczka". Potem zaczął eksperymentować z tzw. systemem dwunastotonowym. Jego muzyka nie była już tak łatwa do zrozumienia, ani tak popularna.

Copland przestał komponować pod koniec lat 60. Nadal jednak pozostawał aktywny jako dyrygent i prelegent. W 1982 roku Queens College of the City University of New York założył Aaron Copland School of Music.

Copland był zdecydowanym zwolennikiem idei liberalnych. Na początku lat 50. on i inni znani pisarze, aktorzy i intelektualiści byli oskarżani o wspieranie komunizmu. Opinia publiczna jednak się zmieniła. W 1964 roku prezydent Lyndon B. Johnson wręczył mu Prezydencki Medal Wolności. Jest to najwyższe amerykańskie odznaczenie dla osób cywilnych. Aaron Copland zmarł w 1990 roku w wieku 90 lat. Ale jego muzyka żyje nadal.

Powyższy artykuł jest przeróbką i modyfikacją skryptu dostępnego jako domena publiczna na podstawie Terms of Use & Privacy Notice of Voice of America.