Maria Antonina
Maria Antonina (2 listopada 1755 - 16 października 1793) była ostatnią królową Francji, jako żona króla Ludwika XVI, przed zniesieniem monarchii w czasie rewolucji francuskiej. Urodziła się jako Maria Antonia jako arcyksiężniczka Austrii.
Wyszła za mąż za Ludwika w 1770 r., kiedy miała 14 lat i cztery lata przed tym, jak został królem. Na początku nie byli blisko, a na początku trudno było im mieć dzieci. Po siedmiu latach małżeństwa urodziła córkę, a później trójkę kolejnych dzieci. Była matką Ludwika XVII Francji, który nigdy nie został królem.
Chociaż nie była niepopularna jako pierwsza, wiele osób we Francji nie chciało, aby kraj ten miał austriacką królową. Sojusz Francji z Austrią był niepopularny; oba kraje były wrogami do 1756 r., a ich sojusz doprowadził do porażki Francji w wojnie siedmioletniej. Dopiero podczas Rewolucji Francuskiej stała się ona niepopularnym symbolem dawnej monarchii francuskiej (Ancien Régime). Pojawiły się pogłoski, że wydawała zbyt dużo pieniędzy, miała kochanków i wspierała wrogów Francji. Pogłoski głosiły, że kiedy dowiedziała się, że chłopi głodują, powiedziała "Niech jedzą ciasto", ale nie ma dowodów, że to powiedziała. Wiele z tych pogłosek zostało zapoczątkowanych przez innych ludzi na dworze, gdzie Maria Antonina miała niewielu przyjaciół. Nie jest jasne, co spowodowało Rewolucję Francuską, ale były o wiele większe przyczyny niż jej wydatki.
Pomogła zaplanować nieudaną próbę ucieczki rodziny królewskiej z Paryża w 1791 roku. Wywołało to u wielu osób wrażenie, że rodzina królewska, zwłaszcza Maria Antonina, spiskowała z zagranicznymi rządami w celu obalenia wybranego rządu. Rodzina królewska została aresztowana w 1792 r., a monarchia została zniesiona. Została stracona przez gilotynę w 1793 r., dziewięć miesięcy po egzekucji jej męża.
Biografia
Dzieciństwo w Wiedniu (1755-1767)
Rankiem 2 listopada 1755 r. Maria Teresa, królowa Węgier i cesarzowa Świętego Cesarstwa Rzymskiego, urodziła Marię Antoninę, swoje piętnaste dziecko i ostatnią córkę. Cesarzowa szybko odzyskała zdrowie po porodzie i podobno wyglądała na szczęśliwą i zdrową. Marią Antoniną zaopiekowała się Konstancja Weber, mokra pielęgniarka. Kiedy Maria Antonina była dzieckiem, często dawała prezenty Konstancji Weber i jej synowi, Józefowi. Według Józefa, Maria Antonina powiedziała kiedyś do Konstancji: "Dobry Weber, opiekuj się swoim synem".
Joseph Weber dodał, że arcyksiążęta i arcyksiążęta mogli zaprzyjaźnić się z "zwykłymi" (pospolitymi) dziećmi. Z wyjątkiem oficjalnych uroczystości, osoby, które nie miały bardzo wysokiego urodzenia lub tytułu, nadal były lubiane i wpuszczane na dwór. Maria Antonina była znana jako "Antoine", gdy była młoda. Austriacki dwór, w którym dorastała młoda Madame Antoine, już zaczynał się stawać znacznie mniej formalny. Antoine był nauczany przez hrabinę Brandeis, która kochała Marię Antoninę i traktowała ją bardzo uprzejmie. Pierwszy nagrany list Antoine'a, napisany w wieku 11 lub 12 lat, był do "najdroższej Brandeis" od "twojej wiernej uczennicy (uczennicy), która kocha cię bardzo, Antoine". Jednak, choć hrabina uczyła Antoine'a o moralności i religii, nie kształciła go na wiele innych przedmiotów, a Antoine nie lubił się koncentrować. Później jedna z jej przyjaciółek powiedziała, że kiedy mówiła, jej słowa nie były powiązane, "jak pasikonik". W rzeczywistości, kiedy Antoine miała 12 lat, nie potrafiła pisać ani nawet poprawnie mówić po francusku i niemiecku, chociaż dobrze mówiła po włosku. Jednak bardzo kochała muzykę. W 1759 r., na krótko przed ukończeniem czterech lat, Antoine śpiewała francuską piosenkę na przyjęciu dla ojca, podczas gdy jej bracia i siostry śpiewali włoskie pieśni. Słuchała i poznała Wolfganga Amadeusza Mozarta, który również kiedyś grał "cudownie". Mozart próbował zaproponować Antoinette. W końcu stała się fanką muzyki Mozarta. Słynęła też z pięknego tańca i wdzięcznego sposobu, w jaki nosiła głowę. Oficjalnie uczył ją słynny francuski mistrz baletu Jean-Georges Noverre. Miała dużo mniejsze umiejętności w zakresie czytania.
Nadal kochała swój dom z dzieciństwa w Wiedniu, a potem bardzo za nim tęskniła. O swojej matce powiedziała kiedyś: "Kocham cesarzową, ale boję się jej, nawet na odległość; kiedy do niej piszę, nigdy nie czuję się całkowicie swobodnie (komfortowo)". Nie lubiła swojej siostry, arcyksiężnej Marii "Mimi" Christine, którą jej matka zdawała się kochać najbardziej. Ale jej związek z siostrą Marią "Charlotte" Carolina był zupełnie inny: kochały się one bardzo ciepło. Były sobie bardzo bliskie, a pewien malarz powiedział później, że "bardzo do siebie przypominały (wyglądały)". Charlotte była bardziej zdecydowana, a Antoine był zwykle uważany za piękniejszego.
Małżeństwo polityczne (1767-1770)
Na początku 1767 roku cesarzowa miała ze sobą pięć córek. Maria Krystyna była już zamężna z księciem Albertem z Saksonii. Elżbieta, która była bardzo ładna, miała 23 lata, Amalia prawie 21, Jozefa 16 lat, Charlotta 14, a Antoine 12. Cesarzowa chciała, aby Jozefa, który był łagodny i ładny, poślubił Karola III z Hiszpanii. Ale wtedy zaczęły dziać się złe rzeczy. Jej druga żona Józefa zmarła z powodu ospy i została pochowana. Po tym Maria Teresa złapała ospę i prawie umarła.
Następnie Maria Teresa zabrała swoją córkę Jozefę, która miała rozpocząć swoją podróż poślubną do Neapolu, aby udać się do grobu żony Józefa na modlitwę. Grobowiec nie był jednak wystarczająco szczelnie zamknięty. Prawdopodobnie z tego powodu Jozefa nagle złapał ospę i zmarł. Elżbieta też złapała chorobę. Żyła, ale jej piękno zniknęło. Antonia, która złapała ospę, gdy miała dwa lata i znów stała się zdrowa, nie złapała choroby.
Ale dla króla Ferdynanda z Neapolu potrzebna była jeszcze panna młoda. Maria Teresa szybko napisała list wyjaśniający, co stało się z Karolem III Hiszpanii w miesiąc po śmierci Jozefa. "Przyznaję ci... jedną z moich córek, by naprawić tę stratę", napisała. "Obecnie mam dwie, które mogą pasować, jedną jest arcyksiężna Amalia, która podobno ma ładną twarz i której zdrowie powinno obiecywać... drugą jest arcyksiężna Charlotta, która również jest bardzo zdrowa i o rok i siedem miesięcy młodsza od króla Neapolu." Wkrótce król Neapolu ożenił się z Charlottą, a Amalia wyszła za wnuka Ludwika XV, Don Ferdynanda z Parmy. Amalia nie była zadowolona z decyzji swojej matki.
Jedyną córką, która pozostała, była teraz Marie Antoinette. Cesarzowa Maria Teresa postanowiła wykorzystać Antonię do zaprzyjaźnienia się Austrii z Francją. Po długich dyskusjach, Antonia została zaręczona z Ludwikiem-Auguste, Delfinem z Francji. Książę de Choiseul z Francji i książę Starhemberg z Austrii pomogli zorganizować wesele.
Natychmiast zaczęli przygotowywać Marię Antoninę do swojego małżeństwa. Jej zęby były krzywe, ale przyszedł francuski dentysta, aby to naprawić. Po bolesnych trzech miesiącach, Maria Antonina miała uśmiech, który był "bardzo piękny i prosty". Jej grubą "górę loków" ubrał Larsenneur, słynny fryzjer, który spudrował i zmiękczył jej włosy. Maria Antonina miała również wysokie czoło, które w tamtych czasach uważano za niemodne, choć miała długą, pełną wdzięku szyję.
Zmieniło się także jej wykształcenie. W listopadzie 1768 r. Abbe Jacques-Mathieu de Vermond udał się do Wiednia, aby uczyć Antonię. Była sprytna, ale bez tej wiedzy przyszła królowa powinna mieć. Była też leniwa i niezdolna do koncentracji. Nie potrafiła dobrze czytać ani pisać po francusku czy niemiecku, ale w rok po przybyciu Vermonda potrafiła mówić wystarczająco dobrze. Zanim opuściła Austrię, mówiła łatwo i dobrze po francusku, nawet jeśli miała mały niemiecki akcent. Abbe odkrył również, że Maria Antonina nie znała zbyt wiele francuskiej historii, którą wspólnie uważnie studiowali. W końcu Marie otrzymała dość dobre wykształcenie.
Zdjęcie Marii "Antoine" Antoinette w wieku siedmiu lat autorstwa Martina van Meytensa.
Herb Marii Antoniny jako Dauphine z Francji
Śmierć
Maria Antonina została publicznie stracona przez gilotynę za zdradę stanu w Paryżu, we Francji, 16 października 1793 roku, kilka miesięcy po śmierci jej męża. Jej najmłodszy syn Louis-Charles, zmarł później na gruźlicę i niedożywienie w czasie rewolucji. Została pochowana w Bazylice Świętego Denisa. Jej najstarsza córka, Marie Therese, jako jedyna z rodziny przeżyła rewolucję.
Zdjęcia
· 
Maria Antonia z Austrii, arcyksiężna, lat 12
· 
Marie-Antoinette i jej dzieci, olej na płótnie, autorstwa Elisabeth Vigee-Lebrun, 1787 r.
· 
Marie-Antoinette zostaje zabrana na egzekucję, 1793,
· 
Egzekucja Marie-Antoionette, 16 października 1793 r.
· 
Ostatni rysunek królowej, autorstwa Ludwika Dawida
Tytuły od urodzenia do śmierci
- 2 listopada 1755 r. - 19 kwietnia 1770 r.: Jej Królewska Wysokość arcyksiężna Maria Antonia z Austrii
- 19 kwietnia 1770 r. - 10 maja 1774 r.: Jej Królewska Wysokość Delfina z Francji
- 10 maja 1774 r. - 1 października 1791 r: Jej Najbardziej Chrześcijańska Wysokość Królowa Francji i Nawarry
- 1 października 1791 r. - 21 września 1792 r.: Jej Najbardziej Chrześcijańska Wysokość Królowa Francuzów
- 21 września 1792 r. - 21 stycznia 1793 r: Madame Capet
- 21 stycznia 1793 r. - 16 października 1793 r: La Veuve ("wdowa") Capet
Powiązane strony
- Sprawa Diamentowego Naszyjnika
Pytania i odpowiedzi
Q: Kim była Maria Antonina?
A: Maria Antonina była ostatnią królową Francji, jako żona króla Ludwika XVI, zanim monarchia została zniesiona w wyniku Rewolucji Francuskiej. Urodziła się jako Maria Antonia, jako arcyksiężniczka austriacka.
P: Ile miała lat, gdy wyszła za Ludwika?
O: Wyszła za Ludwika w 1770 roku, gdy miała 14 lat i cztery lata przed tym, jak został królem.
P: Czy Maria Antonina była na początku popularna?
O: Chociaż na początku nie była niepopularna, wielu ludzi we Francji nie chciało, aby kraj miał austriacką królową, ponieważ sojusz Francji z Austrią był niepopularny.
P: Co spowodowało, że stała się niepopularnym symbolem podczas Rewolucji Francuskiej?
O: Podczas Rewolucji Francuskiej krążyły plotki, że wydawała za dużo pieniędzy, miała kochanków i wspierała wrogów Francji, co spowodowało, że stała się niepopularnym symbolem starej monarchii francuskiej (Ancien Régime).
P: Czy Maria Antonina naprawdę powiedziała "Niech jedzą ciastka"?
O: Nie ma dowodów na to, że Maria Antonina wypowiedziała to zdanie, gdy dowiedziała się, że chłopi głodują. Wiele z tych plotek zostało zapoczątkowanych przez inne osoby na dworze, gdzie miała niewielu przyjaciół.
P: Co spowodowało Rewolucję Francuską?
O: Nie jest jasne, co spowodowało rewolucję francuską, ale były dużo większe przyczyny niż jej wydatki.
P: Jak zginęła Maria Antonina?
O: Pomogła zaplanować nieudaną ucieczkę z Paryża dla siebie i swojej rodziny w 1791 roku, co sprawiło, że wielu ludzi pomyślało, że spiskowali przeciwko wybranym rządom. Rodzina królewska została aresztowana w 1792 roku, a następnie Maria Antonina została stracona na gilotynie w 1793 roku, dziewięć miesięcy po tym, jak jej mąż również zginął na egzekucji.
