Asteroida trojańska
Obiekty trojańskie orbitują 60° przed (L4) lub za (L5) bardziej masywnym obiektem. Oba są na orbicie wokół jeszcze bardziej masywnego obiektu centralnego. Najbardziej znanym przykładem są asteroidy, które krążą przed lub za Jowiszem wokół Słońca. Obiekty trojańskie nie orbitują dokładnie w jednym z punktów Lagrange'a, ale pozostają w jego pobliżu, wydając się powoli krążyć wokół niego.
Największą grupą planetoid, o których wiadomo, że poruszają się wokół Słońca, są te z planetą Jowisz. Istnieją dwie grupy Trojanów Jowisza, po jednej z każdej strony Jowisza.
Asteroidy trojańskie Jowisza (kolor zielony) przed i za planetą wzdłuż jej orbity. Pokazany jest również pas planetoid pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza (biały), oraz rodzina planetoid Hilda (brązowy).
Punkty trojańskie to punkty oznaczone jako L4 i L5, zaznaczone na czerwono, na ścieżce orbitalnej obiektu wtórnego (niebieski), wokół obiektu pierwotnego (żółty).
Historia
Teoria
W 1772 roku francuski matematyk i astronom Joseph-Louis Lagrange zidentyfikował dwa miejsca na orbicie planety, które były stabilne grawitacyjnie. Jeśli obiekt zostanie tam umieszczony, pozostanie tam. Lagrange przewidział istnienie grupy małych ciał w każdym z dwóch stabilnych punktów na orbicie Jowisza.
Termin ten pierwotnie odnosił się do planetoid trojańskich orbitujących wokół punktów Lagrangianu Jowisza, które umownie nazwane są imionami postaci z wojny trojańskiej z mitologii greckiej. Zgodnie z konwencją, planetoidy orbitujące wokół punktu L4 Jowisza noszą imiona bohaterów greckiej strony wojny, podczas gdy te w punkcie L5 są od strony trojańskiej. Dwa wyjątki, grecki Patroclus 617 i trojański Hektor 624, zostały przypisane do niewłaściwych stron.
Odkrycia
W 1904 roku Edward Emerson Barnard był pierwszą osobą, która zobaczyła asteroidę trojańską. Barnard myślał, że jest to księżyc planety Saturn. W lutym 1906 roku niemiecki astronom Max Wolf zobaczył asteroidę trojańską i nazwał ją 588 Achilles. Wolf był pierwszą osobą, która zobaczyła asteroidę trojańską i wiedziała co to jest. Od tego czasu zaobserwowano ponad 2000 asteroid trojańskich. Największa asteroida trojańska nosi nazwę 624 Hektor. 624 Hektor ma 370 km średnicy. Astronomowie uważają, że asteroidy trojańskie zbudowane są z lodu i pyłu.
Później znaleziono obiekty orbitujące wokół punktów Lagrangianu Neptuna, Marsa i Ziemi. Asteroidy w punktach Lagrangianu planet innych niż Jowisz mogą być nazywane asteroidami Lagrangianu.
- 5261 Eureka, 1998 VF31, 1999 UJ7 i 2007 NS2 to trojany Marsa.
- Znanych jest osiem trojanów Neptuna, ale ich liczba może przewyższać liczbę trojanów Jowisza o rządwielkości.
- 2010 TK7 został potwierdzony jako pierwszy znany trojan ziemski w 2011 roku. Znajduje się on w punkcie Lagrangianu L4, który leży przed Ziemią.
Trojan Ziemi
Astronomowie znaleźli asteroidę trojańską niedaleko Ziemi, poruszającą się po tej samej orbicie wokół Słońca. Znajduje się ona w jednym z "punktów Lagrange'a", które znajdują się 60 stopni przed lub za planetami na ich orbitach. Są to punkty stabilności grawitacyjnej.
Nazwana 2010 TK7, skała znajduje się około 80 milionów kilometrów od Ziemi i nie powinna zbliżyć się bardziej niż na odległość około 25 milionów kilometrów. Zespół twierdzi, że jej orbita wydaje się stabilna przynajmniej przez najbliższe 10 000 lat.
Orbitujący teleskop wrażliwy na światło podczerwone znalazł 2010 TK7. Wise, uruchomiony w 2009 roku Wide-field Infrared Survey Explorer, zbadał ponad 500 obiektów bliskich Ziemi (NEO), z których 123 były nowe dla nauki. Dalsze prace na Teleskopie Canada-France-Hawaii potwierdziły status 2010 TK7.
Powiązane strony
- Trojan Neptuna
