Teotihuacán

Nazwa

Nazwa Teotihuacán została nadana przez mówiących po nahuatlsku Azteków wieki po upadku miasta. Chociaż pierwotna nazwa miasta nie jest znana, można ją zobaczyć w hieroglificznych napisach. Mity o tworzeniu Nahuatl miały miejsce w mieście. Nazwa Nauhatl, Teotihuacán, tłumaczy się zatem na "miejsce narodzin bogów". '

Wydaje się, że Majowie mówili o tym jako o puh, jako o miejscu trzciny. Jest to podobne do innych osad środkowego Meksyku, które przyjęły nazwę "Tollan", takich jak Tula-Hidalgo i Cholula. Wygląda na to, że Tollan był ogólnym terminem, używanym dla dużych osad. W ówczesnej koncepcji urbanistycznej, Tollan i inne nazwy wydawały się być metaforą. Łączyły one wiązki trzciny i szuwarów, które tworzyły część środowiska Doliny Meksyku i duże skupisko ludzi w mieście.

 

...i przeciwny widok, z Piramidy Słońca.


Teotihuacán i inne ważne osady z epoki klasycznej.


Podest wzdłuż Alei Zmarłych prezentujący styl architektoniczny talud-tablero.

Historia

Spekulacja chronologiczna

Nadal niewiele wiemy tylko o początkach Teotihuacána. Nie poświęciliśmy też zbyt wiele czasu na takie okresy jak okres formacji. Niektórzy uważają, że to miasto zostało zbudowane przez ludność Toltecką, ale inni uważają, że Tehuatykan jest znacznie starszy od cywilizacji Tolteckiej.

Archeolodzy Sugiyama i Sarabia odkryli ostatnio również starsze struktury i ceramikę Patlachique w wypełnieniu Piramidy Słońca. Badania przeprowadzone na podstawie ich testów radiowęglowych wykazały, że budowa piramidy była późniejsza niż wielu wcześniej myślało. Wiele osób uważa obecnie, że budowa rozpoczęła się około 229-330 r. n.e. Jeśli fazy Patlachique i Tzacualli pojawią się tak późno, chronologia Teotihuacána będzie wymagała pewnych istotnych zmian. Nikt jeszcze nie zastosował tych zmian do chronologii Teotihuacána, ale ważne jest, aby te ustalenia zostały odnotowane.

Chronologia

To, co wiemy o chronologii Teotihuacan jest to, że początek 150-100 p.n.e. Teotihuacan rosła szybko ze względu na regionalną dominację z Cuicuilio i przeniesienie dużej części populacji. Wiele osad przeniosło się z głębi lądu na dno doliny. Urbanistyka Teotihuacan wzrosła gwałtownie podczas późniejszej fazy Patalachique. Tu również widzimy powstającą Piramidę Księżycową, która jest jedną z najwcześniejszych publicznych struktur w mieście, które stoi do dziś. Poniżej wymieniona chronologia to rozwój i upadek Teotihuacán, który dzieli się na sześć faz. Opiera się ona na rozróżnieniach ceramicznych określonych poprzez wykopaliska testowe w całym mieście.

 

 

Faza chronologiczna Daty przybliżone

Patlachique 100 - 1 p.n.e.

Tzacualli A.D. 1-100

Miccaotli A.D. 100-170

Tlamimilolpa A.D. 170-350

Xolalpan A.D. 350-550

Metepec A.D. 550-650

 

Szybki wzrost populacji wystąpił w Teotihuacán podczas fazy Tzacualli i Miccaotli. Wielu uważa, że jest to spowodowane przemieszczaniem się osiedli w obrębie Basenu Meksykańskiego w wyniku aktywności wulkanicznej, która dotknęła południowe części tego basenu. Wraz z reorganizacją tej populacji, ogromne wysiłki budowlane zaczęły kształtować ceremonialne jądro miasta. Wiele osób przypuszczało, że w tym czasie powstała Ulica Zmarłych, zastępując wcześniejsze budowle, które obecnie stanowią podłoże tego obszaru, a na dużą skalę powstały Piramida Słońca, Piramida Księżycowa i kompleks Ciudadela.

W okresie Tlamimilolpa, miasto Teotihuacán rozpoczęło budowę około 2300 kompleksów apartamentowych w całym mieście. Zagraniczne interakcje Teotihuacan zaczęły się wycofywać około 450-500 roku n.e. Ich poziom siły ekonomicznej i społecznej zaczął się kurczyć w fazie Metepec'a, podobnie jak ich populacja.

Upadek

Początkowo ludzie wierzyli, że w VII i IX wieku Teotihuacán został zaatakowany i spalony przez najeźdźców Toltekowie mogli najechać na miasto. Najnowsze badania pokazują, że zniszczenia pożarowe i grabieże wydają się ograniczać do struktur i domów wyższej klasy lub tych uważanych za elitarne. Ten dowód sprawia, że powstanie z biedoty jest bardziej prawdopodobne niż inwazja. Teoria inwazji również nie jest tak dokładna, ponieważ prace wykopaliskowe i restauracyjne rozpoczęły się od świątyń i pałaców. Wszystkie te budowle wykazywały skrajne zniszczenia pożarowe. Archeolodzy doszli następnie do wniosku, że najprawdopodobniej spłonęło całe miasto. Wydaje się, że zniszczenia skupiły się na budowlach położonych wzdłuż Alei Zmarłych. Wydaje się, że niektóre posągi zostały zniszczone w dość metodyczny sposób. Ludność w mieście zaczęła się zmniejszać około VI wieku. Potwierdza to hipotezę, że w mieście panowały niepokoje. Spadek liczby ludności jest na ogół związany z suszą i wylesianiem. Były one związane ze zmianami klimatycznymi, które miały miejsce w latach 535-536 n.e. Wydaje się również, że jest więcej szkieletów młodych ludzi i więcej dowodów na niedożywienie w mieście w VI w. Nie ma konfliktu między teoriami. Nie ma konfliktu między tymi teoriami. Zarówno wzmożone działania wojenne, jak i niepokoje wewnętrzne mogą być również skutkiem ogólnego okresu suszy i głodu.

Główny klucz, który pozwolił Teotihuacanowi stać się tak potężnym i wielkim, był spowodowany brakiem pobliskich wrogów. Jednak ze względu na chaos społeczno-polityczny, problemy środowiskowe, z których Tehuatykan mógł się otrząsnąć, oraz zmniejszającą się liczbę ludności, Teotihuacán stał się bardzo słaby, jeśli chodzi o obronę przed światem zewnętrznym. Inne pobliskie miasta starały się zająć stanowisko Teotihuacána. Należały do nich Cholula, Xochicalco i Cacaxtla. Próbowali wykorzystać Teotihuacán jako słabą pozycję. Niektórzy uważają, że być może wyrównali się z Teotihuacanem, aby zmniejszyć jego wpływy i siłę. Sztuka i architektura w tych miejscach wykazują zainteresowanie naśladowaniem form Teotihuacána. Istnieje również, ale również szersza mieszanka motywów i ikonografii z innych części Mezoameryki, szczególnie z regionu Majów.

Kultura Teotihuacan

Teotihuacán był miastem wieloetnicznym, z wyraźnymi dzielnicami Zapotec, Mixtec, Maya i, jak się wydaje, Nahua. Imigracja odegrała kluczową rolę w rozwoju miasta i jego różnorodności etnicznej. Obejmowała ona wtedy również etniczne barrios. Znane Oaxaca (Zapotec) Barrio i Kupiecki Barrio nadal są przedmiotem badań nad imigrantami w Teotihuacán. Dzięki tym barriom odkryliśmy, że byli tam imigranci przybywający z zachodniego Meksyku, Oaxaca, Niziny Zatoki Perskiej i środkowego Meksyku.

Miasto było centrum przemysłu. Mieszkało tu wielu garncarzy, jubilerów i rzemieślników. W Teotihuacán produkowano wiele obsydianowych artefaktów. Jednakże, nie są znane żadne starożytne nieideograficzne teksty Teotihuacan (lub wiadomo, że istniały). Wspomnienia o mieście z napisami z miast Majów pokazują, że szlachta Teotihuacán podróżowała do lokalnych władców, aż do Hondurasu. Mogła ich podbić. Napisy Majów wspominają o jednostce nazwanej przez uczonych "Miotaczem włóczni". Wydaje się, że był on władcą Teotihuacána, który panował przez ponad 60 lat. Zainstalował swoich krewnych jako władców Tikal i Uaxactúnin Guatemala Większość z tego, co możemy wywnioskować o kulturze w Teotihuacán pochodzi z murali znajdujących się w tym miejscu i innych, takich jak murale Wagnera, znajdujących się w prywatnych kolekcjach, oraz z hieroglifowych napisów wykonanych przez Majów opisujących ich spotkania z zdobywcami Teotihuacan.

Religon

Religia Teotihuacán jest podobna do innych kultur mezoamerykańskich. Wielu z tych samych bogów było czczonych. Należą do nich wąż pierzasty i bóg deszczu. Teotihuacán był znany jako główny ośrodek religijny. Kapłani najprawdopodobniej posiadali dużą władzę polityczną. Podobnie jak w przypadku innych kultur mezoamerykańskich, lud Teotihuacána praktykował ofiarę z człowieka. Podczas wykopalisk w Teotihuacán znaleziono ciała ludzkie i ofiary zwierzęce. Kiedy budynki zostały rozbudowane, prawdopodobnie złożono ofiary, aby poświęcić nowy budynek. Ofiary mogły być wrogimi wojownikami schwytanymi w walce. Zostali oni następnie przywiezieni do miasta na rytualne poświęcenie, aby miasto mogło się rozwijać. Niektórzy z nich zostali pozbawieni głowy, innym usunięto serca, jeszcze inni zginęli przez kilkakrotne uderzenie w głowę. Niektóre z nich zostały nawet pogrzebane żywcem. Zwierzęta, które były uważane za święte i reprezentowały mityczne moce i potęgę wojskową, były również grzebane żywcem. Były one jednak więzione w klatkach. Znaleziono m.in. kugary, wilka, orły, sokoła, sowę, a nawet jadowite węże.

Dieta

Badania nad faunistycznymi i botanicznymi szczątkami z wyeksploatowanych kompleksów mieszkalnych wykazały, że w diecie miasta znajduje się wiele różnych zasobów. Znaleziono m.in. kukurydzę, amarant, fasolę, squash, paprykę chili, pomidory, maguey, huahzontle, purslane, meksykański głóg i meksykańskie czereśnie. Analiza pozostałości z niektórych naczyń ceramicznych wykazała również, że część wkładu do diety Teotihuacána była pulchna, która została sfermentowana z soków kaktusa maguey. Badania pozostałości fauny w różnych związkach mieszkaniowych sugerują, że do podstawowych gatunków spożywanych zwierząt zaliczono kilka gatunków królików, jeleni białogoniastych, psów, ptaków wodnych, ryb, przepiórek, indyków, gołębi i żółwi. Fragmenty jaj tych zwierząt, takie jak przepiórka i indyk, zostały również uznane za podstawowe zastosowanie białka. Ze względu na spożycie jeleni białogoniastych nadal dyskutuje się o tym, czy ludność Teheuatykanu polowała więcej, czy też polegała na zwierzętach domowych.

Układ strony

Szeroka centralna aleja miasta, zwana "Aleją Umarłych", otoczona jest imponującą architekturą ceremonialną, w tym ogromną Piramidą Słońca (drugą co do wielkości w Nowym Świecie po Wielkiej Piramidzie Choluli) i Piramidą Księżyca. Wzdłuż Alei Zmarłych znajduje się wiele mniejszych platform Talud-Tablero. Aztekowie wierzyli, że są to grobowce, które zainspirowały nazwę Alei Zmarłych. Teraz znane są jako ceremonialne podesty, które były zwieńczone świątyniami. Dalej w dół Alei Umarłych znajduje się obszar znany jako Cytadela, w którym znajduje się zrujnowana Świątynia Pierzastego Węża. Teren ten był dużym placem otoczonym świątyniami, które tworzyły religijne i polityczne centrum miasta. Nazwa "Cytadela" została nadana jej przez Hiszpanów, którzy wierzyli, że jest to fort.

Jednym z aspektów, który był unikalny dla układu Teotihuacána, było wykorzystanie związków mieszkaniowych. Z biegiem czasu, w całym mieście istniało ponad 2,000 kompleksów apartamentowych. W tych kompleksach nie mieszkała tylko jedna rodzina, ale wiele rodzin. Mieszkali w nich również różni ludzie z różnych klas społecznych. Jednak osoby te nie były wysyłane losowo, aby mieszkać w niektórych kompleksach. Teotihuacán posiadał system mieszkaniowy, który zapewniał, że ludzie i ich rodziny, którzy wykonywali to samo zajęcie, będą również mieszkać z innymi rodzinami o tym samym zawodzie. Hodowcy królików mieszkali z hodowcami królików, a hodowcy tynków mieszkali z tynkami. Jednak bardzo często zdarzało się również, że ludzie wykonywali różne specjalizacje. Wielu z nich wykonywało dużo pracy w gospodarstwie rolnym lub specjalizowało się w jakiejś innej specjalności rzemieślniczej. Związki te zapewniały znormalizowaną formę mieszkalną, ale różniły się wewnątrz i wyrażały status, klasę, zawód i różnice etniczne między rodzinami. W każdym kompleksie każda rodzina miała swój własny apartament, w którym mogła gotować, jadać, przechowywać swoje rzeczy i spać. Posiadały również pomieszczenia do organizowania pogrzebów i grzebania zmarłych. Patia były ośrodkami domowego poświęcenia religijnego skoncentrowanego na bóstwach patronackich lub domowych.

Piramidy i pogrzeby

Piramida Księżycowa była pierwszą z trzech głównych piramid, które zostały zbudowane. Została zbudowana w kilku etapach, które w III w. n.e. miały czwarte rozszerzenie. Znaleziono cztery kompleksy grobowe z ofiarami śmiertelnymi i kilkoma zamożnymi obiektami, ale żaden z nich nie wydawał się być niczym ważnym, jak władca czy ktoś wysoki w sferze religijnej czy politycznej.

The Słońce Piramida być blisko sztuczny jaskinia i kojarzyć z the Burza Bóg, czas, astronomia, the słońce, i the Pleiades. Piramida ta poświęcona była głównie inwestycjom i pielgrzymkom. Piramida ta, ze względu na swój bliźniaczy podest, była znana jako obszar ceremonii Nowego Ognia. Uroczystości Nowego Ognia miały miejsce dopiero pod koniec 52-letniego cyklu, w czasie gdy powstawały nowe domy, świątynie i miasta, a do władzy doszli nowi władcy.

Piramida z Pierzastym Wężem była ostatnią dużą świątynią dodaną do Ulicy Zmarłych. Piramida ta łączy się z utworzeniem wodnistego świata z świętą wojną, poświęceniem, władzą i władczością. Poświęcenie tej świątyni obejmowało składanie ofiar z ofiarnych wojowników, a niektórzy teoretyzowali, że inni ludzie, którzy zostali złożeni w ofierze, byli jeńcami. Znaleziono centralny grób, ale został on splądrowany w dawnych czasach. Wielu uważa ten grobowiec za przeznaczony dla kogoś, kto był władcą lub dla kogoś o dużym znaczeniu.

 

Kamienna maska odkryta w Teotihuacán, 3-7 wiek CE


Przepiórki - spożywane przez wielu z tych w Teheuatykanie.


Piramida Księżycowa

Stanowisko archeologiczne

Wiedza o wielkich ruinach Teotihuacan nigdy nie została utracona. Po upadku miasta mieszkali na nim różni squattersi. W czasach Azteków miasto było miejscem pielgrzymek i utożsamiane z mitem o Tollan, miejscu, w którym powstało słońce. Teotihuacán zaskoczył hiszpańskie konkwistadory w okresie po podboju. Dzisiaj Teotihuacán jest jedną z najbardziej znanych atrakcji archeologicznych w Meksyku.

Wykopaliska i dochodzenia

Drobne wykopaliska archeologiczne prowadzono w XIX wieku, a w 1905 roku rozpoczęto duże projekty wykopalisk i restauracji pod kierunkiem archeologa Leopoldo Batresa. Piramida Słońca została przywrócona z okazji stulecia meksykańskiej niepodległości w 1910 roku. Główne programy wykopalisk i restauracji zostały przeprowadzone w latach 1960-65 i 1980-82. Ostatnie projekty w Piramidzie Księżycowej i Piramidzie Węża Piętego znacznie rozszerzyły dowody praktyk kulturowych. W Teotihuacán znajdują się muzea i zrekonstruowane struktury.

Piramida Słońca

Galeria