Megan's Law

Megan Kanka

Richard i Maurine Kanka wraz z trójką dzieci mieszkali w małym miasteczku w New Jersey. 29 lipca 1994 roku ich córka Megan została zwabiona do domu sąsiada, aby zobaczyć nieistniejącego szczeniaka. Tam została zgwałcona i zamordowana przez swojego porywacza, Jesse Timmendequasa. Timmendequas niedawno wyszedł z więzienia po drugim skazaniu za przestępstwa seksualne wobec dzieci. Odsiedział już sześć z dziesięciu lat wyroku. Poszukiwania dziewczynki nic nie dały. Lokalna policja szybko skupiła się na trzech znanych przestępcach seksualnych mieszkających po drugiej stronie ulicy od zaginionej dziewczynki. Policja zwolniła dwóch z podejrzanych, gdy sprawdzili, gdzie są. Timmendequas stał się głównym podejrzanym. Został on zwolniony po kilku godzinach przesłuchań. Po uzyskaniu nakazu przeszukania detektywi przeszukali śmietnik Timmendequasa i znaleźli kawałek ubrania Megan Kanka. Timmendequas był ponownie przesłuchiwany i po kilku godzinach powiedział policji "Ona jest w parku". Kiedy policja następnie zapytała, czy ona jeszcze żyje Timmendequas powiedział "Nie, ona nie żyje. Założyłem jej na głowę plastikowy worek".

Kankasowie byli oburzeni, gdy dowiedzieli się, że mieszkają naprzeciwko skazanego za przestępstwa seksualne wobec dzieci. Dwa dni po zabójstwie rodzice Megan Kanka założyli "Fundację Megan Nichole Kanka". Misją fundacji jest zidentyfikowanie miejsc, w których w każdej społeczności znajdują się skazani za przestępstwa seksualne wobec dzieci.

Prawa

Maurine Kanka zaczęła naciskać na ustawy ujawniające potrzebę powiadamiania mieszkańców o obecności skazanych przestępców seksualnych w ich społecznościach. New Jersey było pierwszym stanem, który uchwalił "prawo Megan". W 1995 roku Sąd Najwyższy New Jersey utrzymał w mocy prawo stanowe. Dalsze starania zaowocowały podpisaniem przez prezydenta BillaClintona federalnej wersji "Prawa Megan". Ustawa o przestępstwach przeciwko dzieciom Jacoba Wetterlinga, czyli "Prawo Megan", została podpisana w maju 1996 roku. To była pierwsza część. Druga, czyli część notyfikacyjna ustawy, została podpisana 13 listopada 1996 roku. Dała ona stanom jeden rok na uchwalenie stanowych wersji prawa Megan. Dystrykt Kolumbii i czterdzieści siedem stanów dotrzymało terminu i uchwaliło swoje własne wersje prawa. Część ustawy dotycząca powiadamiania wymaga, by stany podawały do publicznej wiadomości informacje o wszystkich przestępcach seksualnych. Każdy z nich może wybrać, w jaki sposób chce wprowadzić tę część w życie. Zgodnie z prawem przestępcy seksualni są grupowani w przedziałach ryzyka w oparciu o charakter i szczegóły ich przestępstwa. Opinia publiczna nie jest informowana o przestępcach seksualnych "niskiego ryzyka". Informacje o przestępcach "średniego ryzyka" są ujawniane szkołom i ośrodkom opieki dziennej. Informacje o przestępcach seksualnych 'wysokiego ryzyka' są ujawniane opinii publicznej.

Niedoskonałości prawa Megan

Prawo Megan nie jest pozbawione problemów.

• Aż 20% przestępców zniknęło po podaniu fałszywych adresów.
• Przestępcy seksualni mogą popełniać przestępstwa poza swoją dzielnicą, gdzie nie są łatwo rozpoznawalni.
• Przepisy dotyczące powiadamiania mogą stwarzać fałszywe poczucie bezpieczeństwa, mimo że największe zagrożenie dla dzieci pochodzi od członków rodziny i przyjaciół rodziny.
• Niektóre stany udostępniają informacje o przestępcach tylko wtedy, gdy tamtejsi urzędnicy zdecydują, że jest to konieczne.
• Podczas gdy wiele stanów jest otwartych i łatwo ujawnia informacje o przestępcach, niektóre są bardzo restrykcyjne co do tego, komu te informacje są udostępniane.
• Osoby znajdujące się na liście przestępców seksualnych mogą być narażone na akty wandalizmu lub stać się bezdomnymi.
• Bazy danych o przestępcach mogą być niedokładne i mogą mylić jedną osobę z inną.
• Plea bargans może potencjalnie skutkować mniejszym zarzutem skazania, który nie wymaga rejestracji jako przestępca seksualny.
• Niektórzy przestępcy, którzy nie stanowią zagrożenia dla społeczeństwa, mogą być zobowiązani do rejestracji, np. osoba, która została skazana za przestępstwo seksualne z nieletnim w podobnym wieku na mocy ustawy o gwałcie ustawowym.