George Beadle
George Wells Beadle (22 października 1903 - 9 czerwca 1989) był amerykańskim genetykiem.
Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny otrzymał wraz z Edwardem Tatumem; podzielili się oni nagrodą z Joshuą Lederbergiem, który pracował z Tatumem nad genetyką bakterii.
Beadle i Tatum odkryli rolę genów w regulacji syntezy biochemicznej w komórkach.
Kluczowe eksperymenty Beadle'a i Tatuma polegały na naświetlaniu pleśni chlebowej Neurospora crassa promieniami rentgenowskimi, co powodowało mutacje. W serii eksperymentów wykazali, że mutacje te powodowały zmiany w specyficznych enzymach biorących udział w szlakach tworzenia białek. Zaproponowali bezpośredni związek między genami a reakcjami enzymatycznymi, znany jako hipoteza "jeden gen, jeden enzym".
Życie i kariera
George Wells Beadle urodził się 22 października 1903 r. w Wahoo, w stanie Nebraska. Był synem farmerów; jego rodzice posiadali i prowadzili 40-akrową (160 000 m2) farmę.
George być może sam zostałby rolnikiem, gdyby jeden z jego nauczycieli nie skierował jego umysłu w stronę nauki i College of Agriculture w Lincoln, w stanie Nebraska.
W 1926 r., po uzyskaniu dyplomu, pracował nad hybrydami pszenicy i Zea mays. W 1931 roku otrzymał stypendium National Research Council Fellowship w California Instituteof Technology w Pasadenie, gdzie przebywał od 1931 do 1936 roku. W tym okresie kontynuował prace nad kukurydzą indyjską i rozpoczął, we współpracy z Dobzhansky'm i Sturtevantem, prace nad krzyżowaniem u muszki owocowej, Drosophila melanogaster.
W 1935 roku Beadle pojechał na sześć miesięcy do Paryża, gdzie pracował z Borisem Ephrussim w Institut de Biologie physico-chimique. Razem rozpoczęli badania nad rozwojem pigmentu oka u Drosophila, które później doprowadziły do pracy nad biochemią genetyki grzyba Neurospora.
W 1937 roku Beadle został mianowany profesorem biologii (genetyki) na Uniwersytecie Stanforda i pozostał tam przez dziewięć lat, pracując przez większość tego okresu we współpracy z Tatumem.
W 1946 r. powrócił do California Institute of Technology jako profesor biologii i przewodniczący Wydziału Biologii. Pozostał tu do stycznia 1961 r., kiedy to został wybrany na kanclerza Uniwersytetu w Chicago, a jesienią tego samego roku na prezydenta tej uczelni.
George Beadle zmarł 9 czerwca 1989 roku.
Późniejsze prace
Praca Beadle'a i Tatuma była kontynuowana później przez E.B. Lewisa, który pracował nad sposobem, w jaki geny kontrolują rozwój embrionów, oraz przez Phillipa Sharpa i Richarda Robertsa, którzy odkryli introny i splicing RNA. Wszyscy trzej otrzymali za swoją pracę Nagrody Nobla.
W 1977 roku prace laboratoriów Sharp i Roberts wykazały, że geny organizmów wyższych są "rozszczepione" lub występują w kilku odrębnych segmentach wzdłuż cząsteczki DNA.
Regiony kodujące genu są oddzielone niekodującym DNA, który nie jest zaangażowany w ekspresję białka. Regiony niekodujące, introny, są wycinane z prekursorowego mRNA w procesie zwanym "splicingiem". Stwierdzono, że rozszczepiona struktura genu jest wspólna dla większości genów eukariotycznych. Z tego powodu jeden gen - jeden enzym nie jest tak prosty, jak przedstawili to Beadle i Tatum. Dzieje się tak dlatego, że
- Do budowy białka może być potrzebny więcej niż jeden gen, a
- Z mniejszego zestawu genów można stworzyć wiele różnych genów (patrz przeciwciało).
Jednak ich praca była wielkim krokiem naprzód w swoich czasach.
Pytania i odpowiedzi
P: Kim jest George Wells Beadle?
O: George Wells Beadle był amerykańskim genetykiem.
P: Za co George Wells Beadle otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny?
O: George Wells Beadle zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny wraz z Edwardem Tatumem; podzielili się nagrodą z Joshuą Lederbergiem, który pracował z Tatumem nad genetyką bakterii.
P: Co odkryli Beadle i Tatum?
O: Beadle i Tatum odkryli rolę genów w regulacji syntezy biochemicznej w komórkach.
P: Jakie były kluczowe eksperymenty Beadle'a i Tatuma?
O: Kluczowe eksperymenty Beadle'a i Tatuma polegały na wystawianiu pleśni chlebowej Neurospora crassa na działanie promieni rentgenowskich, powodując mutacje.
P: Co wykazali Beadle i Tatum w swoich eksperymentach?
O: W serii eksperymentów Beadle i Tatum wykazali, że mutacje powodowały zmiany w określonych enzymach zaangażowanych w szlaki wytwarzania białek.
P: Co zaproponowali Beadle i Tatum?
O: Beadle i Tatum zaproponowali bezpośredni związek między genami a reakcjami enzymatycznymi, znany jako hipoteza "jeden gen, jeden enzym".
P: Czym jest hipoteza "jeden gen, jeden enzym"?
O: Hipoteza "jeden gen, jeden enzym" to bezpośredni związek między genami a reakcjami enzymatycznymi zaproponowany przez Beadle'a i Tatuma w ich eksperymencie.
