Vladimir Stasov
Władimir Wasiliewicz Stasow (ur. 14 stycznia [O.S. 2 stycznia] 1824, Sankt Petersburg; zm. 23 października [O.S. 10 października] 1906, Sankt Petersburg) był rosyjskim krytykiem sztuki i muzyki. Dużo pisał o sztuce i muzyce w czasopismach, gazetach i w listach do prasy. Żył w czasach, gdy muzyka klasyczna i inne formy kultury były w Rosji całkiem nowe. Rosyjscy artyści naśladowali sztukę europejską, ale Stasov zachęcał ich do tworzenia kultury, która była typowo rosyjska, pokazując swój własny nacjonalizm. Ludzie postrzegali go jako mistrza nowej rosyjskiej szkoły we wszystkich rosyjskich sztukach. Znał większość wielkich rosyjskich pisarzy, artystów i kompozytorów swoich czasów, pisał wiele listów, w tym do prasy, w których bardzo stanowczo wyrażał swoje poglądy.
Portret Vladimira Stasova autorstwa Ilyi Repina.
Jego życie
Ojciec Stasowa był architektem. Stasow ukończył Szkołę Prawniczą w 1843 roku. W 1847 roku rozpoczął karierę jako krytyk muzyczny. Popierał Glinkę, który starał się komponować muzykę odzwierciedlającą rosyjski nacjonalizm. W 1856 roku grupa pięciu kompozytorów często spotykała się, aby dyskutować o pomysłach muzycznych. Stasov nazwał tę grupę Moguchaya kuchka ("Potężna garść"). Najstarszym z nich był Bałakiriew, który był dla pozostałych jak przywódca i nauczyciel. Pozostali czterej to Mussorgski, Cui, Borodin i Rimski Korsakow. Mieli oni poglądy na muzykę, które bardzo różniły się od poglądów Antona Rubinsteina, kompozytora, który założył Konserwatorium Petersburskie. Rubinstein uważał, że rosyjscy kompozytorzy, tacy jak Glinka, są amatorami i że muzyki należy uczyć tak, jak w Niemczech. Stasow i Bałakiriew byli bardzo rozgniewani jego poglądami. Założyli Wolną Szkołę Muzyczną, która miała być konkurencją dla Konserwatorium. Chcieli, aby muzyka odzwierciedlała rosyjski śpiew ludowy, taniec i bicie rosyjskich dzwonów kościelnych.
Stasov bardzo wspierał rosyjskich kompozytorów i podsuwał im pomysły na utwory. To właśnie dzięki jego sugestiom powstało wiele wspaniałych oper rosyjskich: Kniaź Igor Borodina, Borys Godunow Mussorgskiego, Opowieść o carze Sałtanie, Sadko i Panna z Pskowa Rimskiego-Korsakowa oraz Burza i Manfred Czajkowskiego. Stasow napisał biografie kompozytorów: Glinki, Dargomiłowskiego, Musorgskiego i Borodina.
Stasov pisał w sposób interesujący, który sprawiał, że czytelnik z entuzjazmem podchodził do tematu. Dużo mówił o 'nacjonalizmie' i 'realizmie'. Nacjonalizm" oznaczał, że obraz powinien odzwierciedlać codzienne życie Rosjan. Zachęcał malarzy takich jak Repin, Kramskoi, Vasnetsov i Antokolsky, aby malowali życie Rosjan zamiast klasycznych lub biblijnych tematów, które były popularne wśród europejskich artystów. W 1859 roku został członkiem Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych i pozostał w niej nawet wtedy, gdy oferowano mu lepszą pracę, ponieważ czuł, że Akademia daje mu swobodę wyrażania swoich myśli. W 1900 roku został honorowym członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk, razem z wielkim powieściopisarzem Lwem Tołstojem.
Pytania i odpowiedzi
P: Kim był Władimir Wasiliewicz Stasow?
O: Władimir Wasiliewicz Stasow był rosyjskim krytykiem sztuki i muzyki.
P: O czym pisał Stasow?
O: Stasov pisał dużo o sztuce i muzyce w czasopismach, gazetach i listach do prasy.
P: Jaka była atmosfera kulturalna w Rosji w czasach Stasowa?
O: W czasach Stasowa muzyka klasyczna i inne formy kultury były w Rosji czymś zupełnie nowym, a rosyjscy artyści naśladowali sztukę europejską.
P: Do czego Stasow zachęcał rosyjskich artystów?
O: Stasow zachęcał rosyjskich artystów do tworzenia kultury, która była typowo rosyjska, pokazując swój własny nacjonalizm.
P: Jak Stasov był postrzegany przez ludzi swoich czasów?
O: Ludzie postrzegali Stasowa jako mistrza nowej rosyjskiej szkoły we wszystkich rosyjskich dziedzinach sztuki.
P: Kogo Stasov znał w ciągu swojego życia?
O: Stasov znał większość wielkich rosyjskich pisarzy, artystów i kompozytorów swoich czasów.
P: W jaki sposób Stasov wyrażał swoje poglądy?
O: Stasow bardzo stanowczo wyrażał swoje poglądy w listach do prasy.
