Jean-Paul Sartre
Jean-Paul Charles Aymard Sartre (21 czerwca 1905 - 15 kwietnia 1980) był francuskim filozofem egzystencjalistycznym, powieściopisarzem, dramaturgiem, scenarzystą i krytykiem. Otrzymał literacką Nagrodę Nobla w 1964 roku, ale odmówił jej, twierdząc, że "pisarz nie powinien pozwolić, by uczyniono z niego instytucję". Był marksistą i ateistą.
Życie Sartre'a
Sartre urodził się w Paryżu, we Francji. Studiował filozofię w École Normale Supérieure, elitarnej (wysokiej jakości) placówce edukacyjnej. W 1929 roku Sartre ukończył studia z tytułem doktora filozofii. W latach 1929-1931 służył w armii francuskiej.
W 1929 roku w École Normale poznał Simone de Beauvoir, która studiowała na Sorbonie. Została ona wybitną filozofką, pisarką i feministką. Obie stały się nierozłączne i towarzyszyły sobie przez całe życie. W 1938 r. Sartre napisał powieść La Nausée (Mdłości). Ta historia wyjaśnia sposób myślenia egzystencjalizmu. Egzystencjalizm to sposób myślenia o ludzkiej wolności.
W 1939 roku Sartre został wcielony do armii francuskiej. Francja była w stanie wojny z Niemcami, ponieważ Niemcy najechały na Francję (II wojna światowa). Sartre został schwytany przez wojska niemieckie w 1940 roku i spędził dziewięć miesięcy jako jeniec wojenny w obozie. Sartre został zwolniony z obozu jenieckiego (więzienia) w 1941 roku. Następnie rozpoczął ponownie pracę jako nauczyciel. Zaprzyjaźnił się z innymi pisarzami i myślicielami, takimi jak Merleau-Ponty, Jean-Toussaint i Dominique Desanti oraz Jean Kanapa.
W 1943 r. Sartre napisał książkę o filozofii (sposobie myślenia) zatytułowaną L'Être et le Néant, co oznacza Byt i Nicość. W książce tej Sartre stwierdził, że kiedy ludzie zbyt mocno starają się dostosować do reguł społeczeństwa (lub kraju), to tak naprawdę nie podejmują własnych decyzji. I doszedł do wniosku, że życie jest bezużyteczną katastrofą.
W 1945 roku Sartre założył gazetę o nazwie Les Temps Modernes (Czasy Nowoczesne), w której zamieszczał artykuły o polityce, sztuce i literaturze. Zaczął również pisać grupę powieści (opowiadań) pod tytułem Les Chemins de la Liberté (Drogi do wolności). W 1946 roku Sartre napisał książkę o filozofii (sposobie myślenia) zatytułowaną Egzystencjalizm jest humanizmem, która wyjaśnia egzystencjalizm.
W latach 50. i 60. Sartre zaangażował się w politykę. Sartre powiedział, że Francja powinna opuścić Algierię, kraj, w którym Francja miała wielu żołnierzy. W latach 60. Sartre powiedział, że wojna w Wietnamie była zła. W 1960 roku napisał "Critique de la raison dialectique" (Krytyka dialektycznego rozumu). W latach 60-tych Sartre miał wiele sporów z Louisem Althusserem, człowiekiem, który również wierzył w komunizm.
Sartre zmarł na obrzęk płuc w 1980 roku w Paryżu. Jego ciało zostało pochowane w Cimetière du Montparnasse w Paryżu. W jego pogrzebie wzięło udział 50 000 osób.
