Yamato kotoba

Jak napisać yamato kotoba

Zazwyczaj słowa z tylko jednym kanji są yamato kotoba, takie jak katana (kanji: 刀, hiragana: かたな, znaczenie: miecz), sakana (kanji: 魚, hiragana: さかな, znaczenie: ryba), kami (kanji: 紙, hiragana: かみ, co oznacza: papier), yama (kanji: 山, hiragana: やま, co oznacza: góra) te (kanji: 手, hiragana: て, co oznacza: ręka) oraz oyogu (kanji i hiragana: 泳ぐ, tylko hiragana: およぐ, co oznacza: pływać). Większość kanji (japońska wersja chińskich znaków) ma dwa różne rodzaje wymowy, on'yomi (wymowa kanji zapożyczonych z chińskiego) i kun'yomi (rodzima wymowa japońskich słów, które używają kanji). Słowa Yamato kotoba używają kun'yomi kanji.

Ponieważ on'yomi pochodzą od chińskich monosylab (słów z tylko jedną sylabą), one same również są tylko jednosylabowe i tak jak chińskie, mogą mieć strukturę CV lub CVC. Na przykład, on'yomi dla następujących kanji 刀, 魚, 紙, 山, 手, i 泳 to tō, shi, san, shu, i ei. Jednakże, kun'yomi może mieć jedną lub wiele sylab, a te sylaby są zazwyczaj strukturą CV, jak przykłady podane powyżej.

Ponieważ w języku japońskim używa się trzech różnych systemów pisma, nawet yamato kotoba może być zapisane na kilka różnych sposobów. Na przykład, słowo sushi może być zapisane w całości w hiraganie jako すし, w całości w katakanie jako スシ, w kanji jako 鮨 lub 鮓, lub w ateji (kanji używane tylko do pokazania wymowy słowa, a nie jego znaczenia) jako 寿司 lub 壽司.

Kanji zazwyczaj pokazują podstawowe znaczenie słowa. Podczas gdy rzeczowniki są zwykle zapisywane tylko za pomocą kanji, mogą być również zapisywane w kana, jeśli są to bardzo powszechne słowa, takie jak sushi, lub jeśli ich kanji nie jest dobrze znane, nie jest częścią jōyō kanji (standardowa lista 1,945 kanji, które wszyscy dorośli Japończycy powinni znać) lub jest zbyt trudne do zapamiętania, jak bara, którego kanji to 薔薇, ale zwykle jest zapisywane tylko jako ばら w hiraganie lub バラ w katakanie.

Japończycy wymyślili również wiele własnych kanji, aby nazwać rzeczy, które można znaleźć w Japonii, ale nie w Chinach (zwykle rośliny i zwierzęta). Nazywane są one kokuji (kanji: 国字, hiragana: こくじ), co oznacza "znaki narodowe", lub wasei-kanji (kanji: 和製漢字, hiragana: わせいかんじ), co oznacza "znaki chińskie produkcji japońskiej". Kokuji obejmują nazwy ryb, takich jak iwashi (kanji: 鰯, hiragana: いわし, co oznacza: sardynka), tara (kanji: 鱈, hiragana: たら, co oznacza: dorsz) i kisu (kanji: 鱚, hiragana: きす, co oznacza: sillago), i drzewa takie jak kashi (kanji: 樫, hiragana: かし, co oznacza: wiecznie zielony dąb), sugi (kanji: 椙, hiragana: すぎ, co oznacza: japoński cedr), i kaba lub momiji (kanji: 椛, hiragana: かば/もみじ, co oznacza: brzoza/mapka). Większość kokuji ma tylko kun'yomi, ponieważ są one yamato kotoba, ale niektóre kanji mają również on'yomi, jak 働 (on'yomi: dō どう, kun'yomi: hatara(ku) はたら(く), co oznacza: praca), a niektóre mają tylko on'yomi, jak 腺 (on'yomi: sen せん, co oznacza: gruczoł).

Yamato kotoba części mowy

Inne słowa takie jak czasowniki, przymiotniki i przysłówki są zazwyczaj zapisywane w kombinacji kanji i hiragany, gdzie rdzeń słowa jest zapisany w kanji, a morfemy fleksyjne (części słowa, które nie zmieniają centralnego znaczenia rdzenia słowa) są zapisane w hiraganie. Na przykład, rodzimy japoński czasownik oznaczający "pływać" to oyogu w swojej prostej formie, gdzie jest zapisany jako 泳ぐ w kanji i hiraganie. Kanji 泳ぐ pokazuje znaczenie czasownika, podczas gdy ぐ (gu) jak w oyo-gu pokazuje, że słowo jest w swojej prostej formie. Grzecznościową formą "pływać" jest oyogimasu, które jest zapisywane jako 泳ぎます w kanji i hiraganie. Po raz kolejny, ma to samo kanji, ale kończy się różnymi sylabami ぎます (gi-ma-su), jak w oyo-gimasu, aby pokazać, że słowo jest w formie grzecznościowej. Rdzennie japońskie przymiotniki zazwyczaj kończą się na sylabę い (-i), jak słowo hayai (kanji i hiragana: 速い, tylko hiragana: はやい, oznaczające: szybki), takai (kanji i hiragana: 高い, tylko hiragana: たかい, oznaczające: wysoki, wysoka) i ookii (kanji i hiragana: 大きい, tylko hiragana: おおきい, co oznacza: duży lub duży), podczas gdy rodzime przysłówki japońskie to po prostu przymiotniki, które kończą się na く (-ku), a nie na い, jak hayaku (kanji i hiragana: 速く, tylko hiragana: はやく, co oznacza: szybko).

Rzeczowniki oparte na przymiotnikach kończą się na sylabie さ (-sa), jak w hayasa (kanji i hiragana: 速さ, tylko hiragana: はやさ, co oznacza: szybkość), takasa (kanji i hiragana: 高さ, tylko hiragana: たかさ, co oznacza: wysokość) i ookisa (kanji i hiragana: 大きさ, tylko hiragana: おおきさ, co oznacza: wielkość/wielkość).

Czasami, rdzennie japońskie rzeczowniki mogą być zapisane za pomocą wielu kanji. Są to zazwyczaj rzeczowniki właściwe, takie jak nazwiska rodowe lub nazwy miejsc. Japońskie nazwy rodzinne to zwykle yamato kotoba, jak Tanaka (kanji: 田中, hiragana: たなか), Yamamoto (kanji: 山本, hiragana: やまもと) i Kobayashi (kanji: 小林, hiragana: こばやし). Większość japońskich nazw miejscowości to również yamoto kotoba, jak Ōsaka (kanji: 大阪, hiragana: おおさか), Ehime (kanji: 愛媛, hiragana: えひめ) i Hiroszima (kanji: 広島, hiragana: ひろしま), chociaż jest też wiele japońskich miejscowości o chińskich nazwach, jak Tōkyō (kanji: 東京, hiragana: とうきょう), Mt. Fuji lub Fuji-san (kanji: 富士山, hiragana:ふじさん), i Honshū (kanji: 本州, hiragana: ほんしゅう).

Podczas gdy zazwyczaj liczby kardynalne (liczby służące do mierzenia rzeczy) w języku japońskim są oparte na słowach chińskich, większość liczb porządkowych (liczby służące do porządkowania rzeczy), a nawet niektóre słowa miary używają rodzimych słów japońskich. Poniższa tabela zawiera cyfry chińsko-japońskie (japońskie cyfry oparte na chińskich) po lewej stronie i rodzime japońskie cyfry po prawej.