Burza tropikalna Erin (2007)
Burza tropikalna Erin była drugim cyklonem tropikalnym, który wylądował w Stanach Zjednoczonych w sezonie huraganów na Atlantyku w 2007 roku. Była to również piąta nazwana burza w tym sezonie. Erin uformowała się w Zatoce Meksykańskiej 14 sierpnia z obszaru konwekcji, która stawała się coraz silniejsza. Następnego dnia przybrała na sile i przekształciła się w burzę tropikalną, a 16 sierpnia Erin znalazła się na lądzie w pobliżu Lamar w Teksasie i nie zginęła, ponieważ przemieszczała się nad lądem przez Teksas, a następnie skierowała się na północ, do Oklahomy. Burza zabiła co najmniej 17 osób i jeszcze bardziej pogorszyła i tak już poważny problem powodzi w Teksasie. Inna burza, w którą uderzyła Erin, zabiła co najmniej 18 osób.
Historia burzy
9 sierpnia obszar konwekcji uformował się na południe od Jamajki w połączeniu z rynną niskiego ciśnienia. Układ przemieszczał się w kierunku zachodnio-północno-zachodnim, a 10 sierpnia posiadał szeroką rynnę powierzchniową z niewielką aktywnością deszczową. Konwekcja wzrosła 11 sierpnia, a 12 sierpnia kontakt fali tropikalnej z niżem wyżowym w tym rejonie zaowocował dużym obszarem zdezorganizowanych burz, rozciągającym się od zachodniej części Morza Karaibskiego po środkowe Bahamy. Wiatry z wyżu powoli zaczęły sprzyjać rozwojowi, a 13 sierpnia w odległości około 90 mil (145 km) na północny wschód od Cancún w stanie Quintana Roo utworzył się duży obszar niskiego ciśnienia. Późnym wieczorem 14 sierpnia samolot NOAA Hurricane Hunters, który wleciał w ten układ, zgłosił niewielkie centrum cyrkulacji, ale nie było ono jeszcze na tyle dobrze zdefiniowane, aby można było rozpocząć wydawanie zaleceń dotyczących cyklonu tropikalnego. Jednak głęboka konwekcja utrzymywała się w pobliżu coraz bardziej organizującego się ośrodka i o 0300 UTC 15 sierpnia Narodowe Centrum Huraganów nazwało go Piątą Depresją Tropikalną (Tropical Depression Five) około 425 mil (685 km) na południowy wschód od Brownsville w Teksasie.
W godzinach nocnych po uformowaniu się burzy, była ona zdezorganizowana, a jej centrum cyrkulacji było słabe i wyabstrahowane. Znajdujący się na południe od grzbietu średniego i górnego poziomu nad południowymi Stanami Zjednoczonymi, system przesunął się na zachód-północny zachód w obszar idealny do dalszego wzmocnienia; nad centralną częścią Zatoki Meksykańskiej utworzył się antycyklon górnego poziomu, a temperatury powierzchni morza wzdłuż jego toru były ciepłe. Układ chmur stał się lepiej zorganizowany, utrzymując duży obszar konwekcji z zakrzywionymi pasmami deszczu i dobrze ugruntowanym odpływem. Na podstawie raportów od Łowców Huraganów, Narodowe Centrum Huraganów przekształciło depresję w Tropikalny Sztorm Erin o 1530 UTC 13 sierpnia, około 250 mil (400 km) na wschód od Brownsville w Teksasie. W kierunku północno-zachodnim, Erin pozostawała zdezorganizowana i nie była w stanie wzmocnić się powyżej statusu burzy tropikalnej. O godzinie 1200 UTC 16 sierpnia cyklon znalazł się w pobliżu Lamar w Teksasie i osłabł do statusu depresji tropikalnej. Trzy godziny później Narodowe Centrum Huraganów przestało wydawać ostrzeżenia dotyczące Erin, ponieważ odpowiedzialność za ostrzeżenia została przeniesiona na Centrum PrognozHydrometeorologicznych.
Powoli przesuwając się w kierunku północno-zachodnim przez Teksas, tropikalna depresja Erin zdołała utrzymać obszar konwekcji w pobliżu centrum, z rozległymi, ale rozproszonymi pasmami opadów, które przyniosły opady od umiarkowanych do silnych. Do 17 sierpnia wiatr zmniejszył się do 20 mph (30 km/h), z silniejszymi porywami. 18 sierpnia system skręcił na północny wschód, podczas gdy ciężkie pasma burz nadal krążyły wokół centrum Erin. Wczesnym rankiem 19 sierpnia, po wejściu do Oklahomy, Erin nagle ponownie nasiliła się, osiągając maksymalne utrzymujące się wiatry o prędkości 80 km/h w niewielkiej odległości na zachód od Oklahoma City. Narodowa Służba Meteorologiczna w Norman, Oklahoma zauważyła, że intensyfikacja "[spowodowała] to, co jest równoznaczne z burzą tropikalną w głębi lądu"; o 0930 UTC system wykazywał cechę podobną do oka i spiralną wstęgę deszczu, i produkował porywy wiatru ponad 80 mph (130 km/h). Jednak kilka godzin później układ ponownie zaczął słabnąć, a 19 sierpnia Erin zdegenerował się do szczątkowego obszaru niskiego ciśnienia, gdy cyrkulacja rozproszyła się nad północno-wschodnią Oklahomą. Niż kontynuował się nad południowo-wschodnim Kansas, po czym rozproszył się, dostarczając wilgoci na północ w kierunku układu frontowego rozciągającego się od środkowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych przez środkowy Atlantyk. Pozostałości cyrkulacji międzypoziomowej przemieszczały się na wschód przez Missouri, Kentucky i Wirginię, a następnie traciły tożsamość, gdy oddalały się w kierunku Oceanu Atlantyckiego.
Ścieżka burzowa
Depresja tropikalna Erin nad środkową Oklahomą, z czymś, co wydaje się być strukturą przypominającą oko.
Preparaty
| Ostrzeżenia pogodowe po tym jak Tropikalny Sztorm Erin dotarł do lądowania w Teksasie | |||
|
| |||
| Ostrzeżenie o tornadach | Ostrzeżenie przed powodzią | ||
| Ostrzeżenie o burzy tropikalnej w głębi lądu | Ostrzeżenie przed burzą tropikalną | ||
| Ostrzeżenie przed powodzią | Alarm powodziowy | ||
| Doradztwo w zakresie małych jednostek | |||
Natychmiast po tym, jak Erin stała się depresją tropikalną, Narodowe Centrum Huraganów wydało ostrzeżenie o burzy tropikalnej od Freeport w Teksasie do granicy Stanów Zjednoczonych z Meksykiem; w tym samym czasie rząd Meksyku wydał ostrzeżenie o burzy tropikalnej w kierunku południowym do Rio San Fernando. Na krótko przed osiągnięciem statusu burzy tropikalnej, stan obserwacji w Teksasie został podniesiony do ostrzeżenia o burzy tropikalnej. Późnym wieczorem 15 sierpnia ostrzeżenie zostało przedłużone do San Luis Pass, podczas gdy obserwacja w Meksyku została odwołana. Gdy Erin znalazła się na lądzie, ostrzeżenia zostały odwołane, a kilka ostrzeżeń i wacht powodziowych wydano dla hrabstw w południowo-wschodnim Teksasie. Po przejściu do Oklahomy, ostrzeżenia przed powodzią i powodzią błyskawiczną zostały wydane dla kilku hrabstw.
Gubernator Teksasu, Rick Perry, aktywował Gwardię Narodową i skierował personel ratunkowy na obszary, które mają zostać dotknięte przez burzę. Oczekuje się, że Erin spowoduje powodzie w regionie, który już 7 sierpnia 2007 roku został ogłoszony obszarem klęski żywiołowej z powodu rozległych powodzi w dorzeczu rzeki Nueces; obszar ten pozostał zalany do 15 sierpnia 2007 roku. W dniu 15 sierpnia kontrakty terminowe na ropę naftową wzrosły do 74,01 USD, z powodu obaw, że Erin zakłóci dostawy ropy naftowej wydobywanej na wybrzeżach Teksasu, w połączeniu z niskimi dostawami ropy. W związku z zagrożeniem ze strony sztormu, Shell Oil Company ewakuował 188 pracowników platform wiertniczych w północno-zachodniej części Zatoki Meksykańskiej.
Impact
Teksas
Do południa 15 sierpnia pasma deszczu z porywistym wiatrem zaczęły oddziaływać na wybrzeże Teksasu. Po wyjściu na ląd burza spowodowała ulewne opady deszczu w pobliżu i na północnym wschodzie swojej trasy, osiągając 11,02 cala (280 mm) na stacji w Lockwood. Przejście burzy spowodowało, że kilka zatok w rejonie Houston osiągnęło lub przekroczyło poziom powodzi. W południowo-wschodnim Teksasie cyklon wytworzył kilka chmur lejkowatych, a w pobliżu Iah odnotowano tornado EF0. Porywy wiatru z Erin były dość słabe w całym stanie, osiągając maksimum 35 mph (55 km/h) w Palacios i nieoficjalne doniesienie o 39 mph (63 km/h) w Jamaica Beach. Podczas przemieszczania się na ląd, burza wytworzyła niewielką falę sztormową, która osiągnęła wysokość 0,98 m (3,22 stopy) na Pleasure Pier, co spowodowało niewielką erozję plaży.
W Clear Lake City silne opady deszczu zerwały część dachu sklepu spożywczego, zabijając dwóch pracowników. Opady spowodowały umiarkowaną powódź we wschodnich częściach hrabstwa Harris; zalanych zostało ponad 400 domów i 40 firm. Powódź w całym obszarze Wielkiego Houston na krótko zatrzymała kolej METRORail i zamknęła kilka dróg stanowych. Jedna osoba utonęła po wjechaniu do stawu retencyjnego. Kilka osób potrzebowało pomocy ratowników, a w hrabstwie Comal w wypadku samochodowym zginęły trzy osoby. W wyniku burzy około 20,000 odbiorców energii elektrycznej zostało pozbawionych prądu, jednak większość przerw w dostawie energii została szybko przywrócona. W San Antonio, jedno ciało zostało znalezione w potoku, a drugie zmarło po wjechaniu na zalaną drogę i zostało zmiecione do rowu melioracyjnego, w którym cztery inne osoby przeżyły. W Sisterdale dwie osoby zginęły, gdy zostały zmiecione z drogi przez Sister Creek. W Taylor County, w pobliżu Abilene, powódź zabiła jedną osobę i zmusiła do ewakuacji około 2000 ludzi.
Oklahoma
Po jego niespodziewanym ponownym przejściu nad Oklahomą, również tam odnotowano poważne zniszczenia. Kilka gmin w środkowej Oklahomie zostało zalanych w wyniku silnych opadów deszczu. Najbardziej ucierpiały gminy Watonga, Kingfisher i Geary, gdzie zalanych zostało wiele domów i budynków. Wiatr w Watonga osiągał prędkość 131 km/h, co uszkodziło liczne drzewa i linie energetyczne oraz mocno zniszczyło domy mobilne. Cała gmina straciła zasilanie, podobnie jak około 15.000 odbiorców w aglomeracji Oklahoma City. Odcinek autostrady Interstate 40 został na jakiś czas zamknięty.
Stwierdzono, że jedna osoba utopiła się w piwnicy w Fort Cobb, a inna utonęła w Kingfisher. Kolejna śmierć związana z burzą miała miejsce w Seminole. Trzy inne osoby zostały znalezione martwe po wypadku samochodowym związanym z pogodą, również w pobliżu Carnegie. Inna śmierć związana z wypadkiem samochodowym miała miejsce w Okmulgee County, ale nie jest pewne, czy Erin jest tam winny.
Missouri
Mimo że cyrkulacja powierzchniowa uległa rozproszeniu, górna cyrkulacja pozostała nienaruszona i spowodowała gwałtowne opady deszczu na początku 20 sierpnia. 11,94 cala/303,3 mm, które spadły w Miller, stały się najbardziej mokrą sumą opadów w Missouri związaną z cyklonem tropikalnym lub jego pozostałościami od co najmniej 1976 roku. Jedna osoba zginęła w Sleeper, kiedy wjechała w wody powodziowe, które zmyły most, po którym próbowała się poruszać. Dziewięć akcji ratunkowych miało miejsce wzdłuż drogi międzystanowej 44, która najbardziej ucierpiała w wyniku opadów Erin.
Erin Storm Suma opadów
Powiązane strony
