Konferencja dwa plus cztery
Vertrag über die abschließende Regulung in bezug auf Deutschland Francuski (Traktat o ostatecznych ustaleniach z poszanowaniem Niemiec): Traité portant règlement définitif concernant l'Allemagne Russian: Догοвор об окончательном урегулировании в отношении Германии) jest czasami nazywana Traktatem 2 + 4.
Został on podpisany przez dwóch Niemców (Zachód i Wschód) i czterech sojuszników wojennych (Francja, Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Związek Radziecki (ZSRR)) 12 września 1990 r. w Moskwie, ZSRR.
Traktat formalnie zakończył drugą wojnę światową. Alianci II wojny światowej zrzekli się władzy i obowiązków, które mieli w obu Niemczech i w Berlinie, ponieważ kapitulacja hitlerowska w 1945 r. zatrzymała walki w II wojnie światowej.
Sześć krajów podpisało traktat, ale tylko pięć go ratyfikowało (potwierdziło). Wynika to z faktu, że Niemcy połączyły się pod jednym rządem 3 października 1990 r., trzy tygodnie po podpisaniu traktatu.
Traktat pozwolił na zjednoczenie Niemiec Wschodnich i Zachodnich w jednym kraju. Powiedziano w nim, że Niemcy będą pokojowo nastawione, a nie będą wszczynać wojny. Niemcy obiecały ograniczyć wielkość swojej armii, marynarki wojennej i sił powietrznych, a nie produkować bomby atomowe.
W traktacie określono również wytyczne dotyczące przemieszczania obcych wojsk, które znajdowały się w Niemczech. Do 1994 roku ZSRR miał wyprowadzić wszystkie swoje wojska z Niemiec Wschodnich i Berlina Wschodniego. Trzech zachodnich sojuszników zostało poproszonych o przetrzymanie swoich wojsk w Berlinie do czasu odejścia Sowietów. Niemcy obiecały również, że nie zezwolą wojskom NATO na przemieszczanie się do Niemiec Wschodnich, a także nie zezwolą na pewne rodzaje broni na Wschodzie.
Traktat ten wyznaczył również granice Niemiec, a rząd niemiecki potwierdził, że traktat zawarty z Polską w 1970 roku o granicy między państwami ma pozostać w mocy.
W dniu 15 marca 1991 r. traktat ten wszedł w życie, a Niemcy stały się w pełni suwerenne (tzn. mogły kontrolować wszystko na swoim terytorium, w tym Berlin).
Ratyfikacja Traktatu 2+4 przez Niemcy
Pytania i odpowiedzi
P: Jak czasami nazywany jest Traktat o ostatecznym rozwiązaniu w odniesieniu do Niemiec?
O: Traktat o ostatecznym porozumieniu z Niemcami jest czasami nazywany Traktatem 2 + 4.
P: Kto podpisał ten traktat?
O: Traktat został podpisany przez oba państwa niemieckie (Zachodnie i Wschodnie) oraz czterech sojuszników wojennych (Francję, Stany Zjednoczone, Wielką Brytanię i Związek Radziecki).
P: Kiedy wszedł w życie?
O: Traktat wszedł w życie 15 marca 1991 roku.
P: Na co pozwalał?
A: Traktat umożliwił zjednoczenie Niemiec Wschodnich i Zachodnich w jedno państwo.
P: Jakie obietnice złożyły Niemcy w odniesieniu do swoich sił zbrojnych?
O: Niemcy obiecały ograniczyć liczebność swojej armii, marynarki i sił powietrznych oraz nie produkować bomb atomowych.
P: O co poproszono obce wojska w związku z tym traktatem?
O: ZSRR został poproszony o wyprowadzenie wszystkich swoich wojsk z Niemiec Wschodnich i Berlina Wschodniego do 1994 roku, natomiast trzej zachodni sojusznicy zostali poproszeni o pozostawienie swoich wojsk w Berlinie do czasu opuszczenia go przez Sowietów.
P: Co ten traktat ustalał w kwestii granic między państwami?
O: Traktat ustalał wytyczne dotyczące przemieszczania obcych wojsk, które znajdowały się w Niemczech, jak również ustalał granice Niemiec; potwierdzał również, że poprzedni układ graniczny z 1970 r. między Polską a Niemcami pozostanie w mocy.
