Konfederacja Senegambii
Senegambia była regionem Afryki Zachodniej zajmującym obszar dzisiejszego Senegalu i Gambii. Konfederacja Senegambii z XX wieku, była luźną konfederacją pomiędzy Senegalem i Gambią. Termin Senegambia został użyty przez Brytyjczyków już w 1765 roku. Używali go w odniesieniu do swoich osad na wyspach u wybrzeży dzisiejszego Senegalu. Współczesne użycie terminu Senegambia oznacza region, który obejmuje zarówno Senegal jak i Gambię.
Mapa Afryki z 1881 roku przedstawiająca Senegambię
Historia Senegambii
Niewiele wiadomo o wczesnej historii tego obszaru. Do około 1000 r. n.e. ludy Soninke, Mandinka i Fula utworzyły osady wzdłuż rzeki Gambia. Lud Toucouleur zasiedlił wschodni i środkowy Senegal. Królestwa takie jak Jolof i Sere osiedliły się na obszarze na północ od rzeki Gambia. Pierwsi Europejczycy, żeglarze portugalscy, przybyli około 1455 roku. Portugalia kontrolowała obszar między rzekami Sénégal i Gambia do czasu, gdy na te tereny wkroczyli Brytyjczycy, Holendrzy i Francuzi. Wymieniali oni towary takie jak sól, żelazo, broń i proch strzelniczy na złoto, kość słoniową, heban i niewolników.
Senegambia i Środkowe Przejście
Około 24% afrykańskich niewolników przywiezionych do Ameryki, pochodziło z Senegambii. Afrykanie z Senegambii byli obecni prawie wszędzie w Stanach Zjednoczonych przed amerykańską wojną secesyjną, zarówno na północy jak i na południu. Senegambia była silnie muzułmańska. Oznacza to, że wielu afrykańskich niewolników w USA było narażonych na kontakt z islamem w znacznie większym stopniu niż reszta Ameryki.
Ze względu na zapotrzebowanie na pracowników polowych do dwóch trzecich Afrykańczyków branych do niewoli stanowili mężczyźni. W regionie Senegambii, ze względu na duży popyt ze strony kupców, mężczyźni i chłopcy byli brani z całego regionu. Kobiety natomiast, jako że popyt na nie był mniejszy, były brane z łatwo dostępnych obszarów nadmorskich. Większość z nich należała do ludu Jolof i dlatego, w przeciwieństwie do mężczyzn, miały wspólny język. Ze względu na obawę przed buntem niewolników, mężczyźni byli trzymani pod pokładem i w łańcuchach. Kobiety zazwyczaj trzymano na pokładzie i czasami pozwalano im się poruszać. Niektórzy historycy twierdzą, że to właśnie kobiety zorganizowały wiele powstań niewolników na morzu.
