Czerwony Kapturek

Historia

Najpopularniejszą wersją tej historii jest ta napisana przez braci Grimm w XIX wieku. ^{[] Bracia Grimm} wysłuchali wielu tradycyjnych opowieści od starych ludzi i spisali je w książce. Wiele "bajek", jak się je zwykle nazywa, stało się bardziej znanych dzięki książce Grimmów. [^] Tytuł opowieści jest poprawnie tłumaczony jako "Mały Czerwony Kapturek", mimo że w języku angielskim jest on zazwyczaj znany jako "Little Red Riding Hood".

Dziewczynka dostała czerwoną czapeczkę (lub pelerynkę i kapturek) do ubrania. Mama wysyła ją, aby zaniosła jedzenie chorej babci. Matka mówi jej, że nie może się zatrzymywać po drodze. Wilk widzi dziewczynkę idącą przez las i obmyśla plan, jak ją zjeść. Wilk grzecznie pyta dziewczynkę, dokąd idzie. Dziewczynka odpowiada mu, bo wydaje się przyjazny. Wilk mówi dziewczynce, żeby zerwała trochę kwiatów dla babci. Podczas gdy ona zrywa kwiaty, wilk idzie do domu babci i zjada ją. Zakłada babci czapkę nocną i wchodzi do jej łóżka. Kiedy dziewczynka przybywa do domu babci, wchodzi do łóżka z wilkiem.

W wersji Perrault dziewczynka jest zaskoczona, gdy widzi, jak wygląda jej "babcia" bez ubrania. "Jakie ty masz wielkie ramiona!" - woła. "Tym lepsze, żeby cię przytulić!" odpowiada wilk. Dialog toczy się dalej, dziecko zwraca uwagę na inne części ciała, aż w końcu zauważa wielkie zęby wilka. "Jakie ty masz wielkie zęby!" woła. "Tym lepiej cię zjem!" odpowiada wilk. "Pożrę cię".

Wilk skacze na dziecko i zjada dziewczynkę. W wersji Grimmów przychodzi drwal i rozcina ciało wilka. Ratuje babcię i dziewczynkę, które wciąż żyją w wilczym brzuchu. Następnie w ciało wilka zostają włożone kamienie, aby go zabić.

W tej niemieckiej książeczce obrazkowej Czerwony Kapturek nalewa swojej babci szklankę piwa.

Historia opowiadania

Wydaje się, że historia Czerwonego Kapturka była opowiadana przez wieki w różnych krajach, pod różnymi nazwami. We Francji historia ta jest prawdopodobnie opowiadana od co najmniej 700 lat. We Włoszech istnieje kilka wersji. Jedna z nich nosi tytuł "Fałszywa babcia". Jest też historia z Chin, która jest podobna do tej, zwana Babcią Tygrysicą.

W starych wersjach tej opowieści wilk jest czasem strasznym potworem lub wilkołakiem. W jednej z wersji tej historii wilk daje dziewczynce trochę jedzenia do zjedzenia. Jest to część ciała jej babci. Wilk mówi dziewczynce, żeby wrzuciła wszystkie swoje ubrania do ognia i położyła się do łóżka. Ona mówi, że najpierw musi skorzystać z toalety. Wilk związuje ją długim sznurem, żeby nie mogła uciec bez jego wiedzy. Dziewczynka jednak obwiązuje sznur czymś innym i ucieka.

Charles Perrault

Historia ta została po raz pierwszy napisana i opublikowana w książce z 1697 roku przez francuskiego pisarza Charlesa Perraulta. Nazwa książki, w języku angielskim, to Tales and Stories of the Past with Morals: Tales of Mother Goose. Opowieść nosi tytuł Mała czerwona czapeczka (Le Petit Chaperon Rouge). Wersja bajki Perraulta jest oryginalną wersją drukowaną, ale prawdopodobnie opiera się na starszej tradycji ustnej. Nie jest pewne, czy Perrault znał ludową baśń z południa Francji o dziewczynce, która sprytnie ucieka przed wilkołakiem okupującym łóżko jej babci.

Perrault chciał wyraźnie zaznaczyć, że chodzi o mądre i głupie zachowanie. Chciał pokazać, że pięknej młodej kobiecie grozi niebezpieczeństwo, że mężczyźni o złej moralności będą próbowali podstępem zmusić ją do "złego zachowania". W opowieści Perraulta dziewczyna zostaje zjedzona i nie ma szczęśliwego zakończenia.

Historia ta była wielokrotnie zmieniana w ciągu stuleci po jej opublikowaniu. Różni się ona nieco od tej, którą opowiadają bracia Grimm. W ich wersji myśliwy zabija wilka pożerającego dzieci. Następnie uwalnia bohaterkę z brzucha zwierzęcia.

Opowiadanie historii dla małych dzieci

Czerwony Kapturek często pojawia się jako książka obrazkowa lub w zbiorach opowiadań dla bardzo małych dzieci. Podobnie jak folklor, książki te są przeznaczone do opowiadania i słuchania, a nie do samodzielnego czytania. ^[] W wielu opowiadaniach dla bardzo małych dzieci, zjedzenie babci jest uważane za zbyt przerażające. ^[] Dlatego babcia chowa się w szafie. W tych opowieściach Czerwony Kapturek zostaje uratowany przez myśliwego lub drwala w momencie, gdy wilk łapie się za jej fartuch. [^]

Ważną częścią opowiadania są pytania i odpowiedzi. Małe dziecko może nauczyć się i powiedzieć te części razem z osobą, która czyta historię. W opowiadaniu wilk puka do drzwi babci. ^[] Historia toczy się dalej:

"Puk, puk!"

"Kto tam jest?"

"Czerwony Kapturek!"

"Podnieś zapadkę i wejdź!"

Druga sekcja powtarzających się części opowieści dzieje się, gdy Czerwony Kapturek widzi wilka w łóżku babci.

Czerwony Kapturek mówi "Jakie ty masz wielkie oczy!", a wilk odpowiada "Tym lepiej cię widzieć!".

Czerwony Kapturek mówi "Jakie ty masz wielkie uszy!", a wilk odpowiada "Tym lepiej cię słyszeć!".

Czerwony Kapturek mówi "Jakie ty masz wielkie zęby!", a wilk odpowiada "Lepsze niż te, którymi cię zjem!".

Te wersy są najbardziej znaną i często cytowaną częścią opowieści. Uważa się je za ważny element dobrego "opowiadania historii", który sprawia, że opowieść jest bardziej ekscytująca dla małych dzieci. ^[]

Doprowadziło to do żartów typu "puk, puk". Doprowadziło to również do zabawy w karmienie małych dzieci, w której rodzic otwiera usta dziecka, używając nosa jako "zatrzasku", i wrzuca łyżkę jedzenia do ust dziecka na "wejdź!".

Opowiadania zawierające niektóre z tych samych pomysłów

Istnieje wiele^[] historii, w których głodny wilk zagraża młodemu człowiekowi lub zwierzęciu. W większości z tych opowieści młody człowiek ucieka dzięki sprytowi (przebiegłości). Jedną z takich historii jest rosyjska baśń ludowa Piotruś i wilk. Bracia Grimm opowiedzieli historię o małych dzieciach i wilku. Inna taka historia to Trzy małe świnki, opublikowana po raz pierwszy przez Jamesa Orcharda Halliwella-Phillippsa.

Jest taka nordycka legenda, która zawiera część z pytaniami i odpowiedziami, które przypominają pytania, jakie Czerwony Kapturek zadaje wilkowi. W tej opowieści Thor udaje piękną narzeczoną olbrzyma. Olbrzym zadaje ten sam rodzaj pytań Thorowi, który tak naprawdę jest człowiekiem w przebraniu.

Angielska ilustracja z lat 20.

Znaczenia

Jak w przypadku wielu bajek, w Czerwonym Kapturku można znaleźć ukryte przesłania. ^[] Ludzie mają bardzo różne interpretacje (sposoby rozumienia ukrytych znaczeń). ^[] Istnieją dwa główne sposoby, że historia Little Red Riding Hood może być interpretowana. [^]

Pierwszy rodzaj interpretacji dotyczy moralności. Chodzi o to, co jest dobre, a co złe.

• Najłatwiejsze do zrozumienia dla dzieci jest to, że ufanie nieznajomym może być niebezpieczne.
• Bardziej dorosła interpretacja dotyczy seksualności. Niektórzy uważają, że historia o "zjedzonej" dziewczynce jest tak naprawdę symbolem gwałtu. Susan Brownmiller napisała o tym książkę pod tytułem Against Our Will. Niektóre z innych wersji tej historii wydają się bardziej dotyczyć gwałtu niż sposób, w jaki bracia Grimm napisali ją dla dzieci.
• Charles Perrault jasno określa swoje znaczenie. Na końcu opowieści pisze:

"Z tej historii dowiadujemy się, że dzieci, zwłaszcza młode panny, ładne, uprzejme i dobrze wychowane, bardzo źle robią słuchając obcych.... wszystkie wilki nie są tego samego rodzaju.... jest jeden rodzaj [który nie jest] hałaśliwy, ani nienawistny, ani zły, ale oswojony, uczynny i łagodny, podążający za młodymi pannami na ulicach, a nawet w ich domach. Niestety! .... te łagodne wilki są (...) najbardziej niebezpieczne!".

Perrault nie pisał tylko o gwałcie, ale o uprawianiu seksu przed ślubem, który przyniósłby straszliwą hańbę dziewczynie i jej rodzinie. ^[]

• Erich Fromm oparł swoje wyobrażenia tylko na historii napisanej przez braci Grimm. Widzi on czerwoną czapeczkę Czerwonego Kapturka jako symbol menstruacji.
• W starych francuskich i włoskich wersjach tej opowieści dziewczynka jest niezależna i sprytna. Oszukuje wilka i ucieka bez niczyjej pomocy.

Drugi sposób postrzegania tych opowieści nie ma nic wspólnego z zachowaniem ludzi czy ich uczuciami. Interpretacje te mają związek z cyklem słońca i pór roku, a także z cyklem życia, z ludźmi umierającymi i rodzącymi się.

• Jedna z interpretacji mówi o nocy i dniu. W tej interpretacji jaskrawoczerwona czapka Czerwonego Kapturka jest symbolem słońca. Słońce zostaje połknięte przez straszną noc (wilka). Kiedy zostaje ponownie wycięte, reprezentuje świt. Przypomina to norweską legendę o wilku Skoll (lub Fenrir), który połyka słońce w Ragnarök.
• Inna interpretacja mówi o porze wiosennej, czyli miesiącu maju, uciekającym przed zimą. Opowieść można postrzegać jako opis rytuału Majowej Królowej, który symbolizuje nadejście wiosny, z koroną z kwiatów zastąpioną przez czerwony kapturek.

Na tym obrazku wilk ma bardzo złe myśli o małej dziewczynce.

Adaptacje

Inne re-tellingi

François Adrien Boieldieu (1775 - 1834) stworzył na podstawie tej historii operę. Opera ta nosi tytuł Le petit chaperon rouge. Jej pierwsze przedstawienie odbyło się w Paryżu, w roku 1818.

W 1927 r. Sir Compton MacKenzie wykorzystał Czerwonego Kapturka jako głównego bohatera powieści dla dzieci "Święty Mikołaj w lecie". Czerwony Kapturek, w tym opowiadaniu, jest córką szosowca zwanego Riding Hood.

Historia ta została zaadaptowana do różnych mediów. Tex Avery stworzył z niej kreskówkę "Red Hot Riding Hood". Zaadaptował historię tak, aby była bardziej atrakcyjna dla dorosłych. Czerwony Kapturek pracuje w klubie ze striptizem. Wilk, ubrany w garnitur, idzie za striptizerką (striptizerka to osoba, która rozbiera się publicznie).

Roald Dahl opowiedział tę historię na nowo w zabawnym wierszu o Czerwonym Kapturku. Znajduje się on w jego zbiorze Buntownicze rymowanki.

Lon Po Po to starożytna chińska wersja Czerwonego Kapturka, która w 1990 roku zdobyła Randolph Caldecott Medal za akwarelowe i pastelowe ilustracje autorstwa Young.

Sztuka

Wiele obrazów zostały wykonane z Little Red Riding Hood. Artyści, którzy namalowali obrazy tej historii to George Frederick Watts, Samuel Albrecht Anker i François Richard Fleury.

Na tym francuskim obrazie autorstwa François Richarda Fleury'ego dziewczyna być może ucieknie.