Skłamał
Lied (wymawiane "leed") to niemieckie słowo oznaczające "pieśń" (liczba mnoga to Lieder - wymawiane "lider").
Słowo "kłamstwo" używane jest w muzyce do opisu piosenek, które zostały napisane przez niemieckojęzycznych kompozytorów muzyki klasycznej. Piosenki skomponowane przez kompozytorów klasycznych są czasami nazywane "pieśniami artystycznymi".
Lieder to zwykle pieśni dla śpiewaka z akompaniamentem fortepianu. Zostały one skomponowane w większości w XIX wieku, który był okresem zwanym romantyzmem. Najsłynniejszymi kompozytorami Pieśni Lieder byli Franz Schubert, Robert Schumann, Johannes Brahms, Hugo Wolf i Richard Strauss.
W kulturze niemieckiej kłamstwo jako pieśń artystyczna sięga średniowiecza. Walther von der Vogelweide był minnesingerem z XII-XIII wieku, który komponował i śpiewał pieśni dla ważnych osób na dworze królewskim. Jak większość minnesingerów był zarówno poetą, jak i kompozytorem, pisząc słowa do swoich własnych pieśni. Kłamstwo w okresie romantyzmu pisane było zazwyczaj przez dwie różne osoby: poeta pisał słowa, a następnie kompozytor "ustawiał słowa" do muzyki. XIX-wieczni kompozytorzy w dużej mierze dbali o dobór dobrej poezji do swoich piosenek. Poezja ta była często pisana przez znanych poetów, takich jak Goethe i Schiller. Chociaż większość Lieder została skomponowana w okresie romantyzmu, początki miały miejsce w okresie muzyki klasycznej. Mozart napisał piosenkę Das Veilchen (Fiolet), a Beethoven napisał kilka pieśni.
To właśnie Schubert miał być największym ze wszystkich kompozytorów Lieder. Schubert napisał ponad 600 piosenek. Bardzo często pisał w formie, którą posługiwał się Walther von der Vogelweide: trzy wersety, z których dwa pierwsze mają tę samą muzykę (A-A-B, lub jak je nazywał von der Vogelweide: "Stollen, Stollen, Abgesang"). Inne jego pieśni to tzw. durchkomponiert ("przez komponowanie"). Tutaj każdy werset jest inny, tak aby kompozytor mógł wyrazić słowa każdego z nich inną muzyką. Wspaniałą rzeczą w pieśniach Schuberta jest sposób, w jaki akompaniamenty fortepianowe pomagają głosowi i pokazują znaczenie słów. W tamtych czasach fortepian był dość nowym instrumentem i mógł robić rzeczy, które na klawesynie byłyby niemożliwe. Jedną z jego najwcześniejszych pieśni jest słynny Erlkönig (Erlking). Akompaniament fortepianowy jest bardzo trudny do zagrania, ponieważ prawa ręka ma ciągle powtarzające się oktawy, które opisują galopowanie konia w dziką, burzliwą noc. Grettchen am Spinnrade to pieśń, w której znajduje się wiersz z Fausta Goethego. Młoda dziewczyna siedzi przy wirującym kole, myśląc o swoim kochanku. Fortepian ma pulsujący akompaniament, który brzmi jak delikatny stukot wirującego koła. W momencie, gdy dziewczyna wyobraża sobie pocałunek kochanka, partia fortepianu zatrzymuje się, a następnie stopniowo zaczyna się na nowo, gdy dziewczyna budzi się dookoła siebie.
Kompozytorzy często komponowali grupy piosenek, które należą do siebie. Nazywane są one "cyklem pieśni" ("Liederkreis" po niemiecku). Schubert napisał dwa długie: Die Winterreise (Podróż zimowa) i Die schöne Müllerin (Piękna córka Millera). Obie są o sprawach miłosnych, które niestety kończą się smutkiem.
Robert Schumann napisał wiele wspaniałych piosenek. Zanim został kompozytorem, był pianistą, nic więc dziwnego, że partie fortepianowe w jego pieśniach są co najmniej tak samo ważne jak partia głosowa. Jego cykl pieśni Dichterliebe (Miłość poety) zawiera niektóre z jego najlepszych piosenek. Często mają one wymarzoną atmosferę. Szczególnie podobała mu się oprawa słów poetów Josepha von Eichendorffa i Heinricha Heine.
Johannes Brahms zawsze przywiązywał większą wagę do partii śpiewaka niż do partii fortepianu. Wiele się nauczył, studiując pieśni Schuberta i napisał kilka bardzo znanych pieśni Lieder. Jednym z jego najlepszych utworów jest humorystyczny Vergebliches Ständchen (Serenada na próżno). Jego Cztery Poważne Piosenki są bardzo potężne. Jego słynna Wiegenlied (Kołysanka), melodia, którą wszyscy znają, jest jedną z jego piosenek.
Hugo Wolf jest znany prawie wyłącznie z piosenek. Są one bardzo dramatyczne i wykorzystał on kilka niezwykłych harmonii, których nauczył się słuchając muzyki Wagnera. Niektóre z piosenek Wilka są bardzo krótkie, wiele mówi w krótkim czasie. Jego włoski śpiewnik i hiszpański śpiewnik mają jedne z jego najlepszych piosenek.
Richard Wagner i Gustav Mahler napisali wspaniałe Lieder, choć w większości z akompaniamentem orkiestrowym. Pieśni Mahlera są inspirowane pieśniami ludowymi. Wykorzystuje je nawet w swoich symfoniach. Das Lied von der Erde to cykl pieśni dla dwóch śpiewaków (mezzosopran i tenor) i orkiestry.
Richard Strauss jest jednym z ostatnich wielkich kompozytorów Lieder. Jego cztery ostatnie utwory (z orkiestrą) wydają się być "pożegnaniem" z wielkim okresem historii muzyki.
Pytania i odpowiedzi
Pytanie.A: Niemieckie słowo "Lied" oznacza piosenkę.
P: Jakimi utworami są Lieder?
O: Lieder to pieśni napisane dla śpiewaków z towarzyszeniem fortepianu.
P: Kiedy skomponowano większość Lieder?
O: Większość pieśni Lieder została skomponowana w XIX wieku, zwanym okresem romantycznym.
P: Kim byli słynni kompozytorzy tych piosenek?
O: Do znanych kompozytorów pieśni należą Franz Schubert, Robert Schumann, Johannes Brahms, Hugo Wolf i Richard Strauss.
P: W jaki sposób kompozytorzy XIX wieku zazwyczaj tworzyli swoje utwory?
O: W XIX wieku większość piosenek była tworzona przez dwie różne osoby: poeta pisał słowa, a kompozytor je komponował.
P: Kto był jednym z pierwszych Minnesingów, którzy komponowali i śpiewali pieśni dla ważnych osób na dworze królewskim?
O: Walther von der Vogelweide był jednym z pierwszych Minnesingerów, który komponował i śpiewał pieśni dla ważnych osób na dworze królewskim.
P: Jaki jest przykład pieśni napisanej przez Schuberta, która jest zgodna z formą zastosowaną przez Walthera von der Vogelweide? O: Przykładem jest Erlkönig (Erlking), który ma formę składającą się z trzech wersów, z których dwa mają tę samą muzykę (A-A-B).
