Heinrich Heine
Christian Johann Heinrich Heine (urodzony jako Harry Heine 13 grudnia 1797-17 lutego 1856 r.) był jednym z najważniejszych poetów niemieckich XIX wieku.
Heine urodził się w zasymilowanej rodzinie żydowskiej w Düsseldorfie w Niemczech. Jego ojciec był handlarzem. Po niepowodzeniu interesów ojca, Heine został wysłany do Hamburga. Jego wujek w Hamburgu był bardzo dobrym bankierem, więc Heine rozpoczął naukę zawodu, ale później go porzucił. Następnie Heine zaczął studiować prawo na uniwersytetach w Getyndze, Bonn i Berlinie, ale bardziej interesował się literaturą niż prawem. Studia prawnicze ukończył w 1825 roku. W tym samym czasie postanowił przejść od judaizmu do protestantyzmu. Było to konieczne ze względu na surowe ograniczenia nałożone na Żydów w krajach związkowych Niemiec. Tylko chrześcijanie mogli mieć pewne przedsiębiorstwa lub być urzędnikami państwowymi. Żydom zabroniono również zostawania profesorami uniwersyteckimi, co było dla Heinego szczególną ambicją. Sam Heine powiedział, że jego konwersja była "biletem wstępu do kultury europejskiej". Heine jest najbardziej znany ze swojej poezji lirycznej, która w dużej mierze została skomponowana przez kompozytorów liederów, m.in. Franza Schuberta i Roberta Schumanna.
W 1821 roku rozpoczął pracę jako poeta Heine'a z Gedichte ("Wiersze"). Jednostronne zauroczenie Heine'a kuzynkami Amalie i Therese zainspirowało go później do napisania niektórych z jego najpiękniejszych tekstów; Buch der Lieder ("Księga pieśni", 1827) był pierwszym obszernym zbiorem wierszy Heine'a.
Heine wyjechał z Niemiec do Paryża, do Francji w 1831 roku. Tam związał się z utopijnymi socjalistami. Poznał ludzi, którzy towarzyszyli hrabiemu Saint-Simonowi, który głosił egalitarne społeczeństwo bezklasowe.
Został w Paryżu na resztę życia. Jego jedyna wizyta w Niemczech miała miejsce w 1843 roku. W 1835 r. władze niemieckie zakazały jego twórczości oraz tych z innych, którzy byli uważani za związanych z ruchem Młodych Niemiec.
Heine nadal komentował z dystansu niemiecką politykę i społeczeństwo. Heine napisał "Deutschland". Ein Wintermärchen (Niemcy. Opowieść zimowa). W 1844 roku jego przyjaciel, Karol Marks, opublikował ją w swojej gazecie Vorwärts ("Naprzód").
Jedna z książek została spalona przez nazistów. Jedna z najbardziej znanych linii Heinego jest teraz: "Gdzie palą książki, w końcu spalą też ludzi" (Almansor, 1821).
Wandere! (1852)
Heinrich Heine "Wandere!"
Gdyby kobieta cię zdradziła,
Więc liebe flink eine Andre;
Jeszcze lepiej, niech miasto...
Sznurówka w torbie i sznurówka!
Du findest bald einen blauen See,
Umringt von Trauerweiden;
Tutaj płaczesz swoimi małymi łzami
Und deine engen Leiden.
Kiedy wchodzisz na stromą górę,
Wirst du beträchtlich ächzen;
Ale kiedy dotrzesz na skalisty szczyt,
Czy słyszysz, jak orły trzeszczą
Tam sam niemal sam stajesz się orłem,
Du bist wie neugeboren,
Czujesz się wolny, czujesz: masz
Nie straciłem tam wiele.
Heinrich Heine "Weź się w drogę!"
Jeśli zostaniesz zawiedziony i zdradzony przez dziewczynę,
Nie przejmuj się. Znajdź sobie nową.
Znacznie lepiej - wyruszyłeś w drogę,
Zwiąż plecak i wędruj!
Szybko dojdziesz do błękitnego, niesamowitego jeziora,
Otoczony wielkimi wierzbami płaczącymi.
Możesz tu płakać z powodu swojego małego bólu,
Twoje intymne bóle i smutki.
A kiedy ty będziesz miał ten rozbijający się wzrost,
Będziesz mocno wzdychał.
Wciąż, jak dojdziesz do tego skalistego szczytu,
Usłyszysz, jak orły szaleją.
I oto jesteś - sam jako Orzeł!
Jesteś jak nowonarodzony.
Czujesz się swobodnie, czujesz, że nie przegrałeś
Tyle tam na dole! (Tłumaczenie na angielski: Sergei Osankin)
Heinrich Heine, 1831
Heinrich Heine, grawerowany portret, 1837 r.
Niektóre prace
- Gedichte, 1821
- Tragedie, wraz z lirycznym intermezzo, 1823 r.
- Reisebilder, 1826-31
- Die Harzreise, 1826
- Ideen, das Buch le Grand, 1827
- Englische Fragmente, 1827
- Buch der Lieder, 1827
- Państwa francuskie, 1833
- O historii współczesnej literatury pięknej w Niemczech, 1833 r.
- Die romantische Schule, 1836
- Der Salon, 1836-40
- Über Ludwig Börne, 1840 r.
- Neue Gedichte, 1844 - Nowe wiersze
- Niemcy. A Winter's Tale, 1844 - Niemcy
- Atta Troll. Ein Sommernachtstraum, 1847.
- Romanzero, 1851
- Der Doktor Faust, 1851.
- Les Dieux en Exil, 1853
- Die Harzreise, 1853
- Luterezja, 1854
- Vermischte Schriften, 1854
- Ostatnie wiersze i myśli, 1869
- Sämtliche Werke, 1887-90 (7 Vols.) (dzieła zebrane)
- Sämtliche Werke, 1910-20 (prace zbiorowe)
- Sämtliche Werke, 1925-30 (prace zbiorowe)
- Werke und Briefe, 1961-64 (prace i listy)
- Wszystkie prace pisemne, 1968
Reisebilder , 1831
Pytania i odpowiedzi
P: Kim był Heinrich Heine?
A: Heinrich Heine był niemieckim poetą z XIX wieku.
P: Czym zajmował się jego ojciec?
A: Jego ojciec był handlarzem.
P: Co Heine studiował na uniwersytecie?
A: Heine studiował prawo na uniwersytetach w Getyndze, Bonn i Berlinie, ale bardziej interesowała go literatura niż prawo.
P: Dlaczego przeszedł z judaizmu na protestantyzm?
O: Heine przeszedł z judaizmu na protestantyzm z powodu surowych ograniczeń nałożonych na Żydów w państwach niemieckich, takich jak niedopuszczanie ich do niektórych przedsiębiorstw, do stanowisk urzędniczych lub do profesury uniwersyteckiej.
P: Jaki jest jeden z jego najbardziej znanych wierszy?
O: Jeden z najbardziej znanych wierszy Heinego brzmi: "Gdzie palą książki, tam w końcu spalą też ludzi" (Almansor, 1821).
P: Dokąd przeprowadził się w 1831 roku?
O: W 1831 roku przeprowadził się do Paryża, do Francji.
P: Jaki wiersz napisał w 1851 roku? A: W 1851 roku Heinrich Heine napisał poemat "König Richard", który powstał w hołdzie królowi Anglii Ryszardowi I i został przetłumaczony na kilka języków.
