In re Gault

Historia

W ciągu czterech lat przed wydaniem przez Sąd Najwyższy orzeczenia w sprawie In re: Gault, Sąd rozstrzygnął również kilka innych bardzo ważnych spraw dotyczących prawa do rzetelnego procesu - praw, które przysługują ludziom oskarżonym o popełnienie przestępstwa. Jednakże orzeczenia te nie dotyczyły dzieci, które były sądzone w sądach dla nieletnich. W sprawie tej Norman Dorsen argumentował na korzyść nieletnich.

Prawa dla dorosłych

Prawa konstytucyjne

Szósta poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych mówi, że "We wszystkich sprawach karnych oskarżony będzie miał prawo do ... korzystania z pomocy obrońcy w celu obrony". ("Counsel" to prawnicze słowo oznaczające "prawnika").

Ponadto, Czternasta Poprawka mówi, że żaden stan nie może odebrać żadnej osobie "życia, wolności lub własności, bez należytego procesu sądowego; ani odmówić żadnej osobie (...) równej ochrony praw".

Sprawy Sądu Najwyższego

Na podstawie tych dwóch poprawek Sąd Najwyższy podjął decyzje w tych przełomowych sprawach:

• Gideon przeciwko Wainwright, 372 U.S. 335 (1963): Sąd orzekł, że posiadanie adwokata jest niezbędne dla sprawiedliwego procesu. Orzekł, że każdy oskarżony o popełnienie jakiegokolwiek przestępstwa ma prawo do adwokata. Jeśli oskarżony nie może zapłacić za adwokata, państwo musi przydzielić mu darmowego adwokata.
• Miranda v. Arizona, 384 U.S. 436 (1966): Kiedy osoba jest pytana, czy popełniła przestępstwo, nie musi odpowiadać. Nie może mieć kłopotów z powodu braku odpowiedzi. Nazywa się to prawem przeciwko "samooskarżeniu" (prawem do nie mówienia niczego, co może świadczyć o popełnieniu przestępstwa). Przed przesłuchaniem podejrzany musi zostać poinformowany, że nie musi odpowiadać na żadne pytania.

Decyzje te dotyczyły jednak tylko sądów dla dorosłych. Chociaż Konstytucja nigdy nie mówi, że jej prawa przysługują tylko dorosłym, amerykańskie sądy nigdy nie przyznały nieletnim takich samych praw procesowych jak dorosłym.

Sądy dla nieletnich

W systemie sądowym Stanów Zjednoczonych istnieją osobne sądy dla dzieci, które są oskarżone o popełnienie przestępstw lub mają problemy z zachowaniem. Są one nazywane "sądami dla nieletnich".

Każdy stan ma swoje własne prawa dotyczące sądów dla nieletnich. Zazwyczaj jednak, jeśli sędzia uzna, że dziecko jest "przestępcą", może uczynić je "podopiecznym sądu". Oznacza to, że sędzia oddaje władzę nad dzieckiem sądowi i odbiera ją rodzicom dziecka. W przypadku najgorszych przestępstw, sąd może zdecydować o umieszczeniu dziecka w szkole specjalnej, więzieniu dla nieletnich lub innym programie z dala od domu i zatrzymać je tam do ukończenia 21 roku życia.

W czasie, gdy Gerald Gault został aresztowany, nieletni mieli bardzo mało praw w systemie sądownictwa dla nieletnich. Na przykład, mogli być umieszczani w więzieniu bez procesu, lub nawet bez wiedzy o jakie przestępstwo są oskarżeni.

Tło sprawy

8 czerwca 1964 roku policjant aresztował Geralda Gaulta, piętnastolatka. Szeryf nie powiedział rodzicom Gaulta, że został aresztowany. Aresztowano go po tym, jak sąsiadka Ora Cook poskarżyła się, że otrzymała obsceniczny, wulgarny telefon. W tym czasie Gault był na warunkowym zwolnieniu. Został umieszczony na sześć miesięcy w zawieszeniu, począwszy od 25 lutego 1964 roku, za to, że był z innym chłopcem, który ukradł kobiecie portfel.

Tymczasem matka Gaulta wróciła do domu i zorientowała się, że zaginął. W końcu odnalazła go w domu dziecka, ale nie pozwolono jej zabrać go do domu. Nie będąc oskarżonym o popełnienie przestępstwa, Gault został umieszczony w więzieniu dla nieletnich.

Gault zawsze twierdził, że jego przyjaciel Ronald Lewis wykonał telefon do Cooka z przyczepy rodziny Gaultów. W 2007 roku Gault powiedział, że gdy tylko usłyszał, co powiedział Lewis, wyrzucił Lewisa z domu.

Rozprawy sądowe dla nieletnich

Pierwsze przesłuchanie

Następnego ranka Gault miał swoje pierwsze przesłuchanie w sądzie, przed sędzią McGhee. Sędzia McGhee zazwyczaj pracuje w Sądzie Najwyższym Hrabstwa Gila (sąd dla dorosłych), ale tego dnia pracował w sądzie dla nieletnich.

Pod koniec przesłuchania sędzia McGhee powiedział, że zastanowi się, co zrobić, i odesłał Gaulta do więzienia. Gault był przetrzymywany w więzieniu jeszcze przez kilka dni, po czym został odesłany do domu. Nikt nigdy nie wyjaśnił, dlaczego trzymano go w więzieniu, ani dlaczego go wypuszczono. W dniu, w którym wrócił do domu, jego matka dostała kartkę z informacją, że sędzia McGhee zarządził kolejne przesłuchanie.

Druga rozprawa

Na drugim przesłuchaniu McGhee orzekł, że Gault jest "dzieckiem niepoprawnym". Oznaczało to, że Gault złamał prawo stanowe. McGhee nakazał wysłanie Gaulta do Państwowej Szkoły Przemysłowej do czasu ukończenia przez niego 21 lat, chyba że sąd zadecyduje o jego wcześniejszym zwolnieniu. Kara ta była oparta na zarzucie "Lubieżnych rozmów telefonicznych". Gdyby Gault został skazany za to samo przestępstwo jako osoba dorosła, prawo Arizony przewidywałoby karę dwóch miesięcy więzienia i grzywnę w wysokości od 5 do 50 dolarów.

Problemy związane z przesłuchaniami

Oskarżycielka Gaulta, pani Cook, nie była obecna na żadnym z przesłuchań, mimo że pani Gault prosiła o jej przybycie, aby mogła stwierdzić, czy to Gerald, czy jego przyjaciel wykonywał telefony. Sędzia McGhee powiedział, że "ona nie musi być obecna". Sędzia McGhee nigdy nie powiedziała rodzicom Gaulta, że mogą przyprowadzić prawnika na przesłuchania lub powołać świadków w celu obrony Geralda.

Nikt też nie sporządził transkrypcji (zapisu tego, co dokładnie zostało powiedziane) podczas żadnego z przesłuchań. Z tego powodu nie było żadnego dowodu na to, co Gault lub sędzia McGhee powiedzieli podczas tych przesłuchań. Później sędzia McGhee powiedział, że Gault przyznał się do powiedzenia czegoś "lubieżnego" do pani Cook. Oboje rodzice Gaulta upierali się, że Gerald nigdy nie przyznał się do zrobienia czegokolwiek złego.

Odwołanie Habeas corpus

W tym czasie prawo Arizony nie zezwalało na odwoływanie się od wyroków w sprawach nieletnich. Rodzice Gaulta wynajęli prawniczkę Amelię Lewis, która złożyła w Sądzie Najwyższym Arizony petycję o habeas corpus. Oznacza to, że poprosili Sąd Najwyższy o wypuszczenie Geralda na wolność, ponieważ jego uwięzienie było niesprawiedliwe. Sąd Najwyższy przesłał sprawę do Sądu Najwyższego Arizony, który jest zwykłym sądem procesowym, w celu przeprowadzenia rozprawy habeas corpus. Rozprawa ta miała rozstrzygnąć, czy Gault został niesprawiedliwie wysłany do więzienia dla nieletnich.

Argumenty McGhee

Rozprawa odbyła się 17 sierpnia 1964 roku. Adwokat Gaultów zapytał sędziego McGhee o prawne powody jego działań. Poprosiła McGhee o wyjaśnienie, na podstawie jakich przepisów uznał Geralda za "przestępcę".

McGhee udzielił kilku odpowiedzi:

• Gerald używał lubieżnego języka, gdy inna osoba mogła to słyszeć (było to wykroczenie zgodnie z Arizona Revised Statutes § 13-377)
• Gerald został uznany za przestępcę na podstawie ARS § 8-201(6)(d). Ta część prawa mówiła, że przestępcze dziecko "zwyczajowo" (regularnie) zachowuje się w sposób, który "rani lub zagraża moralności lub zdrowiu jego samego lub innych osób". Jako dowód, że Gerald był "zwyczajowo" niebezpieczny, McGhee podał dwa powody:
• Powiedział, że Gault przyznał się do robienia "głupich telefonów, albo śmiesznych telefonów, albo czegoś w tym stylu" w przeszłości.
• Dwa lata wcześniej do sądu dla nieletnich wpłynęło doniesienie, że Gault ukradł rękawicę bejsbolową i okłamał w tej sprawie policję. Jednak sąd nigdy nic z tym nie zrobił, bo nie było dowodów.

Sędzia McGhee powiedział również, że Gerald był już na zwolnieniu warunkowym. Odegrało to rolę w jego decyzji, powiedział.

Sąd odrzucił petycję habeas corpus. Orzekł, że sędzia McGhee miał wystarczające dowody i powody prawne, aby wysłać Gaulta do więzienia.

Odwołanie do Sądu Najwyższego Arizony

Następnie Amelia Lewis i Gaults złożyli apelację do Sądu Najwyższego Arizony (99 Ariz. 181 (1965)). Mieli dwa główne argumenty. Argumentowali, że skazanie Geralda nie było zgodne z prawem, ponieważ nie zapewniono mu należnych praw procesowych określonych w Konstytucji. Argumentowali również, że stanowy zbiór przepisów prawnych dotyczących nieletnich, Arizona Juvenile Code, był niezgodny z konstytucją, ponieważ nie zawierał tych praw do sprawiedliwego procesu.

Sąd Najwyższy Arizony orzekł przeciwko Gaultom. Stwierdzili, że ani kodeks nieletnich, ani wyrok skazujący Geralda nie naruszają prawa do sprawiedliwego procesu.

Odwołanie do Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych

Zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych, Gaultom pozostała tylko jedna opcja prawna. Tą opcją było odwołanie się do Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych, ale aby to zrobić, potrzebowaliby więcej prawników, a to byłoby kosztowne. Jednak prawnicy z arizońskiego oddziału Amerykańskiej Unii Wolności Obywatelskich (ACLU) zaangażowali się i pracowali z Amelią Lewis nad apelacją do Sądu Najwyższego. 16 grudnia 1966 r. sprawa trafiła przed Sąd Najwyższy.

Pytania prawne

Sąd Najwyższy musiał odpowiedzieć w tej sprawie na trzy ważne pytania prawne: pytanie szczegółowe, pytanie ogólne oraz pytanie, które będzie miało wpływ na każdego młodocianego i sąd w kraju...:

• Pytanie szczegółowe: Czy prawa Geralda Gaulta do sprawiedliwego procesu zostały naruszone, gdy został on skazany i wysłany do więzienia dla nieletnich? Jeśli tak, to co powinno się z nim stać?
• Pytanie ogólne: Czy Arizona Juvenile Code był niekonstytucyjny, ponieważ nie dawał nieletnim praw do sprawiedliwego procesu w Czternastej Poprawce do Konstytucji?
• Największe pytanie: Czy nieletni mieli w ogóle takie same prawa do sprawiedliwego procesu jak dorośli? Czy Czternasta Poprawka miała w ogóle zastosowanie do procesów sądowych nieletnich?

Decyzja

15 maja 1967 roku, Sąd Najwyższy głosował 8-1 na korzyść Gaultów. Orzekli, że prawa Geralda do sprawiedliwego procesu zostały naruszone.

Sędzia Abe Fortas napisał opinię większości Sądu. Napisał on:

Sędzia Fortas zauważył, że gdyby Gerald miał ukończone 18 lat i był sądzony w sądzie dla dorosłych, miałby wiele różnych praw, w tym te przedstawione w tej tabeli.

Ponieważ jednak Gerald miał 15 lat i był w sądzie dla nieletnich, nie otrzymał żadnego z tych praw.

W opinii Sądu, sędzia Fortas napisał, że bez tych praw do sprawiedliwego procesu, osoba nie może otrzymać sprawiedliwego procesu, bez względu na wiek. Czternasta poprawka mówi, że "żaden stan nie może odebrać nikomu życia, wolności ani własności bez należytego procesu sądowego; ani odmówić żadnej osobie (...) równej ochrony prawnej". Ponieważ sądy dla nieletnich mogły odbierać dzieciom wolność, wysyłając je do więzień dla nieletnich, musiały dać młodocianym oskarżonym pełne prawa do sprawiedliwego procesu. Musiały również zapewnić im "równą ochronę praw" - taką samą, jaką otrzymałby dorosły zagrożony więzieniem.

Sąd unieważnił wyrok skazujący Geralda i nakazał jego uwolnienie. Spędził trzy lata w Szkole Przemysłowej: dwa lata i dziesięć miesięcy dłużej niż mógłby spędzić w więzieniu, gdyby został skazany jako dorosły.

Sąd orzekł również o niekonstytucyjności Kodeksu Nieletnich Arizony. Orzekł, że kodeksy dla nieletnich muszą zawierać prawa do sprawiedliwego procesu.

Importance

Przed sprawą In re Gault, nieletni oskarżeni o przestępstwa mieli bardzo niewiele praw. In re Gault nadał dzieciom i nastolatkom oskarżonym o przestępstwa prawa do sprawiedliwego procesu, których nie mieli nigdy nieletni. Ochrona ta dotyczy wszystkich nieletnich w Stanach Zjednoczonych, nie tylko w Arizonie. Po tej decyzji, zgodnie z prawem, wszyscy nieletni oskarżeni o przestępstwa muszą otrzymać prawa zawarte w Czternastej Poprawce. Na przykład:

• Muszą zostać poinformowani o tym, o jakie przestępstwo są oskarżeni i kiedy muszą stawić się w sądzie, na tyle wcześnie, aby mogli się przygotować (np. poprzez pracę nad obroną lub znalezienie prawnika)
• Młodociany i jego rodzice muszą zostać poinformowani o przysługującym im prawie do adwokata
• Nieletni (lub zazwyczaj jego adwokat) ma prawo przesłuchiwać świadków, którzy twierdzą, że jest winny i powoływać własnych świadków, którzy twierdzą, że nie jest winny.
• Należy ich ostrzec, że nie muszą odpowiadać na pytania dotyczące ich winy, nawet w sądzie.

Innymi słowy, In re Gault orzekł, że każdy sąd dla nieletnich w kraju musi przestrzegać Czternastej Poprawki.