Gideon v. Wainwright

Tło

Między północą a 8:00 rano, 3 czerwca 1961 roku, ktoś włamał się do Bay Harbor Pool Room w Panama City na Florydzie. Osoba ta wyłamała drzwi, rozbiła maszynę do papierosów i odtwarzacz płyt, a także ukradła monety z kasy fiskalnej. Później tego samego dnia, świadek powiedział, że widział Clarence'a Earla Gideona w sali bilardowej około 5:30 tego ranka. Świadek powiedział, że Gideon wyszedł z butelką wina i pieniędzmi w kieszeniach. Opierając się tylko na tych informacjach, policja aresztowała Gideona i oskarżyła go o włamanie z zamiarem popełnienia drobnej kradzieży. Zarzut ten oznacza, że osoba włamała się do jakiegoś miejsca, czyli ukradła czyjąś własność. (Na Florydzie, w tamtym czasie, "drobna" kradzież oznaczała, że dana osoba ukradła coś, co było warte mniej niż 50 dolarów). Zgodnie z prawem Florydy, jeśli Gideon zostałby uznany za winnego, mógłby trafić do więzienia na okres do pięciu lat.

Przepisy dotyczące prawa do obrony

W sądach państwowych

W 1961 r. sądy stanowe musiały zastosować się do decyzji Sądu Najwyższego w sprawie Betts przeciwko Brady'emu. W tej sprawie Sąd orzekł, że jeśli oskarżonemu postawiono zarzut popełnienia przestępstwa zagrożonego karą śmierci, należy mu przydzielić adwokata, jeśli nie jest w stanie za niego zapłacić. Jednak dopóki oskarżony nie był oskarżony o przestępstwo zagrożone karą śmierci, stany nie musiały przydzielać darmowych adwokatów każdemu oskarżonemu, którego nie było na nich stać. Trybunał orzekł, że posiadanie adwokata nie jest prawem podstawowym i nie jest konieczne dla uczciwego procesu.

W swojej decyzji Trybunał orzekł, że istnieją szczególne przypadki, w których sąd powinien wyznaczyć adwokata. W tych szczególnych przypadkach, brak adwokata utrudniałby oskarżonemu uzyskanie sprawiedliwego procesu. Te "szczególne okoliczności" obejmowały takie sprawy, jak brak wykształcenia oskarżonego lub nieznajomość zasad obowiązujących w sądzie.

Znaczenie

Oznaczało to, że w 1961 roku, w całym stanie Floryda, większość oskarżonych nie miała adwokatów. Mieli dwa wyjścia: przyznać się do winy lub bronić się na rozprawie. Pewien prawnik z Florydy wspomina, że "[przed] 1963 rokiem, prawnicy mogli pojawić się w salach sądowych Florydy tylko dla zamożnych".

W liście, który napisał z więzienia, Gideon napisał kiedyś:

“

Pewnego dnia, kiedy byłem [w sądzie], widziałem dwa procesy dwóch różnych mężczyzn sądzonych bez adwokatów. W ciągu jednej godziny od rozpoczęcia procesu dwie ławy przysięgłych wyszły, a 15 minut później zostali uznani za winnych i skazani. Czy to jest sprawiedliwy proces? Jest to powszechna praktyka w większości stanów.

”

Odwołanie

Po pierwsze, Gideon złożył wniosek o habeas corpus w Sądzie Najwyższym Stanu Floryda. Jest to prośba o uwolnienie od niesprawiedliwego uwięzienia. Sąd Najwyższy Florydy odrzucił jego wniosek - co oznacza, że odmówił nawet przeprowadzenia rozprawy sądowej lub wysłuchania argumentów Gideona.

Ze swojej więziennej celi, korzystając z więziennej biblioteki i pisząc ołówkiem na więziennym papierze, Gideon złożył apelację do Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych. Poprosił Sąd Najwyższy o rozpatrzenie jego sprawy "ponieważ 'klauzula należytego procesu' czternastego poprawki do konstytucji oraz piąty i szósty artykuł Bill of rights zostały naruszone" sic.

Gideon twierdził, że odmówiono mu adwokata, co naruszyło jego prawa wynikające z Szóstej Poprawki. W sprawie Betts przeciwko Brady'emu Sąd Najwyższy orzekł, że Szósta Poprawka nie ma zastosowania do stanów. Gideon argumentował jednak, że tak jest, ponieważ obowiązuje go Czternasta Poprawka.

Czternasta Poprawka mówi, że żaden stan nie może odebrać żadnej osobie "życia, wolności lub własności bez sprawiedliwego procesu sądowego; ani odmówić żadnej osobie (...) równej ochrony prawnej". Gideon argumentował, że nie przydzielając prawników biednym oskarżonym, stan Floryda nie zapewniał tym oskarżonym należytego procesu ani równej ochrony prawnej.

Sąd Najwyższy zgodził się na rozpatrzenie apelacji Gideona. Postanowili zastanowić się, czy sprawa Betts v. Brady powinna być "ponownie rozpatrzona" (re-thought).

Odręczna petycja Gideona z prośbą o rozpatrzenie jego sprawy przez Sąd Najwyższy

Sprawa Sądu Najwyższego

Kwestia prawna

Podstawowe pytanie, na które musiał odpowiedzieć Sąd Najwyższy, dotyczyło Szóstej Poprawki. Sąd Najwyższy zdecydował już, że zgodnie z Szóstą Poprawką każdy oskarżony o popełnienie przestępstwa w sądzie federalnym ma prawo do posiadania adwokata, nawet jeśli nie jest w stanie za niego zapłacić. Teraz musieli zdecydować, czy Szósta Poprawka ma zastosowanie do stanów, tak jak do rządu federalnego. Innymi słowy, czy każda osoba oskarżona o przestępstwo w sądzie stanowym miała prawo do adwokata?

Argumenty

Za Gideona

Sąd Najwyższy przydzielił Gideonowi znanego prawnika z Waszyngtonu, nazwiskiem Abe Fortas. (W 1965 roku Fortas został sędzią Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych).

Fortas argumentował, że niemożliwe jest, aby człowiek miał uczciwy proces bez adwokata. Argumentował, że zgodnie z wymogiem "należytego procesu" zawartym w Czternastej Poprawce, stan musi zapewnić człowiekowi uczciwy proces, zanim odbierze mu wolność. Odmawiając Gideonowi adwokata, stan Floryda odmówił mu sprawiedliwego procesu i naruszył jego prawo do sprawiedliwego procesu na mocy Czternastej Poprawki.

Przeciwko Gideonowi

Prawnik o nazwisku Bruce Jacob argumentował przed Sądem Najwyższym sprawę przeciwko Gideonowi. Przedstawił kilka różnych argumentów.

Jacob przekonywał, że Konstytucja pozwala stanom na ustanawianie własnych zasad dotyczących procedury karnej (jak prowadzić procesy karne). Mówił o federalizmie - podziale władzy między rządem federalnym a stanowym, który jest zapisany w Konstytucji. Wprowadzając zasadę mówiącą, że stany zawsze muszą dawać biednym oskarżonym darmowych prawników, rząd federalny przekroczyłby swoje uprawnienia. Stany nie byłyby w stanie tworzyć własnych zasad, a to odebrałoby prawo, które Konstytucja dała stanom.

Jacob przekonywał również, że człowiek nie potrzebuje prawnika, aby mieć uczciwy proces. Powiedział, że sędziowie, a nawet prokuratorzy, pomagają chronić prawa ludzi, którzy bronią się w sądzie.

Ponadto Jacob powiedział, że jeśli Trybunał orzekłby na korzyść Gideona, skutki byłyby szkodliwe. Jeśli Trybunał orzekłby, że prawnik jest potrzebny do uczciwego procesu, wówczas państwo musiałoby również dać biednym oskarżonym darmowych prawników na inne rodzaje procesów, takie jak apelacje i procesy cywilne. Stan nigdy nie miałby wystarczającej liczby prawników do tego celu lub wystarczającej ilości pieniędzy, aby im zapłacić, powiedział. Ponadto, spośród 8000 więźniów na Florydzie, 65% - czyli 5200 więźniów - nie miało adwokatów. Jacob argumentował, że wielu z tych więźniów mogłoby wyjść na wolność, gdyby Trybunał orzekł na korzyść Gideona.

Abe Fortas, prawnik Gideona w sprawie Sądu Najwyższego

Decyzja

18 marca 1963 roku Sąd Najwyższy przegłosował 9-0, że Gideon miał rację. Jego prawa zostały naruszone.

Trybunał orzekł, że prawo do adwokata zawarte w Szóstej Poprawce ma zastosowanie do stanów. Uzasadnił to tym, że bez adwokata osoba nie może mieć uczciwego procesu. Jeśli osoba nie ma uczciwego procesu, nie otrzymuje "należytego procesu sądowego", który gwarantuje Czternasta Poprawka. Innymi słowy, ponieważ ludzie mają prawo do sprawiedliwego procesu, mają też prawo do uczciwego procesu; a ponieważ nie mogą uzyskać uczciwego procesu bez adwokata, mają też prawo do adwokata.

Sąd stwierdził również, że jego wcześniejsza decyzja w sprawie Betts v. Brady była błędna. Orzeczenie to obaliło wcześniejszą decyzję Sądu Najwyższego w sprawie Betts v. Brady (co oznacza, że decyzja Betts nie była już ważna). Sędzia Black (który nie zgadzał się z decyzją w sprawie Betts, gdy Sąd ją podejmował) napisał:

“

[W] naszym (...) systemie sądownictwa karnego, każda osoba (...), która jest zbyt biedna, by wynająć adwokata, nie może mieć zapewnionego sprawiedliwego procesu, jeśli nie zapewni się jej obrońcy. ... Od samego początku nasze stanowe i krajowe konstytucje kładły duży nacisk na [ochronę] mającą na celu zapewnienie sprawiedliwych procesów przed bezstronnymi [sądami], w których każdy oskarżony jest równy wobec prawa. Ten szlachetny ideał nie może być zrealizowany, jeśli biedny człowiek oskarżony o przestępstwo musi stawić czoła swoim oskarżycielom bez adwokata, który będzie mu pomagał.

”

Sędzia Hugo Black napisał decyzję w sprawie Gideon kontra Wainwright

Po tym jak Sąd Najwyższy

Gideon

Orzeczenie Sądu Najwyższego nie oznaczało, że Gideon może automatycznie wyjść na wolność. Oznaczało, że dostał nowy proces - tym razem z przydzielonym mu darmowym prawnikiem.

Gideon poprosił o adwokata o nazwisku Fred Turner, który cieszył się bardzo dobrą reputacją, a sędzia się zgodził. Gdy Turner argumentował sprawę, przysięgli potrzebowali mniej niż godzinę, aby uznać Gideona za niewinnego. Tego samego dnia Gideon został uwolniony.

“	"Wierzę, że każda epoka znajduje ulepszenie w prawie dla dobra ludzkości " - cytat na nagrobku Gideona	”

Gideon zmarł 18 stycznia 1972 r. na raka i gruźlicę. Został pochowany w nieoznaczonym grobie w Missouri.

Prawie trzynaście lat później American Civil Liberties Union zapłaciła za nagrobek na grobie Gideona. Na nagrobku znajduje się cytat oparty na tym, co Gideon napisał w liście do Abe Fortasa: "Wierzę, że każda epoka znajduje ulepszenia w prawie dla dobra ludzkości. "^s.78

Wyniki

Na podstawie decyzji Sądu Najwyższego, każdy z 5.200 więźniów Florydy, którzy zostali skazani bez obrońcy, miał prawo do nowego procesu - tym razem z udziałem adwokata. Jednakże około 1200 z tych więźniów zostało zwolnionych bez nowego procesu. Stało się tak, ponieważ świadkowie w ich sprawach zmarli lub wyprowadzili się, a stan Floryda nie miał wystarczających dowodów, aby ponownie ich osądzić.

W tym samym roku, w którym zapadła decyzja w sprawie Gideona, legislatura stanu Floryda utworzyła system obrońców publicznych. Przez całe lata 60. stany, które nie miały jeszcze systemów obrońców publicznych, tworzyły je.

Znaczenie

Kiedy zapadła decyzja w sprawie Gideona, 13 stanów nadal nie zawsze dawało prawników ubogim oskarżonym w sprawach karnych. Tak jak na Florydzie, wielu z tych biednych oskarżonych nie miało sprawiedliwych procesów, ponieważ nie mieli pomocy prawnika. Po decyzji w sprawie Gideon, każda osoba, która jest oskarżona o popełnienie przestępstwa, w każdym sądzie w Stanach Zjednoczonych, ma prawo do adwokata - nawet jeśli nie może za niego zapłacić. Oskarżeni mogą zdecydować, że nie chcą adwokata, ale kiedy to robią, rezygnują ze swojego prawa do adwokata, ponieważ tego chcą.

Cztery lata po orzeczeniu Gideon, w sprawie Burget przeciwko Teksasowi, Sąd Najwyższy orzekł, że decyzja Gideon ma zastosowanie "wstecz". Oznacza to, że ma ona zastosowanie nawet do oskarżonych, którzy zostali skazani przed wydaniem decyzji Gideon w 1963 roku. Innymi słowy, Sąd przyznał, że oskarżeni powinni mieć prawo do obrońcy przez cały czas, nawet przed orzeczeniem Gideon. Trybunał zdecydował w sprawie Gideon, że ludzie nie mogą uzyskać sprawiedliwego procesu bez adwokatów; było to tak samo prawdziwe dla ludzi, którzy zostali skazani przed rokiem 1963. Ci ludzie również zasługiwali na nowe procesy, z darmowymi prawnikami, którzy mogli im pomóc.

Gideon dzisiaj

Decyzja Gideona nadal gwarantuje bezpłatnego obrońcę każdej ubogiej osobie oskarżonej o popełnienie przestępstwa w Stanach Zjednoczonych. Jednak wielu prawników zgadza się, że istnieje wiele problemów z systemem publicznych obrońców w XXI wieku. Twierdzą oni, że z powodu tych problemów wielu ubogich oskarżonych nie otrzymuje praw, które dała im decyzja Gideona.

Według tych uczonych, jednym z największych problemów dzisiejszych programów publicznych obrońców jest to, że nie otrzymują oni od rządu wystarczającej ilości pieniędzy, aby poradzić sobie z liczbą ubogich oskarżonych, których muszą reprezentować. Oznacza to, że:

• Programy nie mogą zatrudnić wystarczającej liczby prawników
• Obrońcy publiczni muszą zajmować się wieloma różnymi sprawami naraz
• Kiedy prawnicy mają zbyt wiele spraw, mają bardzo mało czasu na pracę nad każdą z nich i nie mogą wykonywać swojej pracy tak dobrze jak do tej pory.
• Ci prawnicy nie są dobrze opłacani, a ponieważ ich praca jest również bardzo stresująca, wielu prawników nie pozostaje w pracy obrońcy publicznego na długo.
• Niektórzy obrońcy z urzędu mają bardzo niewielkie doświadczenie w zakresie prawa karnego
• Wielu ubogim oskarżonym udziela się bezpłatnego doradztwa podczas procesu, a następnie informuje się ich, że muszą zapłacić za usługi adwokata

Kiedy obrońcy publiczni nie mogą dobrze wykonywać swojej pracy, ponieważ mają zbyt wiele spraw, zbyt mało doświadczenia lub są zbyt przeciążeni, oskarżeni otrzymują surowsze kary, kiedy zostają skazani.

=

Duża liczba osób w systemie więziennictwa przytłacza obrońców z urzędu (Zdjęcie: Więzienie San Quentin, 2006)