Historia Australii
Ludzie mieszkają w Australii od ponad 65.000 lat. Pierwszymi ludźmi, którzy przybyli do Australii byli Aborygenowie i mieszkańcy Cieśniny Torres... Mieszkali we wszystkich częściach Australii. Żyli z polowania, łowienia ryb i zbierania.
Aborygeni wynaleźli narzędzia takie jak bumerang i włócznia. Istnieją również dowody, że Aborygenowie używali metod rolniczych. Tradycja była bardzo ważna w ich życiu. Ich religia nazywa się Czasem Snu, który ma wiele historii o tworzeniu świata przez duchy. Sztuka Aborygenów rozpoczęła się co najmniej 30.000 lat temu, a w całej Australii jest wiele marzycielskich historii malowanych na ścianach i wycinanych w skałach. Muzyka aborygeńska ma piosenki o czasach snu, czasami z użyciem specjalnych instrumentów, takich jak didgeridoo.
W 1606 r. pierwszy europejski odkrywca holenderski, Willem Janszoon (1571-1639), odwiedził zachód. Jeszcze w tym samym roku Luis Vaez de Torres przepłynął przez wody między Australią a Nową Gwineą. Dopiero po tym, jak w 1616 r. Dirk Hartog udał się na zachodnie wybrzeże, inne europejskie statki odwiedziły to wybrzeże i sporządziły jego mapę. Po tym, jak sześćdziesiąt kolejnych statków odwiedziło wybrzeże, wystarczyło, że mapa została opublikowana w 1811 roku. Ląd był suchy z powodu niewielu deszczy, niektóre były pustynią. Odkrywcy myśleli, że nie można uprawiać zbóż, więc trudno byłoby ludziom tam mieszkać. Zdecydowali, że nie będzie powodów ekonomicznych, aby tu zostać.
W 1642 roku Holender Abel Tasman, pracujący w holenderskiej firmie East Indies Company, dotarł do Tasmanii, którą nazwał Antony van Diemenslandt. Następnie, podczas swojej drugiej wizyty w 1644 r. w Nowej Holandii, nazwał kontynent, na którym wytyczył północne wybrzeże. W 1688 r. William Dampier został pierwszym Anglikiem, który dotarł do Australii. Ale w 1770 roku brytyjski żeglarz, kapitan James Cook, znalazł żyzne wschodnie wybrzeże Australii. Nazwał je Nową Południową Walią i zażądał tego dla Wielkiej Brytanii. Anglik Matthew Flinders opublikował w 1814 r. swoją mapę wybrzeża, nazywając ją po raz pierwszy Australią, która później została oficjalnie przyjęta przez władze.
Australia Kolonialna
Brytyjczycy postanowili wykorzystać odwiedzony przez kapitana Cooka teren jako kolonię więzienną. Wielka Brytania potrzebowała miejsca do wysłania swoich skazańców (ludzi, którzy zostali wysłani do więzienia za kradzieże i inne zbrodnie), ponieważ jej więzienia były pełne i właśnie straciła swoje amerykańskie kolonie w amerykańskiej wojnie o niepodległość. W 1788 roku do Botany Bay (Sydney) przybyła pierwsza brytyjska flota składająca się z 11 statków, przewożąca około 1500 osób. Arthur Phillip poprowadził je jako pierwszy gubernator Nowej Południowej Walii. W latach 1788-1868 do Australii przywieziono około 160 000 skazańców. Wolni imigranci zaczęli przybywać w latach 90-tych 1790.
Przez pierwszych kilka lat nie mieli dużo jedzenia, a życie było bardzo ciężkie. Ale wkrótce zaczęli uprawiać ziemię, i przybyło więcej ludzi. Sydney rosło i zaczęły się nowe miasta. Wełna przynosiła dobre pieniądze. Do 1822 roku powstało wiele miast, a ludzie z tych miast często odwiedzali Sydney w poszukiwaniu dodatkowych środków ekonomicznych.
Wkrótce ludzie z Sydney znaleźli inne części Australii. George Bass i Matthew Flinders popłynęli na południe do Tasmanii i w 1803 r. powstała kolonia w Hobart. Hamilton Hume i William Hovell popłynęli na południe od Sydney drogą lądową. Znaleźli rzekę Murray, i dobrą ziemię w Victorii. Thomas Mitchell pojechał w głąb lądu, i znalazł więcej rzek. W 1826 roku w King George Sound w Zachodniej Australii powstała pierwsza brytyjska placówka wojskowa. Kolonia Łabędzia Rzeka została założona w 1829, z miastami w Fremantle i Perth. W 1836 roku powstała wolna kolonia osadnicza w Południowej Australii, gdzie nie wysyłano nigdy żadnych skazańców. Queensland stał się osobną kolonią w 1859 roku. W miarę jak miasta i gospodarstwa rolne rozrastały się po całej Australii, ludność rdzenna została zepchnięta z ich ziemi. Niektórzy z nich zostali zabici, a wielu zmarło z powodu chorób i głodu. Wkrótce liczba Aborygenów w Australii przewyższyła liczbę Europejczyków, a wielu z nich zostało zmuszonych do życia w rezerwatach.
Złote pędzle Nowej Południowej Walii i Wiktorii rozpoczęły się w 1851 roku, co doprowadziło do tego, że duża liczba ludzi przybyła na poszukiwanie złota. Ludność wzrosła w południowo-wschodniej Australii i stworzyła wielkie bogactwo i przemysł. Do 1853 roku, dzięki złotym szczotkom, niektórzy biedni ludzie stali się bardzo bogaci.
Transport skazańców zakończył się w latach 40. i 50. XIX w. i nastąpiły kolejne zmiany. Mieszkańcy Australii chcieli prowadzić swój własny kraj i samorządność. Pierwsze rządy w koloniach były prowadzone przez gubernatorów wybranych przez Londyn. Wkrótce osadnicy pragnęli samorządności i większej demokracji. Rada Legislacyjna Nowej Południowej Walii, została utworzona w 1825 roku, aby doradzać gubernatorowi Nowej Południowej Walii, ale nie została wybrana przez wyborców. William Wentworth założył w 1835 r. Australijskie Stowarzyszenie Patriotyczne (pierwsza partia polityczna w Australii), aby domagać się demokratycznych rządów dla Nowej Południowej Walii. W 1840 roku utworzono Radę Miasta Adelaide i Radę Miasta Sydney, na które niektórzy mogli głosować (ale tylko mężczyźni z pewną sumą pieniędzy). Następnie w 1843 roku w Australii odbyły się pierwsze wybory parlamentarne do Rady Legislacyjnej Nowej Południowej Walii, ponownie z pewnymi ograniczeniami co do tego, kto mógł głosować. Ustawa Rządowa o Australijskich Koloniach [1850] dopuszczała konstytucje dla Nowej Południowej Walii, Wiktorii, Południowej Australii i Tasmanii. W 1850 roku w koloniach Victorii, Australii Południowej i Tasmanii odbyły się również wybory do rad ustawodawczych.
W 1855 r. Londyn przyznał ograniczoną władzę samorządową Nowej Południowej Walii, Wiktorii, Południowej Australii i Tasmanii. W 1856 r. wprowadzono nowe tajne głosowanie w Wiktorii, Tasmanii i Południowej Australii, zezwalając ludziom na głosowanie prywatne. System ten został skopiowany na całym świecie. W 1855 roku prawo do głosowania otrzymali wszyscy mężczyźni powyżej 21 roku życia w Australii Południowej. Wkrótce pojawiły się inne kolonie. Kobiety otrzymały prawo do głosowania w Parlamencie Południowej Australii w 1895 roku i stały się pierwszymi kobietami na świecie, które mogły kandydować w wyborach. W 1897 roku Catherine Helen Spence została pierwszą polityczną kandydatką.
Australijczycy rozpoczęli demokracje parlamentarne na całym kontynencie. Ale głosy stawały się coraz głośniejsze, aby wszyscy spotkali się jako jeden kraj z parlamentem krajowym.
Adelaide w 1839 roku. Australia Południowa została założona jako wolna kolonia, bez skazańców.
Parlament Wiktorii, w Melbourne.
Australia Kolonialna
Brytyjczycy postanowili wykorzystać odwiedzony przez kapitana Cooka teren jako kolonię więzienną. Wielka Brytania potrzebowała miejsca do wysłania swoich skazańców (ludzi, którzy zostali wysłani do więzienia za kradzieże i inne zbrodnie), ponieważ jej więzienia były pełne i właśnie straciła swoje amerykańskie kolonie w amerykańskiej wojnie o niepodległość. W 1788 roku do Botany Bay (Sydney) przybyła pierwsza brytyjska flota składająca się z 11 statków, przewożąca około 1500 osób. Arthur Phillip poprowadził je jako pierwszy gubernator Nowej Południowej Walii. W latach 1788-1868 do Australii przywieziono około 160 000 skazańców. Wolni imigranci zaczęli przybywać w latach 90-tych 1790.
Przez pierwszych kilka lat nie mieli dużo jedzenia, a życie było bardzo ciężkie. Ale wkrótce zaczęli uprawiać ziemię, i przybyło więcej ludzi. Sydney rosło i zaczęły się nowe miasta. Wełna przynosiła dobre pieniądze. Do 1822 roku powstało wiele miast, a ludzie z tych miast często odwiedzali Sydney w poszukiwaniu dodatkowych środków ekonomicznych.
Wkrótce ludzie z Sydney znaleźli inne części Australii. George Bass i Matthew Flinders popłynęli na południe do Tasmanii i w 1803 r. powstała kolonia w Hobart. Hamilton Hume i William Hovell popłynęli na południe od Sydney drogą lądową. Znaleźli rzekę Murray, i dobrą ziemię w Victorii. Thomas Mitchell pojechał w głąb lądu, i znalazł więcej rzek. W 1826 roku w King George Sound w Zachodniej Australii powstała pierwsza brytyjska placówka wojskowa. Kolonia Łabędzia Rzeka została założona w 1829, z miastami w Fremantle i Perth. W 1836 roku powstała wolna kolonia osadnicza w Południowej Australii, gdzie nie wysyłano nigdy żadnych skazańców. Queensland stał się osobną kolonią w 1859 roku. W miarę jak miasta i gospodarstwa rolne rozrastały się po całej Australii, ludność rdzenna została zepchnięta z ich ziemi. Niektórzy z nich zostali zabici, a wielu zmarło z powodu chorób i głodu. Wkrótce liczba Aborygenów w Australii przewyższyła liczbę Europejczyków, a wielu z nich zostało zmuszonych do życia w rezerwatach.
Złote szczotki Nowej Południowej Walii i Wiktorii rozpoczęły się w 1851 r., co doprowadziło do tego, że duża liczba ludzi przybyła na poszukiwania złota. Ludność wzrosła w południowo-wschodniej Australii i stworzyła wielkie bogactwo i przemysł. Do 1853 roku, dzięki złotym szczotkom, niektórzy biedni ludzie stali się bardzo bogaci.
Transport skazańców zakończył się w latach 40. i 50. XIX w. i nastąpiły kolejne zmiany. Mieszkańcy Australii chcieli prowadzić swój własny kraj i samorządność. Pierwsze rządy w koloniach były prowadzone przez gubernatorów wybranych przez Londyn. Wkrótce osadnicy pragnęli samorządności i większej demokracji. Rada Legislacyjna Nowej Południowej Walii, została utworzona w 1825 roku, aby doradzać gubernatorowi Nowej Południowej Walii, ale nie została wybrana przez wyborców. William Wentworth założył w 1835 r. Australijskie Stowarzyszenie Patriotyczne (pierwsza partia polityczna w Australii), aby domagać się demokratycznych rządów dla Nowej Południowej Walii. W 1840 roku utworzono Radę Miasta Adelaide i Radę Miasta Sydney, na które niektórzy mogli głosować (ale tylko mężczyźni z pewną sumą pieniędzy). Następnie w 1843 roku w Australii odbyły się pierwsze wybory parlamentarne do Rady Legislacyjnej Nowej Południowej Walii, ponownie z pewnymi ograniczeniami co do tego, kto mógł głosować. Ustawa Rządowa o Australijskich Koloniach [1850] dopuszczała konstytucje dla Nowej Południowej Walii, Wiktorii, Południowej Australii i Tasmanii. W 1850 roku w koloniach Victorii, Australii Południowej i Tasmanii odbyły się również wybory do rad ustawodawczych.
W 1855 r. Londyn przyznał ograniczoną władzę samorządową Nowej Południowej Walii, Wiktorii, Południowej Australii i Tasmanii. W 1856 r. wprowadzono nowe tajne głosowanie w Wiktorii, Tasmanii i Południowej Australii, zezwalając ludziom na głosowanie prywatne. System ten został skopiowany na całym świecie. W 1855 roku prawo do głosowania otrzymali wszyscy mężczyźni powyżej 21 roku życia w Australii Południowej. Wkrótce pojawiły się inne kolonie. Kobiety otrzymały prawo do głosowania w Parlamencie Południowej Australii w 1895 roku i stały się pierwszymi kobietami na świecie, które mogły kandydować w wyborach. W 1897 roku Catherine Helen Spence została pierwszą polityczną kandydatką.
Australijczycy rozpoczęli demokracje parlamentarne na całym kontynencie. Ale głosy stawały się coraz głośniejsze, aby wszyscy spotkali się jako jeden kraj z parlamentem krajowym.
Adelaide w 1839 roku. Australia Południowa została założona jako wolna kolonia, bez skazańców.
Parlament Wiktorii, w Melbourne.
Pytania i odpowiedzi
P: Od jak dawna ludzie mieszkają w Australii?
O: Ludzie żyją w Australii od ponad 65 000 lat.
P: Kim byli pierwsi ludzie, którzy przybyli do Australii?
A: Pierwszymi ludźmi, którzy przybyli do Australii byli Aborygeni i Torres Strait Islander.
P: Co robili, aby przeżyć?
O: Żyli z polowań, połowów i zbieractwa. Wynaleźli również narzędzia, takie jak bumerangi i włócznie, i istnieją dowody, że stosowali metody rolnicze.
P: Jaką religię wyznawały ludy aborygeńskie?
O: Ich religia nazywała się Dreamtime, w której było wiele opowieści o stworzeniu świata przez duchy.
P: Kiedy rozpoczęła się europejska eksploracja Australii?
A: W 1606 roku holenderski odkrywca Willem Janszoon (1571-1639) odwiedził zachodnie wybrzeże Australii.
P: Kto był odpowiedzialny za nadanie nazwy Nowej Południowej Walii?
A: Kapitan James Cook nazwał Nową Południową Walię po odkryciu jej żyznego wschodniego wybrzeża w 1770 roku.
P: Kto po raz pierwszy opublikował mapę Australii, używając tej nazwy? O: Anglik Matthew Flinders opublikował w 1814 r. swoją mapę wybrzeża, nazywając je po raz pierwszy Australią, która to nazwa została później formalnie przyjęta przez władze.
