Fauna ediakarańska

Interpretacja

Istniało kilka różnych interpretacji tej fauny i flory. Standardowy pogląd głosi, że ślady są skamieniałościami dobrze znanych gromad (Cnidaria, annelidae, wczesne stawonogi) o planach budowy ciała, które zniknęły przed kambrem. ^p27

Wysunięto całkiem odmienne koncepcje. Seilacher uważał, że niewiele z tych form, jeśli w ogóle, należało do żyjących filii. Conway Morris sprzeciwił się temu pomysłowi. Rentallak zasugerował, że biota może być porostami.

Jak wyjaśnia Narbonne, fauna i flora ediakaru zajmuje decydujące miejsce w zapisie kopalnym. Przed nimi, przez długi okres archeanu i większość protoerozoiku, jedynymi skamieniałościami były skamieniałości bakterii i mat bakteryjnych, forma życia trwająca do dziś. Biota ediakarska występuje na całym świecie, a jej najbardziej typowe formy zniknęły tuż przed promieniowaniem kambryjskim, które rozpoczyna się od "małych skamieniałości muszlowych". To chyba wystarczy, by uzasadnić określenie tej zmiany jako wymierania, choć nie jest jasne, co je spowodowało. Jedna z sugestii głosi, że ewolucja zwierząt, które pasły się na formach o miękkim ciele, wystarczyłaby do spowodowania załamania się fauny i flory.

Fauna i flora była niezwykle zróżnicowana, posiadała wiele różnych form ciała, a co za tym idzie gatunków. Ekologia była bentosowa (dno morskie), zarówno w płytkiej, jak i głębszej wodzie. Narbonne zwraca uwagę na brak różnych form życia i różnych głębokości, widoczny brak organizmów grzebiących i brak zwierząt zdolnych do żerowania na formach miękkich. Gdyby te warunki uległy zmianie, formy miękkie byłyby w niebezpieczeństwie. ^p6

Assemblages

Skamieniałości typu ediakarskiego rozpoznawane są globalnie w 25 miejscowościach, w różnych warunkach depozycyjnych, i powszechnie grupowane są w trzy główne typy, nazwane od typowych miejscowości. Każdy zespół zajmuje własne siedlisko, a po wybuchu zróżnicowania niewiele się zmienia przez resztę swojego istnienia.

• Zespół typu Avalon został zdefiniowany w rezerwacie ekologicznym Mistaken Point w Nowej Fundlandii w Kanadzie, najstarszym stanowisku z dużą ilością skamieniałości ediakarskich.
• Zespół typu Ediacara: zespół typu Ediacara składa się ze skamieniałości zachowanych na obszarach położonych w pobliżu ujść rzek (prodeltaic). Znajdują się one w przekładanych warstwach piaszczystych i mułowych, powstałych poniżej normalnej podstawy ruchu wody związanego z falowaniem, w wodach na tyle płytkich, że ruchy falowe podczas sztormów mogą na nie oddziaływać. Większość skamieniałości zachowała się w postaci odcisków w matach mikrobialnych, ale nieliczne zachowały się w obrębie jednostek piaszczystych.
• Zespół typu Nama: zespół Nama jest najlepiej reprezentowany w Namibii. Najczęstsze jest zachowanie trójwymiarowe, z organizmami zachowanymi w piaszczystych złożach zawierających wewnętrzne podłoże.

Znaczenie asamblaży

W regionie Morza Białego w Rosji, wszystkie trzy typy zespołów zostały znalezione blisko siebie. To, oraz nakładanie się fauny w czasie, czyni mało prawdopodobnym, że reprezentują one stadia ewolucyjne. Ponieważ występują one na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy, granice geograficzne nie wydają się być czynnikiem decydującym. Te same skamieniałości są znajdowane na wszystkich szerokościach geograficznych.

Prawdopodobnie te trzy zespoły oznaczają organizmy przystosowane do przetrwania w różnych środowiskach. Analiza jednego z pokładów skamieniałości w Morzu Białym, gdzie warstwy przechodzą od dna kontynentalnego do międzypływowego, estuarium i z powrotem kilka razy, wykazała, że z każdym środowiskiem związany jest specyficzny zestaw organizmów ediakarskich.

Nie jest niespodzianką, że nie wszystkie środowiska są wykorzystywane. Spośród 92 możliwych trybów życia - kombinacji stylu odżywiania, układania się w szczeble i ruchliwości - nie więcej niż tuzin jest zajętych do końca ediakaru. Tylko cztery są reprezentowane w zbiorze z Avalonu. Brak drapieżnictwa na dużą skalę i pionowego zagrzebywania się w ziemi są być może najważniejszymi czynnikami ograniczającymi różnorodność ekologiczną; ich pojawienie się we wczesnym kambrze pozwoliło na zwiększenie liczby zajmowanych trybów życia do 30.

Powiązane strony

• Lagerstätte
• Formacja Fezouata
• Rezerwat ekologiczny Mistaken Point