Kampania Cromwella w Irlandii
Podczas wojen królestw, siły angielskiego parlamentu podbiły Irlandię, w latach 1649-1653. Siłami tymi dowodził Oliver Cromwell. Wydarzenie to znane jest jako Cromweliański podbój Irlandii lub wojna Cromweliańska w Irlandii. Cromwell zaatakował Irlandię swoją Nową Armią Wzorcową w imieniu angielskiego parlamentu Rump w sierpniu 1649 roku.
Po irlandzkim buncie w 1641 roku, większość Irlandii znalazła się pod kontrolą Irlandzkiej Konfederacji Katolickiej. Na początku 1649 roku Konfederacja sprzymierzyła się z angielskimi rojalistami, którzy zostali pokonani przez parlamentarzystów w angielskiej wojnie domowej. W maju 1652 r. armia parlamentarna Cromwella pokonała koalicję konfederatów i rojalistów w Irlandii i okupowała kraj, kończąc tym samym irlandzkie wojny konfederacyjne (lub wojnę jedenastoletnią). Wojna partyzancka trwała jednak przez kolejny rok. Cromwell uchwalił szereg ustaw karnych przeciwko rzymskim katolikom (zdecydowana większość ludności) i skonfiskował duże ilości ich ziemi.
Podbój parlamentarzystów był brutalny, a Cromwell nadal jest znienawidzoną postacią w Irlandii. Zakres, w jakim Cromwell, który dowodził bezpośrednio w pierwszym roku kampanii, był odpowiedzialny za te okrucieństwa, jest przedmiotem debaty do dziś. Niektórzy historycy twierdzą, że działania Cromwella były zgodne z przyjętymi wówczas zasadami wojny lub były wyolbrzymiane lub zniekształcane przez późniejszych propagandzistów; te twierdzenia zostały zakwestionowane przez innych.
Wpływ wojny na ludność irlandzką był niewątpliwie poważny, choć nie ma zgody co do skali strat w ludziach. Skutkiem wojny był głód, który pogłębił się w wyniku wybuchu dżumy bubicznej. Szacuje się, że spadek liczby ludności Irlandii wynikający z kampanii parlamentarnej wyniósł od 15 do 83 procent. Parlamentarzyści przetransportowali również około 50 tysięcy osób jako robotników przymusowych. Niektóre szacunki obejmują straty w populacji w trakcie okresu podboju (1649-52) tylko, podczas gdy inne obejmują okres podboju do 1653 r. i okres osadnictwa Cromwellian od sierpnia 1652 r. do 1659 r. razem.
Pytania i odpowiedzi
P: Jakie wydarzenie jest znane jako podbój Irlandii przez Cromwelliego?
O: Podbój Irlandii przez Cromwellego lub wojna Cromwellego w Irlandii odnosi się do okresu między 1649 a 1653 rokiem, kiedy to siły parlamentu angielskiego pod wodzą Olivera Cromwella podbiły Irlandię.
P: Kto kierował tymi siłami?
A: Na czele tych sił stał Oliver Cromwell.
P: Dlaczego Cromwell najechał Irlandię?
O: Cromwell najechał Irlandię ze swoją Armią Nowego Modelu w imieniu Parlamentu Anglii w sierpniu 1649 roku. Po rebelii irlandzkiej w 1641 roku większość Irlandii znalazła się pod kontrolą Irlandzkiej Konfederacji Katolickiej. Na początku 1649 roku Konfederaci sprzymierzyli się z angielskimi rojalistami, którzy zostali pokonani przez parlamentarzystów w angielskiej wojnie domowej.
P: Ile czasu zajęło im podbicie Irlandii?
O: Do maja 1652 roku parlamentarzyści Cromwella pokonali koalicję konfederatów i rojalistów w Irlandii i zajęli kraj, kończąc tak zwaną Irlandzką Wojnę Konfederacyjną (lub Wojnę Jedenastoletnią). Wojna partyzancka trwała jednak jeszcze przez rok.
P: Jakie działania podjęto przeciwko rzymskim katolikom?
O: Cromwell wydał szereg ustaw karnych przeciwko rzymskim katolikom (zdecydowana większość ludności) i skonfiskował duże ilości ich ziemi.
P: Jak poważny był jej wpływ na ludność Irlandii?
O: Wpływ wojny na ludność Irlandii był bez wątpienia poważny; szacunki wskazują, że w tym okresie mogło dojść do spadku liczby ludności od 15 do 41 procent z powodu głodu i epidemii dżumy. Ponadto w tym okresie około 50 000 osób zostało wywiezionych jako najemni robotnicy.
