Gustav Leonhardt
Gustav Leonhardt (ur. 30 maja 1928 r. w 's-Graveland, Holandia, zm. 16 stycznia 2012 r. w Amsterdamie) był słynnym holenderskim klawesynistą, organistą i dyrygentem, który zasłynął z grania muzyki z epok historycznych na instrumentach z epoki. Na początku jego kariery klawesyn nie był jeszcze popularnym instrumentem, a muzyka z okresu renesansu i baroku była zazwyczaj grana w ten sam sposób, co muzyka z późniejszych wieków. Gustav Leonhardt uświadomił swoim słuchaczom, jak brzmiałaby muzyka Johanna Sebastiana Bacha w czasach Bacha.
Gustav Leonhardt grający na klawesynie na MAfestival w Brugii
Życie
Gustav Leonhardt urodził się w holenderskiej, protestanckiej rodzinie, która mieszkała na wsi. Protestantyzm był ważną częścią jego życia. Jego ojciec był zamożnym człowiekiem interesu. Jego rodzice byli zapalonymi muzykami amatorami. Gdy Gustaw miał dziesięć lat, kupili klawesyn. Kiedy wybuchła II wojna światowa, życie na wsi było ciężkie i Leonhardt często musiał ukrywać się pod podłogą, aby nie zostać wysłanym do niewolniczej pracy. Kiedy się nie ukrywał, spędzał dużo czasu na ćwiczeniu gry na klawesynie.
Gustav Leonhardt studiował grę na organach i klawesynie w Schola Cantorum w Bazylei. W tym czasie było to jedyne miejsce w Europie, gdzie można było uczyć się gry na muzyce dawnej. Wyjechał do Wiednia, aby studiować dyrygenturę, ponieważ jego rodzice uważali, że bycie dyrygentem to dobry sposób na zarobienie dużych pieniędzy. Jednak Gustav nigdy nie był zbyt chętny do dyrygowania i spędzał cały swój czas w bibliotece, studiując partytury i kopiując muzykę. Większość z tej muzyki nigdy nie została opublikowana i nie była wykonywana od czasu jej skomponowania.
W 1952 r. został profesorem harfiarstwa w wiedeńskiej Hochschule fur Musik. Poznał tam Nikolausa Harnoncourta, który miał podobne zainteresowania do jego. Wkrótce został profesorem klawesynu w Konserwatorium w Amsterdamie i pozostał tam do 1988 roku. Był również organistą w Waalse Kerk w Amsterdamie. W kościele tym znajdują się bardzo znane, historyczne organy. Stał się znany dzięki swoim koncertom klawesynowym i nagraniom. Prowadził Leonhardt Baroque Ensemble z angielskim kontratenorem Alfredem Dellerem, z którym dokonał jednego z pierwszych nagrań niektórych kantat Bacha. W skład zespołu wchodziła jego żona Marie, a także Nikolaus Harnoncourt, który grał na wiolonczeli. Wraz z Harnoncourtem dyrygował i nagrał wszystkie kantaty Bacha.
Leonhardt mieszkał w dużym, XVI-wiecznym domu stojącym nad jednym z kanałów w centrum Amsterdamu. Na estradzie wyglądał bardzo poważnie, ale miał poczucie humoru i od czasu do czasu na zakończenie recitalu puszczał ragtime'y.
Leonhardt zmarł w Amsterdamie 16 stycznia 2012 roku.
