Trzęsienie ziemi i tsunami w Tōhoku w 2011 roku

Trzęsienie ziemi

Na kilka dni przed głównym trzęsieniem ziemi, wystąpiło kilka wstrząsów wstępnych. Największym z nich było trzęsienie ziemi o sile 7.2 stopnia w dniu 9 marca, około 40 kilometrów (25 mil) od miejsca głównego trzęsienia ziemi.

Służba Geologiczna Stanów Zjednoczonych podała, że centrum trzęsienia ziemi znajdowało się 373 kilometry (232 mile) od Tokio. Wstrząs wtórny o sile 7,7 wystąpił 30 minut po pierwszym trzęsieniu. Dotychczas wystąpiło ponad 600 wstrząsów wtórnych o magnitudzie 4,5 lub większej.

Trzęsienie ziemi uszkodziło budynki i wywołało pożary. Po trzęsieniu ziemi zatrzymano szybkie pociągi Shinkansen, a lotnisko Haneda zostało zamknięte. Wstrzymano również różne połączenia kolejowe w całej Japonii. Z powodu trzęsienia ziemi i tsunami odwołano setki lotów do Japonii, co dotknęło wielu ludzi. W rafinerii ropy naftowej w Ichihara, prefektura Chiba, wybuchł duży pożar.

Elektrownie atomowe wyłączyły się automatycznie. Początkowo premier Japonii twierdził, że nie doszło do wycieku materiałów radioaktywnych. Około 51.000 osób zostało odsuniętych od reaktora jądrowego w elektrowni atomowej Fukushima Daiichi w mieście Fukushima, gdy zawiódł system chłodzenia. Istnieją obawy, że reaktor jądrowy może się stopić.

Tsunami

Trzęsienie ziemi zapoczątkowało ostrzeżenie przed tsunami dla japońskiego wybrzeża Pacyfiku i innych krajów, w tym Nowej Zelandii, Australii, Rosji, Guam, Filipin, Indonezji, Papui Nowej Gwinei, Nauru, Hawajów, Marianów Północnych (USA) i Tajwanu. Ostrzeżenie przed tsunami wydane przez Japonię było najpoważniejszym w jej skali ostrzegawczej. Ostrzegło, że fala może mieć nawet 10 metrów wysokości. Fala o wysokości 0,5 metra uderzyła w północne wybrzeże Japonii. Agencja informacyjna Kyodo podała, że czterometrowe tsunami uderzyło w prefekturę Iwate w Japonii. Prefektura Miyagi została zalana, a fale przenosiły budynki i samochody w głąb lądu. W niektórych miejscach fale sięgały 10 km w głąb lądu.

O godzinie 21:28 (HST) Narodowa Służba Meteorologiczna wydała ostrzeżenie przed tsunami do godziny 7:00 dla całych Hawajów. Oczekiwano, że fale tsunami dotrą na Hawaje o 2:59 czasu lokalnego. Fala o wysokości dwóch metrów dotarła do Kalifornii, po tym jak przemierzała Ocean Spokojny z prędkością 500 kilometrów na godzinę. Mężczyzna w Kalifornii utonął po tym, jak został zanurzony w oceanie podczas próby zrobienia zdjęcia fali tsunami.

Uszkodzenia w punkcie Hachinohe

Efekty

Zgony - Ranne - Zaginione

Japońska Narodowa Agencja Policji oficjalnie potwierdziła 15.890 ofiar śmiertelnych, 6.152 rannych i 2.590 osób zaginionych w 18 prefekturach, a także ponad 126.000 uszkodzonych lub zniszczonych budynków.

Katastrofa nuklearna

Katastrofa jądrowa w Fukushimie rozpoczęła się 11 marca 2011 roku, zaledwie kilka godzin po wystąpieniu fali uderzeniowej. Połączenie z siecią elektryczną zostało zerwane. Zanikła cała moc chłodzenia i reaktory zaczęły się przegrzewać. Doszło do częściowego stopienia rdzenia w reaktorach 1, 2 i 3; eksplozje wodoru zniszczyły górne części budynków, w których znajdują się reaktory 1, 3 i 4; eksplozja uszkodziła izolację reaktora 2; w reaktorze 4 wybuchły pożary. Reaktory 5 i 6, mimo że początkowo były wyłączone, zaczęły się przegrzewać. Zużyte jądrowe pręty paliwowe przechowywane w basenach w każdym z budynków reaktorów uległy przegrzaniu, ponieważ obniżył się poziom wody w basenach. Wypadek ten jest drugim co do wielkości po katastrofie w Czarnobylu wypadkiem jądrowym, ale bardziej złożonym, ponieważ dotyczy wszystkich reaktorów.

Odcięto dostawy energii elektrycznej do 4,4 mln gospodarstw domowych, w tym do 11 elektrowni jądrowych.

Oddziaływanie geofizyczne

Według geofizyka Rossa Steina, trzęsienie przesunęło część północno-wschodniej Japonii aż o 2,4 metra bliżej Ameryki Północnej, sprawiając, że część japońskiego lądu stała się "szersza niż wcześniej". Obszary Japonii znajdujące się najbliżej epicentrum przesunęły się najbardziej.

Sama płyta pacyficzna mogła przesunąć się na zachód nawet o 20 m (66 stóp). Inne szacunki mówią o przesunięciu nawet o 40 m (130 stóp), obejmując obszar o długości około 300 do 400 km (190 do 250 mil) i szerokości 100 km (62 mil). Jeśli to się potwierdzi, będzie to jedno z największych zarejestrowanych przemieszczeń uskoku, które było związane z trzęsieniem ziemi.

Według włoskiego Narodowego Instytutu Geofizyki i Wulkanologii, trzęsienie ziemi przesunęło oś Ziemi o 25 centymetrów (9,8 cala). To odchylenie doprowadziło do szeregu małych zmian planetarnych, w tym długości dnia i nachylenia Ziemi. Prędkość obrotu Ziemi wzrosła, skracając dzień o 1,8 mikrosekundy z powodu redystrybucji masy Ziemi.

Przesunięcie osiowe było spowodowane redystrybucją masy na powierzchni Ziemi, co spowodowało zmianę momentu bezwładności planety. Ze względu na zachowanie momentu pędu, takie zmiany bezwładności powodują niewielkie zmiany w szybkości obrotu Ziemi. Są to zmiany oczekiwane dla trzęsienia ziemi o tej wielkości.

Transport

Droga ekspresowa Tōhoku, która obsługuje północną Japonię, musiała zostać zamknięta z powodu pęknięć na drogach. Cała sieć kolejowa była zamknięta, ale została ponownie otwarta kilka godzin po trzęsieniu ziemi. Do 100.000 osób utknęło czekając na przejazd prosto z miasta.

Przekaz telewizyjny

W odpowiedzi na wielką katastrofę, cesarz Akihito bezpośrednio zwrócił się do swoich poddanych w transmisji telewizyjnej. Był to pierwszy raz, kiedy jakikolwiek cesarz użył telewizji w ten sposób.

Ludzie wysiadający z pociągu z powodu zamknięcia sieci kolejowej

Inna pomoc

Ludzie z innych krajów pomagali ludziom po tej katastrofie. Na przykład Google uruchomił usługę People Finder, która pozwalała użytkownikom prosić o informacje o zaginionych osobach lub je zamieszczać.