Lipa (Tilia) — opis, występowanie, gatunki i zastosowanie
Tilia to rodzaj obejmujący od 30 do 45 gatunków drzew występujących na półkuli północnej, przede wszystkim w Azji (gdzie notuje się największą różnorodność gatunkową), w Europie oraz we wschodniej części Ameryki Północnej. Rodzaj nie występuje naturalnie w zachodniej części Ameryki Północnej.
W językach zachodnioeuropejskich lipy są znane pod różnymi nazwami: w krajach anglojęzycznych spotyka się określenia linden lub lime, w języku niemieckim Linde. Te nazwy wywodzą się z germańskiego rdzenia lind. Nowoczesne formy w języku angielskim pochodzą od staroangielskiego linde, z korzeni w anglosaskim i w formach starego nordyckiego. W Wielkiej Brytanii rozwój językowy doprowadził do użycia formy lime (nie mylić z cytrusowym "lime"), natomiast w Stanach Zjednoczonych spotyka się też nazwy zapożyczone z języka niemieckiego, co częściowo służy unikaniu nieporozumień z innymi roślinami o podobnych nazwach.
Gatunki z rodzaju Tilia to przeważnie duże drzewa liściaste, zwykle osiągające 20–40 m wysokości; niektóre gatunki bywają niższymi drzewami lub krzewami. Są to rośliny charakterystyczne dla stref umiarkowanych, często spotykane w lasach liściastych, parkach i jako drzewa alejowe.
Opis morfologiczny
Lipy mają charakterystyczne sercowate liście z klinowatą lub asymetryczną nasadą i piłkowanym brzegiem. Liście są naprzemianległe, z długimi ogonkami. Kwiaty zebrane są w baldachowate kwiatostany, zwykle z jedną wydłużoną, wijącą się podsadką (tzw. skrzydełkiem), która ułatwia rozsiewanie owoców. Kwiaty są zwykle drobne, żółtawo-białe, silnie pachnące i bogate w nektar — dlatego lipy są bardzo cenione przez pszczelarzy. Owocem jest mała, kulista lub jajowata orzechówka zawierająca jedno nasiono. Kora u starszych drzew pęka, a drewno lipy jest miękkie, lekkie i łatwe w obróbce.
Najważniejsze gatunki
- Tilia cordata — lipa drobnolistna: gatunek rodzimej flory Europy, o drobniejszych liściach niż lipa szerokolistna; często sadzona w miastach i parkach.
- Tilia platyphyllos — lipa szerokolistna: większe liście i szersza korona, występuje w Europie Środkowej i Południowej.
- Tilia × europaea — lipa holenderska (hybryda T. cordata × T. platyphyllos): często sadzona jako drzewo alejowe, ceniona za szybki wzrost i tolerancję na warunki miejskie.
- Tilia americana — lipa amerykańska: gatunek z Ameryki Północnej, o większych liściach i owocach.
- Tilia tomentosa — lipa srebrzysta: liście od spodu srebrzysto owłosione, często sadzona w miastach ze względu na odporność na warunki miejskie.
- Tilia japonica i inne gatunki azjatyckie — występują w klimacie kontynentalnym Azji i wykazują dużą różnorodność morfologiczną.
Zastosowanie
- Medicina i ziołolecznictwo: kwiatostany (kwiaty z podsadką) używane są do przygotowywania naparów i herbatek przeciwkaszlowych, napotnych i uspokajających — popularny „napar z lipy”.
- Produkt pszczelarski: miód lipowy (miód z nektaru lip) jest wysoko ceniony za smak i aromat.
- Drewno: miękkie i łatwe w obróbce — używane w snycerstwie, rzeźbie, do produkcji instrumentów muzycznych oraz mebli.
- Zieleń miejska i krajobrazowa: lipy sadzi się jako drzewa alejowe i parkowe ze względu na estetyczny pokrój, dużą koronę i odporność wielu gatunków na zanieczyszczenia.
- Kultura i obyczaje: lipy od wieków mają symboliczne znaczenie (drzewa spotkań, przy nich zawierano sądy i umowy, stanowią motyw w poezji i folklorze słowiańskim i europejskim).
Uprawa i pielęgnacja
Lipy preferują gleby żyzne, umiarkowanie wilgotne i przepuszczalne, ale wiele gatunków dobrze znosi zarówno gleby piaszczyste, jak i gliniaste. Najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Są stosunkowo odporne na zanieczyszczenia miejskie, dlatego często wykorzystywane są w zieleni miejskiej. Można je rozmnażać z nasion, sadzonek półzdrewniałych lub przez szczepienie (w przypadku odmian i szczepów ozdobnych). Właściwe przycinanie formujące i sanitarne pomaga utrzymać zdrową koronę i przeciwdziałać chorobom.
Szkodniki i choroby
Do najczęstszych problemów należą mszyce, które mogą osłabiać drzewa i powodować osad spadziowy, mączniak prawdziwy, różne rodzaje rdz, a także choroby grzybowe i bakteryjne w warunkach stresu środowiskowego. Młode sadzonki mogą być narażone na uszkodzenia przez zwierzęta. W uprawie miejskiej największym wyzwaniem bywa zapewnienie drzewom wystarczającej przestrzeni korzeniowej i wilgotności.
Znaczenie kulturowe i tradycja
Lipa jest ważnym elementem krajobrazu kulturowego w Europie i u Słowian — drzewa te często spotyka się przy kościołach, na rynkach i przy dworach. W folklorze lipa symbolizuje m.in. miłość, bezpieczeństwo i mądrość. W wielu miejscowościach stare lipy mają status pomników przyrody ze względu na wiek i walory historyczne.
Podsumowanie: Lipy (Tilia) to wszechstronne drzewa o dużej wartości ekologicznej, gospodarczej i kulturowej — od roli w pszczelarstwie i fitoterapii, poprzez zastosowania stolarskie, aż po funkcje krajobrazowe i symboliczne.


Liść Tilii
Historia
Plemiona germańskie kojarzyły lipę z boginią Freją. Bardzo często plemiona te odbywały swoje zgromadzenia zwane Obradami w pobliżu lub pod takim drzewem. Często wybierano drzewa, które stały gdzieś samotnie. Zgromadzenia te służyły do ustanawiania praw. Trwały one zazwyczaj trzy dni.
Gatunek
- Tilia americana
- Tilia amurensis
- Tilia begoniifolia
- Tilia caroliniana
- Tilia chinensis
- Tilia chingiana
- Tilia cordata
- Tilia dasystyla
- Tilia henryana
- Tilia heterophylla
- Tilia hupehensis
- Tilia insularis
- Tilia intonsa
- Tilia japonica
- Tilia kiusiana
- Tilia mandshurica
- Tilia maximowicziana
- Tilia mexicana
- Tilia miqueliana
- Tilia mongolica
- Tilia nasczokinii
- Tilia nobilis
- Tilia occidentalis
- Tilia oliveri
- Tilia paucicostata
- Tilia platyphyllos
- Tilia rubra
- Tilia tomentosa
- Tilia tuan
Mieszańce i odmiany uprawne
- Tilia × euchlora (T. dasystyla × T. cordata)
- Tilia × europaea Lipa pospolita (T. cordata × T. platyphyllos; syn. T. × vulgaris)
- Tilia × petiolaris (T. tomentosa × T. ? )
- Tilia "Flavescens" (T. americana × T. cordata)
- Tilia 'Moltkei' (mieszaniec, nieznane pochodzenie)
- Tilia 'Orbicularis' (mieszaniec, nieznane pochodzenie)
- Tilia 'Spectabilis' (mieszaniec, nieznane pochodzenie)


Tilia platyphyllos


Tilia nasczokinii


Tilia mongolica
Korzysta z
Drzewo wytwarza pachnące i nektarodajne kwiaty, lecznicze ziele lipy. Są one bardzo ważnymi roślinami miododajnymi dla pszczelarzy, wytwarzającymi bardzo jasny, ale bogaty w smaku miód jednokwiatowy. Kwiaty są również wykorzystywane do produkcji herbaty ziołowej, a napar ten jest szczególnie popularny w Europie.
Pytania i odpowiedzi
P: Ile gatunków drzew należy do rodzaju Tilia?
O: W rodzaju Tilia występuje od 30 do 45 gatunków drzew.
P: Na której półkuli występuje rodzaj Tilia?
O: Rodzaj Tilia występuje na półkuli północnej.
P: Gdzie występuje największa różnorodność gatunkowa Tilia?
O: Największa różnorodność gatunkowa Tilia występuje w Azji.
P: Jak ogólnie nazywane są drzewa z rodzaju Tilia w Ameryce Północnej?
O: Drzewa z rodzaju Tilia są ogólnie nazywane lipami w Ameryce Północnej.
P: Jak nazywa się drzewa z rodzaju Tilia w Wielkiej Brytanii?
O: Drzewa z rodzaju Tilia są ogólnie nazywane lipami w Wielkiej Brytanii.
P: Skąd wzięły się nazwy lipa i limonka dla drzew z rodzaju Tilia?
O: Obie nazwy, lipa i limonka, pochodzą od germańskiego korzenia lipy. Współczesne formy w języku angielskim pochodzą od linde lub linne w języku anglosaskim i staronordyckim, a w Wielkiej Brytanii słowo to przekształciło się niedawno we współczesną brytyjską formę lime.
P: Gdzie występują gatunki z rodzaju Tilia?
O: Gatunki z rodzaju Tilia występują w północnych regionach klimatu umiarkowanego.