Lipa (Tilia) — opis, występowanie, gatunki i zastosowanie

Tilia to rodzaj obejmujący od 30 do 45 gatunków drzew występujących na półkuli północnej, przede wszystkim w Azji (gdzie notuje się największą różnorodność gatunkową), w Europie oraz we wschodniej części Ameryki Północnej. Rodzaj nie występuje naturalnie w zachodniej części Ameryki Północnej.

W językach zachodnioeuropejskich lipy są znane pod różnymi nazwami: w krajach anglojęzycznych spotyka się określenia linden lub lime, w języku niemieckim Linde. Te nazwy wywodzą się z germańskiego rdzenia lind. Nowoczesne formy w języku angielskim pochodzą od staroangielskiego linde, z korzeni w anglosaskim i w formach starego nordyckiego. W Wielkiej Brytanii rozwój językowy doprowadził do użycia formy lime (nie mylić z cytrusowym "lime"), natomiast w Stanach Zjednoczonych spotyka się też nazwy zapożyczone z języka niemieckiego, co częściowo służy unikaniu nieporozumień z innymi roślinami o podobnych nazwach.

Gatunki z rodzaju Tilia to przeważnie duże drzewa liściaste, zwykle osiągające 20–40 m wysokości; niektóre gatunki bywają niższymi drzewami lub krzewami. Są to rośliny charakterystyczne dla stref umiarkowanych, często spotykane w lasach liściastych, parkach i jako drzewa alejowe.

Opis morfologiczny

Lipy mają charakterystyczne sercowate liście z klinowatą lub asymetryczną nasadą i piłkowanym brzegiem. Liście są naprzemianległe, z długimi ogonkami. Kwiaty zebrane są w baldachowate kwiatostany, zwykle z jedną wydłużoną, wijącą się podsadką (tzw. skrzydełkiem), która ułatwia rozsiewanie owoców. Kwiaty są zwykle drobne, żółtawo-białe, silnie pachnące i bogate w nektar — dlatego lipy są bardzo cenione przez pszczelarzy. Owocem jest mała, kulista lub jajowata orzechówka zawierająca jedno nasiono. Kora u starszych drzew pęka, a drewno lipy jest miękkie, lekkie i łatwe w obróbce.

Najważniejsze gatunki

  • Tilia cordata — lipa drobnolistna: gatunek rodzimej flory Europy, o drobniejszych liściach niż lipa szerokolistna; często sadzona w miastach i parkach.
  • Tilia platyphyllos — lipa szerokolistna: większe liście i szersza korona, występuje w Europie Środkowej i Południowej.
  • Tilia × europaea — lipa holenderska (hybryda T. cordata × T. platyphyllos): często sadzona jako drzewo alejowe, ceniona za szybki wzrost i tolerancję na warunki miejskie.
  • Tilia americana — lipa amerykańska: gatunek z Ameryki Północnej, o większych liściach i owocach.
  • Tilia tomentosa — lipa srebrzysta: liście od spodu srebrzysto owłosione, często sadzona w miastach ze względu na odporność na warunki miejskie.
  • Tilia japonica i inne gatunki azjatyckie — występują w klimacie kontynentalnym Azji i wykazują dużą różnorodność morfologiczną.

Zastosowanie

  • Medicina i ziołolecznictwo: kwiatostany (kwiaty z podsadką) używane są do przygotowywania naparów i herbatek przeciwkaszlowych, napotnych i uspokajających — popularny „napar z lipy”.
  • Produkt pszczelarski: miód lipowy (miód z nektaru lip) jest wysoko ceniony za smak i aromat.
  • Drewno: miękkie i łatwe w obróbce — używane w snycerstwie, rzeźbie, do produkcji instrumentów muzycznych oraz mebli.
  • Zieleń miejska i krajobrazowa: lipy sadzi się jako drzewa alejowe i parkowe ze względu na estetyczny pokrój, dużą koronę i odporność wielu gatunków na zanieczyszczenia.
  • Kultura i obyczaje: lipy od wieków mają symboliczne znaczenie (drzewa spotkań, przy nich zawierano sądy i umowy, stanowią motyw w poezji i folklorze słowiańskim i europejskim).

Uprawa i pielęgnacja

Lipy preferują gleby żyzne, umiarkowanie wilgotne i przepuszczalne, ale wiele gatunków dobrze znosi zarówno gleby piaszczyste, jak i gliniaste. Najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Są stosunkowo odporne na zanieczyszczenia miejskie, dlatego często wykorzystywane są w zieleni miejskiej. Można je rozmnażać z nasion, sadzonek półzdrewniałych lub przez szczepienie (w przypadku odmian i szczepów ozdobnych). Właściwe przycinanie formujące i sanitarne pomaga utrzymać zdrową koronę i przeciwdziałać chorobom.

Szkodniki i choroby

Do najczęstszych problemów należą mszyce, które mogą osłabiać drzewa i powodować osad spadziowy, mączniak prawdziwy, różne rodzaje rdz, a także choroby grzybowe i bakteryjne w warunkach stresu środowiskowego. Młode sadzonki mogą być narażone na uszkodzenia przez zwierzęta. W uprawie miejskiej największym wyzwaniem bywa zapewnienie drzewom wystarczającej przestrzeni korzeniowej i wilgotności.

Znaczenie kulturowe i tradycja

Lipa jest ważnym elementem krajobrazu kulturowego w Europie i u Słowian — drzewa te często spotyka się przy kościołach, na rynkach i przy dworach. W folklorze lipa symbolizuje m.in. miłość, bezpieczeństwo i mądrość. W wielu miejscowościach stare lipy mają status pomników przyrody ze względu na wiek i walory historyczne.

Podsumowanie: Lipy (Tilia) to wszechstronne drzewa o dużej wartości ekologicznej, gospodarczej i kulturowej — od roli w pszczelarstwie i fitoterapii, poprzez zastosowania stolarskie, aż po funkcje krajobrazowe i symboliczne.

Liść TiliiZoom
Liść Tilii

Historia

Plemiona germańskie kojarzyły lipę z boginią Freją. Bardzo często plemiona te odbywały swoje zgromadzenia zwane Obradami w pobliżu lub pod takim drzewem. Często wybierano drzewa, które stały gdzieś samotnie. Zgromadzenia te służyły do ustanawiania praw. Trwały one zazwyczaj trzy dni.



Gatunek

  • Tilia americana
  • Tilia amurensis
  • Tilia begoniifolia
  • Tilia caroliniana
  • Tilia chinensis
  • Tilia chingiana
  • Tilia cordata
  • Tilia dasystyla
  • Tilia henryana
  • Tilia heterophylla
  • Tilia hupehensis
  • Tilia insularis
  • Tilia intonsa
  • Tilia japonica
  • Tilia kiusiana
  • Tilia mandshurica
  • Tilia maximowicziana
  • Tilia mexicana
  • Tilia miqueliana
  • Tilia mongolica
  • Tilia nasczokinii
  • Tilia nobilis
  • Tilia occidentalis
  • Tilia oliveri
  • Tilia paucicostata
  • Tilia platyphyllos
  • Tilia rubra
  • Tilia tomentosa
  • Tilia tuan

Mieszańce i odmiany uprawne

  • Tilia × euchlora (T. dasystyla × T. cordata)
  • Tilia × europaea Lipa pospolita (T. cordata × T. platyphyllos; syn. T. × vulgaris)
  • Tilia × petiolaris (T. tomentosa × T. ? )
  • Tilia "Flavescens" (T. americana × T. cordata)
  • Tilia 'Moltkei' (mieszaniec, nieznane pochodzenie)
  • Tilia 'Orbicularis' (mieszaniec, nieznane pochodzenie)
  • Tilia 'Spectabilis' (mieszaniec, nieznane pochodzenie)



Tilia platyphyllosZoom
Tilia platyphyllos

Tilia nasczokiniiZoom
Tilia nasczokinii

Tilia mongolicaZoom
Tilia mongolica

Korzysta z

Drzewo wytwarza pachnące i nektarodajne kwiaty, lecznicze ziele lipy. Są one bardzo ważnymi roślinami miododajnymi dla pszczelarzy, wytwarzającymi bardzo jasny, ale bogaty w smaku miód jednokwiatowy. Kwiaty są również wykorzystywane do produkcji herbaty ziołowej, a napar ten jest szczególnie popularny w Europie.



Pytania i odpowiedzi

P: Ile gatunków drzew należy do rodzaju Tilia?


O: W rodzaju Tilia występuje od 30 do 45 gatunków drzew.

P: Na której półkuli występuje rodzaj Tilia?


O: Rodzaj Tilia występuje na półkuli północnej.

P: Gdzie występuje największa różnorodność gatunkowa Tilia?


O: Największa różnorodność gatunkowa Tilia występuje w Azji.

P: Jak ogólnie nazywane są drzewa z rodzaju Tilia w Ameryce Północnej?


O: Drzewa z rodzaju Tilia są ogólnie nazywane lipami w Ameryce Północnej.

P: Jak nazywa się drzewa z rodzaju Tilia w Wielkiej Brytanii?


O: Drzewa z rodzaju Tilia są ogólnie nazywane lipami w Wielkiej Brytanii.

P: Skąd wzięły się nazwy lipa i limonka dla drzew z rodzaju Tilia?


O: Obie nazwy, lipa i limonka, pochodzą od germańskiego korzenia lipy. Współczesne formy w języku angielskim pochodzą od linde lub linne w języku anglosaskim i staronordyckim, a w Wielkiej Brytanii słowo to przekształciło się niedawno we współczesną brytyjską formę lime.

P: Gdzie występują gatunki z rodzaju Tilia?


O: Gatunki z rodzaju Tilia występują w północnych regionach klimatu umiarkowanego.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2025 - License CC3