Scholastyka (filozofia)
Scholastycyzm to sposób myślenia i nauczania wiedzy. Rozwinął się on w średniowieczu. Zaczęło się, gdy ludzie chcieli połączyć to, co nazywamy filozofią klasyczną, z naukami teologii chrześcijańskiej. Filozofia klasyczna to filozofia rozwinięta w starożytnej Grecji. Scholastycyzm nie jest filozofią ani teologią, ale raczej sposobem nauczania i uczenia się. Scholastycyzm kładzie nacisk na stosowanie dialektyki. Głównym celem dialektyki jest znalezienie odpowiedzi na pytanie, lub wykazanie, że sprzeczność może być rozwiązana.
Scholastycyzm został zapoczątkowany przez takich ludzi jak św. Ambroży i św. Augustyn. Augustyna. Starali się oni wykorzystywać filozofię do wyjaśniania doktryny i tajemnic Kościoła. Ambroży i św. Augustyn byli jednymi z pierwszych ojców Kościoła, którzy połączyli idee chrześcijańskie z filozofią grecką.
Głównymi postaciami scholastycyzmu byli Peter Abelard, Albertus Magnus, Duns Scotus, William z Ockham, Bonawentura, a przede wszystkim Tomasz z Akwinu. Summa Theologica jest ambitną syntezą filozofii greckiej i doktryny chrześcijańskiej.
W XIII wieku nauki Arystotelesa były uważane za ważniejsze od nauk Platona. Edukacja scholastyczna w dużej mierze opierała się na tekstach pisanych, a w tych tekstach były argumenty za i przeciw. W ten sposób różniło się ono znacznie od współczesnej nauki, która opiera się na obserwacjach z natury. W Arystotelesie scholastycy wybrali kogoś, kto sam był dość oryginalnym badaczem świata przyrody. Ale sami scholastycy prawie w całości zajmowali się światem w rękopisach napisanych w dwóch starożytnych językach. Jednym z nich była łacina, język Biblii Wulgackiej, a drugim starożytna greka. Grecy otworzyli drzwi do pism greckich filozofów w ich własnym języku, przynajmniej na tyle, na ile ich dzieła przetrwały. Motto Boetiusza: "O ile się da, połączcie wiarę z rozsądkiem" przypomina nam, że wszyscy scholastycy byli średniowiecznymi chrześcijanami. Ich główną troską było zobaczenie, w jaki sposób idee greckie mogą zostać dopasowane do ich religijnego spojrzenia na świat.
Czternastowieczny wizerunek szkoły
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest scholastyka?
O: Scholastyka to sposób myślenia i nauczania wiedzy, który powstał w średniowieczu. Łączy filozofię klasyczną, która powstała w starożytnej Grecji, z teologią chrześcijańską, tworząc metodę nauczania i uczenia się, która kładzie nacisk na stosowanie dialektyki.
P: Kim byli niektórzy ludzie, którzy zapoczątkowali scholastykę?
Ambroży i Augustyn byli jednymi z pierwszych ojców Kościoła, którzy połączyli idee chrześcijańskie i filozofię grecką, tworząc scholastykę. Piotr Abelard, Albertus Magnus, Duns Scotus, Wilhelm z Ockham, Bonawentura i Tomasz z Akwinu.
P: Co to jest Summa Theologica?
O: Summa Theologica to ambitna synteza filozofii greckiej i doktryny chrześcijańskiej napisana przez Tomasza z Akwinu w XIII wieku.
P: Dlaczego scholastycy skupili się na dziełach Arystotelesa, a nie Platona?
O: W XIII wieku dzieła Arystotelesa były uważane za ważniejsze od dzieł Platona, ponieważ dostarczały więcej informacji na temat obserwacji świata przyrody.
P: Czym scholastyka różniła się od współczesnej nauki?
O: W przeciwieństwie do współczesnej nauki, która w dużej mierze opiera się na obserwacjach przyrody, scholastyka skupiała się głównie na tekstach pisanych, w których znajdowały się argumenty za lub przeciw pewnym ideom.
P: Jakiego języka używali scholastycy do czytania starożytnych manuskryptów?
O: Czytając manuskrypty związane z ich nauką, scholastycy posługiwali się dwoma językami starożytnymi - łaciną (język Biblii Wulgaty) i starożytną greką.
P: Jakie było motto Boecjusza dotyczące wiary i rozumu?
O: Motto Boecjusza brzmiało: "Na ile potrafisz, połącz wiarę z rozumem", przypominając nam, że wszyscy scholastycy byli średniowiecznymi chrześcijanami, których głównym zadaniem było znalezienie sposobu na dopasowanie greckich idei do ich religijnego światopoglądu.
