Interpunkcja

Zasady interpunkcji

Użycie interpunkcji w języku angielskim może się zmieniać z miejsca na miejsce i z czasu na czas, zgodnie z zasadami obowiązującymi w danym miejscu. Nowoczesna typografia sugeruje, że interpunkcja powinna być używana tylko wtedy, gdy jest taka potrzeba. Skutkuje to mniejszą ilością interpunkcji niż miało to miejsce na początku XX wieku.

Użycie tych znaków jest często ustalane przez grupę lub organizację, a następnie zapisywane w przewodniku stylu zawierającym zasady formatowania. Gazety mają przewodnik stylu, aby ich zawartość używała tych samych zasad (dla spójności).

Przyczyny interpunkcji

• Jednym z powodów jest posłuszeństwo. Jeśli pracujemy dla organizacji, która ma swój przewodnik stylu, to korzystamy z tego przewodnika.
• Interpunkcja pomaga czytelnikowi zrozumieć, co ma na myśli. Weź pod uwagę następujące przykłady:

1. On nie poszedł do miasta, ponieważ jego ojciec był nieobecny. To znaczy, że on poszedł do miasta, a powodem nie była nieobecność jego ojca.
2. On nie poszedł do miasta, ponieważ jego ojciec był nieobecny. To znaczy, że nie poszedł do miasta, a powodem nie pójścia był fakt, że jego ojciec był nieobecny.

W drugim przykładzie nie pomoże żaden przewodnik stylistyczny. Pisarz musi się tylko upewnić, że zdanie jest zrozumiałe tak, jak jest napisane. Interpunkcja jest po to, aby pomóc czytelnikowi zrozumieć, co jest napisane. Często najlepiej jest zmienić zdanie tak, aby sens nie opierał się na przecinku.

1. Pojechał do miasta, ale nie dlatego, że ojca nie było.
2. Ponieważ jego ojciec wyjechał, nie poszedł do miasta.

To wydaje się wyjaśniać znaczenia.

Kropka lub kropka

Kropka (U.S.A.), kropka (U.K. i Commonwealth) lub kropka (typografia i druk), wygląda tak: .

Kropka lub kropka jest używana do zakończenia zdania. Kropka i spacja oddzielają zdania w prozie i ułatwiają jej czytanie. Jeśli nie są potrzebne, nie powinny być używane. Tak więc, na przykład, w formacie listy jest oczywiste, kiedy sekcja się kończy, dlatego nie potrzebuje kropki.

Kropka może oznaczać liczby mniejsze od jednego. W przypadku pieniędzy, kropka jest używana do pokazania kwoty pieniędzy mniejszej niż jeden dolar.

Na przykład: "Elizabeth bought a soda for $1.25." oznacza, że Elizabeth zapłaciła za swój napój jednego dolara i dwadzieścia pięć centów.

Kropka jest czasami używana, aby pokazać, że słowo zostało skrócone. Słowo, które zostało skrócone za pomocą kropki, nazywamy skrótem.

Na przykład: Słowa doctor lub mister często stają się krótsze, gdy są używane z nazwiskiem. "Dr. Smith" to nazwisko lekarza, którego nazwisko brzmi Smith, a "Mr. Banerjee" i "Mrs. Yang" to powszechne sposoby zapisu. Jednak w nowoczesnej typografii, zwykłe "Mr, Mrs/Ms" lub "Dr" są bardziej powszechne. "Mrs" nigdy nie pisze się w pełnym brzmieniu: napisać "mistress" znaczy coś zupełnie innego. Zobacz też kapitalizację.

Kropka lub kropka

Przecinek

Przecinek wygląda tak: ,

Przecinek ma wiele zastosowań. Niektóre z nich są pokazane poniżej:

• Aby oddzielić rzeczy w liście: "cows, horses, pigs, and sheep" (krowy, konie, świnie i owce). Przecinek, który jest używany przed słowem i w liście, jest nazywany przecinkiem oksfordzkim. Niektórzy ludzie nie używają przecinków oksfordzkich: "cows, horses, pigs and sheep" (krowy, konie, świnie i owce).
• Aby oddzielić dwa zdania spójnikiem: "Większość ptaków ma oddzielne palce u stóp, ale stopy kaczek są pokryte pajęczyną".
• Aby oddzielić części zdania: "Mimi, głodna jak ona, nieśmiało podeszła i poczęstowała się kawałkiem ciasta".
• Aby wskazać pauzę w zdaniu lub pytaniu: "Hallie, czy pamiętałaś, żeby nakarmić kota?".
• W niektórych krajach europejskich przecinki są używane jako kropka -Insert number base here-, zamiast kropki. Zamiast €3,57 będzie €3,57. W odwrotnym przypadku, €17,693 (siedemnaście tysięcy, itd.) będzie €17.693.

Przecinek

Znak zapytania

Znak zapytania wygląda tak: ?

Znaki zapytania są używane, gdy piszemy pytanie, aby zadać pytanie lub zapytać o coś.

Na przykład:

"Hallie, czy odrobiłaś pracę domową?"

"Elizabeth powiedziała do Hallie 'Jak się masz?'".

"Dlaczego niebo jest niebieskie?"

"Lubisz jabłka?"

Znak zapytania

Wykrzyknik

Wykrzyknik wygląda tak: !

Wykrzyknik jest używany do pisania o silnych emocjach, lub do pisania słów, które wykrzyknęła osoba. Może być użyty, aby wypowiedź była mocniejsza lub bardziej zdecydowana.

Na przykład:

"Jakiego złego kota ma Mimi!"

"Jane, chodź tu!"

"Dobrze się spisałeś!"

Wykrzyknik może być użyty wraz ze znakiem zapytania, aby nadać pytaniu większą siłę.

Na przykład:

"'Po co to zrobiłeś?!' - powiedziała ze złością."

Wykrzyknik

Apostrof

Apostrof wygląda tak: '

Apostrof ma dwa główne zastosowania:

Własność

Apostrof może być użyty, aby pokazać, że coś należy do kogoś innego.

Jeśli jest tylko jedna rzecz, litera s jest używana po apostrofie, aby pokazać własność.

Na przykład:

"To był pies tego chłopca".

"Pojedziemy samochodem Mimi".

Czasami litera s nie jest używana po apostrofie, aby pokazać własność. Słowo będzie się kończyło tylko apostrofem, jeżeli jest więcej niż jedna rzecz, a słowo już kończy się na s.

Na przykład:

"Ojciec odłożył ubrania dziewczynek" oznacza, że ojciec musiał posprzątać po kilku dziewczynkach.

"Ojciec odłożył ubrania dziewczynki" oznacza, że ojciec posprzątał tylko dla jednej dziewczynki.

Skurcze

Apostrof może być użyty do złożenia dwóch małych słów razem. Dwa małe słowa, które są połączone razem z apostrofem, aby utworzyć jedno słowo, są nazywane skurczami. Jest to normalne w pisaniu o osobie mówiącej. W mowie angielskiej często używa się skurczów, ponieważ słowa te są łatwiejsze do wymówienia.

Na przykład:

Cannot może być przekształcone w słowo can't.

It is can be made into the word it's, for example, "It's a nice day today".

Częste błędy przy używaniu apostrofów

Zaimki nie używają apostrofu, aby pokazać, że coś należy do czegoś innego. Należą do nich: its, his, hers, theirs.

Na przykład:

"Ptak trzepotał skrzydłami", a nie "Ptak trzepotał skrzydłami".

"To jest jego rower", a nie "To jest jego rower".

Liczba mnoga (słowa odnoszące się do więcej niż jednej rzeczy) nie potrzebują apostrofu.

Na przykład:

"Jabłka na sprzedaż", a nie "Apple na sprzedaż".

Apostrof

Znaki cudzysłowu

Znaki cudzysłowu (zwane również cudzysłowami lub w skrócie cytatami) są używane wokół słów wypowiedzianych przez ludzi lub bezpośredniej wypowiedzi. Używa się ich parami.

Na przykład:

Hallie powiedziała: "Mimi, pozmywaj naczynia".

"Dzisiaj" - powiedział nasz nauczyciel - "jest pierwszy dzień reszty waszego życia".

Przykład:

"Po nagraniu 'Beat It', Michael Jackson poszedł nagrać kilka kolejnych hitów".

Kolejność interpunkcji

Kiedy cudzysłów znajduje się obok kropek i przecinków, mamy do czynienia z dwoma stylami interpunkcji. Te dwa style są najczęściej określane jako "amerykański" i "brytyjski"; ten brytyjski jest również nazywany "logicznym cytatem".

Oba systemy mają te same zasady dotyczące znaków zapytania, wykrzykników, dwukropków i średników. Różnią się natomiast sposobem traktowania kropek i przecinków.

We wszystkich głównych odmianach języka angielskiego znaki zapytania, wykrzykniki, średniki i inne znaki interpunkcyjne umieszcza się wewnątrz lub na zewnątrz cudzysłowu, w zależności od tego, czy są one częścią cytowanego materiału.

Czy on powiedział: "Dzień dobry, Dave"?

Nie, zapytał: "Gdzie jesteś, Dave?".

Istnieją trzy główne definicje słowa "gender": wernakularna, socjologiczna i językowa.

Praktyka brytyjska

Styl w Wielkiej Brytanii i innych nieamerykańskich miejscach nazywany jest stylem brytyjskim, logicznym cytowaniem lub logiczną interpunkcją. zawiera on wewnątrz cudzysłów tylko te znaki interpunkcyjne, które pojawiły się w oryginalnym cytowanym materiale. W przeciwnym razie umieszcza interpunkcję poza cudzysłowem zamykającym. Fowler's A Dictionary of Modern English Usage podaje wczesny przykład tej zasady: "Wszystkie znaki interpunkcyjne użyte ze słowami w cudzysłowie muszą być umieszczone zgodnie z ich znaczeniem." Gdy mamy do czynienia ze słowami-jak-słowa, utworami o krótkiej formie i fragmentami zdań, styl ten umieszcza kropki i przecinki poza cudzysłowem:

"Beztroski", ogólnie rzecz biorąc, oznacza "wolny od troski lub niepokoju".

Piosenka nosiła tytuł "Gloria", który wielu już znało.

Powiedziała, że czuje się "wolna od troski i niepokoju".

W przypadku mowy bezpośredniej, brytyjskie umiejscowienie zależy od tego, czy cytowana wypowiedź jest kompletna, czy też jest fragmentem. Zgodnie z brytyjskim przewodnikiem stylu Butcher's Copy-editing, styl amerykański powinien być używany przy pisaniu beletrystyki. W literaturze faktu, niektórzy brytyjscy wydawcy mogą zezwolić na umieszczenie interpunkcji, która nie jest częścią wypowiedzi danej osoby wewnątrz cudzysłowu, ale wolą, aby była umieszczona poza nim. Kropki i przecinki, które są częścią wypowiedzi danej osoby, są dozwolone wewnątrz cudzysłowu, niezależnie od tego, czy materiał jest fikcją.

"Dziś - powiedział Kopciuszek - czuję się wolna od trosk i niepokojów". (fikcja)

"Dziś", powiedział premier, "czuję się wolny od trosk i niepokojów". (preferowane w literaturze faktu)

"Dziś czuję się szczęśliwa", powiedziała kobieta, "beztroska i dobrze się czuję". (niezależnie)

U. S. praktyka

W Stanach Zjednoczonych dominującym stylem jest styl amerykański, w którym przecinki i kropki są prawie zawsze umieszczane wewnątrz cudzysłowów zamykających. Ten styl interpunkcji jest powszechny w USA, a w mniejszym stopniu także w Kanadzie, i jest stylem zwykle zalecanym przez The Chicago Manual of Style i większość innych amerykańskich przewodników stylu.

Kiedy mamy do czynienia ze słowami-słowami, krótkimi formami utworów i fragmentami zdań, standardowy styl amerykański umieszcza kropki i przecinki wewnątrz cudzysłowu:

"Beztroski", w ogólnym znaczeniu, oznacza "wolny od troski lub niepokoju".

Piosenka nosiła tytuł "Gloria", który wielu już znało.

Powiedziała, że czuje się "wolna od troski i niepokoju".

Styl ten umieszcza również kropki i przecinki wewnątrz cudzysłowów, gdy mamy do czynienia z bezpośrednią wypowiedzią, niezależnie od tego, czy praca jest fikcją czy nie:

"Dziś - powiedział Kopciuszek - czuję się wolna od trosk i niepokojów". (fikcja)

"Dziś - powiedział premier - czuję się wolny od trosk i niepokojów". (non-fiction)

Zakończenie zdania

W obu głównych stylach, bez względu na umiejscowienie, tylko jeden znak końca (?, !, lub .) może kończyć zdanie. Tylko kropka, jednakże, nie może kończyć zdania cytowanego, jeżeli nie kończy również zdania zamykającego, z wyjątkiem tekstu dosłownego:

"Witaj, świecie", powiedziała. (amerykański styl)

"Witaj, świecie", powiedziała. (British non-fiction)

Powiedziała: "Witaj, świecie". (oba style)

"Witaj, świecie!", wykrzyknęła. (oba style)

"Czy ktoś tam jest?" zapytała w pustkę. (oba style)

Lewa i ...


właściwy cudzysłów

Colon

To jest dwukropek: :

Kolumny można używać na początku listy. "To jest lista zwierząt: ptaków, kotów, owadów, świń i owiec. ".

Znaki dwukropka mogą być używane do zastąpienia średnika pomiędzy dwoma częściami zdania, ale nie jest to powszechne w dzisiejszych czasach.

Standardowo w języku angielskim nie stawia się spacji przed dwukropkiem i stawia się jedną spację po nim.

dwukropek

Średnik

Średnik wygląda następująco: ;

Średnik ma tylko dwa zastosowania. Po pierwsze, aby połączyć dwa niezależne zdania w jedno zdanie. Na przykład: "I could tell that it was getting late; it was growing darker by the second". Drugim zastosowaniem średnika jest oddzielenie elementów w serii, gdy elementy te zawierają w sobie elementy nawiasowe. Na przykład: "Na mostku znajdowali się następujący członkowie załogi: James T. Kirk, kapitan Enterprise; Mr. Spock, pierwszy oficer naukowy; Mr. Sulu, sternik; Mr. Scott, inżynier; i Dr. McCoy, główny oficer medyczny."

Średnik jest również używany z przysłówkiem koniunkcyjnym przy łączeniu dwóch zdań. W rzeczywistości jest to ta sama zasada, co pierwsza, ale wygląda na tyle inaczej, że czasami budzi niepokój. Na przykład: "huzaifa - kontekst, w którym istnieje wszelkie życie; w konsekwencji jest to coś więcej niż kwestia polityczna".

średnik

Ellipsis

Elipsa to znak, który wygląda tak: ...

Jest używany do pokazania, gdzie słowa zostały pominięte podczas pisania tego, co dana osoba powiedziała. Może być również użyty, aby pokazać, że jest więcej do powiedzenia, ale osoba zatrzymała się w tym punkcie.

Na przykład:

... pewnego dnia wszyscy Amerykanie będą żyli w pokoju na całym świecie ... będą w pokoju z wszystkimi innymi mieszkańcami świata ...

Tak wiele można by powiedzieć...

Elipsa

Hyphen

Myślnik wygląda tak: -. Myślniki mają wiele zastosowań w piśmie:

• Do niektórych słów można dodać myślnik, aby zmienić ich znaczenie. Na przykład "re-form" oznacza "zacząć od nowa", ale "reform" oznacza "zmianę". Grupa przeformowana różni się od grupy zreformowanej.
• Myślnik jest używany do przeliterowania niektórych liczb (trzydzieści dwa, czterdzieści dziewięć, osiemdziesiąt sześć).
• Kiedy nazwa materiału, takiego jak "stal nierdzewna" jest używana ze słowem oznaczającym rzecz wykonaną z tego materiału, używa się myślnika, jak w "nóż ze stali nierdzewnej".
• Niektóre słowa mają litery na początku, lub przedrostki, te mogą czasami używać myślników: un-American, anti-pollution, non-proliferation
• Podczas literowania słowa: H-Y-P-H-E-N
• W niektórych przypadkach, gdy zestawienie dwóch słów razem byłoby trudne do zrozumienia. Na przykład, jeśli coś jest jak muszla, pisanie tego jako "shelllike" jest trudne do odczytania przy tak wielu użyciach litery "l". Lepiej jest użyć "shell-like".
• Przy pisaniu słów, które ktoś wypowiedział, gdy ta osoba ma trudności z mówieniem, jak w: "Sięgnąłem po w-w-w-wodną puszkę". Nazywa się to zająknięciem.
• Przy dodawaniu słów, które mają już myślnik. Na przykład: dwuletni do rocznego jak w: "Był dwu- lub trzyletnim psem".
• Jeśli słowo oznaczające osobę (nazwisko lub rzeczownik właściwy) jest używane z inną nazwą, używa się łącznika, np. "słownik Merriam-Webster" lub "pakt Ribbentrop-Mołotow".
• Niektórzy ludzie biorą nazwisko od nazwiska obojga rodziców lub od nazwiska ojca i małżonka. Na przykład: "John Rees-Williams". Nie zawsze tak jest, na przykład: "Hillary Rodham Clinton".
• Myślnik jest również używany, gdy słowo jest zbyt długie, aby zmieścić je w jednym wierszu. Jest to często stosowane w książkach, czasopismach i gazetach w celu zaoszczędzenia miejsca i papieru. Długie słowo jest dzielone na dwie części, o prawie tej samej długości, z myślnikiem na końcu pierwszej części. Normalnym sposobem jest, aby pierwsza część słowa była jak najbardziej podobna do pełnego słowa. Na przykład: