Proza
Wytyczne Wikipedii dotyczące prozy można znaleźć w Wikipedii:Manual of Style.
Proza jest zwykłą formą języka pisanego (lub mówionego). Nie jest to poezja. Nie używa żadnego specjalnego formatu, takiego jak listy czy tabele. W piśmie jest bez specjalnego rytmu. Jest podobna do codziennej komunikacji. To właśnie odróżnia go od poezji, a także od utworów teatralnych, takich jak sztuki teatralne.
Słowo proza pochodzi z łacińskiej prozy, co oznacza wprost, stąd określenie "prozaiczny". Pismo prozące jest zwykle przyjmowane do opisu faktów lub dyskusji o tym, co się myśli, włącza się do swobodnej wypowiedzi. Może być stosowane w gazetach, powieściach, czasopismach, encyklopediach, mediach transmisyjnych, listach, opowiadaniach, historii, filozofii, biografii i wielu innych formach mediów.
Proza na ogół nie ma formalnej struktury, jak metr czy rym, który często znajduje się w poezji. Dlatego używa się jej do opisu literatury, która jest niepoetycka i nieteatralna. Istnieje jednak połączenie tych dwóch form literatury znanych jako poezja prozą.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest proza?
O: Proza to zwykła forma języka pisanego lub mówionego. Nie stosuje się w niej żadnych specjalnych formatów, takich jak listy czy tabele, i nie ma ona formalnej struktury, takiej jak metrum czy rym, które często występują w poezji.
P: Co odróżnia prozę od poezji?
O: Proza nie ma specjalnego rytmu i jest podobna do codziennej komunikacji. To odróżnia ją od poezji, która zazwyczaj ma określony rytm i format.
P: Skąd pochodzi słowo "proza"?
O: Słowo "proza" pochodzi od łacińskiego prosa, co oznacza prosto.
P: Do jakich rodzajów mediów można stosować prozę?
O: Proza może być wykorzystywana w gazetach, powieściach, czasopismach, encyklopediach, mediach radiowo-telewizyjnych, listach, opowiadaniach, historii, filozofii, biografii i wielu innych formach mediów.
P: Czy istnieje mieszanka między prozą a poezją?
O: Tak - istnieje połączenie tych dwóch form literatury, zwane prozą poetycką.
P: Jak opisałby Pan prozę?
O: Proza jest zwykle używana do opisywania faktów lub omawiania tego, co się myśli w swobodnej wypowiedzi bez specjalnego formatu lub struktury.