Antybiotyki
Antybiotyk (lub antybakteryjny) jest związkiem chemicznym, który zabija bakterie lub spowalnia ich wzrost. Stosuje się je jako leki do leczenia chorób wywoływanych przez bakterie. Pierwszym odkrytym antybiotykiem była penicylina, naturalny antybiotyk wytwarzany przez grzyby. Produkcja antybiotyków rozpoczęła się w 1939 roku, a w dzisiejszych czasach są one wytwarzane na drodze syntezy chemicznej. Antybiotyki nie mogą być stosowane do leczenia wirusów.
Testy oporności na antybiotyki: Bakterie są posiane na szalce, na której umieszczono białe krążki impregnowane antybiotykami. Bakterie w hodowli po lewej stronie są wrażliwe na antybiotyki znajdujące się na każdym z dysków, co pokazują ciemne, wyraźne pierścienie, w których bakterie nie wyrosły. Te po prawej stronie są w pełni wrażliwe tylko na trzy z siedmiu testowanych antybiotyków.
Bakterie rosnące na płytce agarowej
Opór
Dzisiaj ludzie martwią się, że antybiotyki nie będą miały wpływu na bakterie. Bakterie ewoluują i już teraz wiele szczepów bakterii jest odpornych na zwykłe antybiotyki. W kontakcie z antybiotykami większość bakterii szybko ginie, ale niektóre mogą mieć mutacje, które czynią je nieco mniej wrażliwymi. Bakterie te następnie rozmnażają się i tworzą dużą kolonię, na którą antybiotyk ma mniejszy wpływ.
Część tego problemu jest spowodowana nadużywaniem i niewłaściwym stosowaniem antybiotyków. Jeśli ktoś jest chory na wirusa, antybiotyki nie będą miały na niego wpływu. Niektórzy lekarze nadal przepisują antybiotyki, aby pacjent czuł się tak, jakby był leczony na swoją chorobę.
Innym problemem jest to, że wiele osób nie stosuje antybiotyków prawidłowo. Ludzie często przestają brać leki, kiedy zaczynają czuć się lepiej. Ale antybiotyki nie zabijają wszystkich złych bakterii naraz. Bakterie, które są bardziej odporne, nie giną od razu. Jeśli ktoś zbyt szybko przestaje brać antybiotyk, te oporne bakterie mogą się rozmnażać i przetrwać. Wtedy antybiotyk nie działa już tak dobrze, ponieważ bakterie są mniej podatne na jego działanie.
Historia
Antybiotyki mogą być najskuteczniejszym sposobem leczenia infekcji bakteryjnych. Wskazówkę do tego można znaleźć w pracy Pasteura. Miał on hodowlę zarazków wąglika, które pozostawił na powietrzu. Rozwinęły się w nich kolonie wielu grzybów, ale pałeczki wąglika zniknęły. Nauki medyczne nie były wtedy gotowe, by dostrzec tego konsekwencje.
Badania nad antybiotykami rozpoczęły się w 1928 r. - był to mały, przypadkowy początek. Alexander Fleming, londyński bakteriolog, hodował gronkowca. W jednej z szalek Petriego pojawiła się pleśń i rozprzestrzeniła się na odżywczej żelatynie szalki. Każda plama pleśni była otoczona przez przezroczysty pierścień, wolny od bakterii. Co więcej, wyekstrahowana substancja była w stanie oczyścić zainfekowane rany.
Termin antybiotyk został po raz pierwszy użyty w 1942 roku przez Selmana Waksmana i jego współpracowników w artykułach w czasopiśmie do opisania każdej substancji produkowanej przez mikroorganizm, która jest antagonistyczna w stosunku do wzrostu innych mikroorganizmów w dużym rozcieńczeniu. Definicja ta wykluczała substancje, które zabijają bakterie, ale nie są produkowane przez mikroorganizmy (takie jak soki żołądkowe i nadtlenek wodoru). Wykluczyła również syntetyczne związki przeciwbakteryjne, takie jak sulfonamidy.
Dzięki postępom w chemii medycznej, większość dzisiejszych środków przeciwbakteryjnych jest modyfikacją różnych związków naturalnych.
Penicylina, pierwszy naturalny antybiotyk odkryty przez Alexandra Fleminga w 1928 roku.
Użyj
Na niektóre bakterie działają tylko określone rodzaje antybiotyków. Antybiotyki zwalczają infekcje wywołane przez bakterie.Pacjenci mogą potrzebować różnych rodzajów lub różnych ilości antybiotyków w zależności od tego, jakie bakterie powodują ich problemy zdrowotne. Z tego powodu antybiotyki powinny być zawsze stosowane pod nadzorem lekarza (lub innego uprawnionego pracownika medycznego). Lekarz może również obserwować efekty uboczne i w razie potrzeby zmienić leczenie pacjenta. Antybiotyki są bardzo przydatne, gdy organizm jest zakażony przez bakterię. Antybiotyki nie zabijają wirusów, więc są bezużyteczne w przypadku zakażenia wirusowego. Lekarz musi ustalić, czy infekcja pacjenta jest pochodzenia wirusowego czy bakteryjnego przed zastosowaniem antybiotyków, jest to kolejny powód, dla którego lekarz powinien przepisać antybiotyki zamiast polegać na samoleczeniu.
Teixobactin
Teixobactin jest pierwszym nowym antybiotykiem odkrytym od czterdziestu lat. Jest ona aktywna wobec bakterii gram-dodatnich, w tym Staphylococcus aureus. Wydaje się, że jest to jeden z nowej klasy antybiotyków.
Powiązane strony
Pytania i odpowiedzi
P: Czym jest antybiotyk?
O: Antybiotyk to związek chemiczny stosowany do zabijania bakterii lub hamowania ich wzrostu.
P: W jakim celu stosuje się antybiotyki?
O: Celem antybiotyków jest leczenie chorób wywoływanych przez bakterie.
P: Jaki był pierwszy odkryty antybiotyk?
O: Pierwszym odkrytym antybiotykiem była penicylina, która jest naturalnie występującym antybiotykiem wytwarzanym przez grzyby.
P: Kiedy rozpoczęto produkcję antybiotyków?
O: Produkcja antybiotyków rozpoczęła się w 1939 roku.
P: W jaki sposób antybiotyki są wytwarzane w dzisiejszych czasach?
O: W dzisiejszych czasach antybiotyki są wytwarzane w drodze syntezy chemicznej.
P: Czy antybiotyki mogą być stosowane w leczeniu wirusów?
O: Nie, antybiotyki nie mogą być stosowane w leczeniu wirusów.
P: Jakie są dwa zastosowania antybiotyków?
O: Antybiotyki są stosowane do leczenia chorób wywoływanych przez bakterie oraz do hamowania rozwoju bakterii.
