William Bligh

Wczesne życie

Bligh wstąpił do marynarki wojennej w wieku 16 lat, kiedy to w 1770 roku został zdolnym marynarzem na HMS Hunter. We wrześniu 1771 roku zmienił statek i służył na HMS Crescent. W wieku 21 lat (17 marca 1776) został kapitanem statku kapitana Jamesa Cooka, Resolution, który brał udział w trzeciej i ostatniej podróży Cooka. Bligh wrócił do Anglii w 1780 roku. Opuścił Royal Navy i od 1783 do 1787 pracował jako kapitan w marynarce handlowej.

The Bounty

W 1787 roku Bligh stanął na czele małej ekspedycji, która miała zostać wysłana na Tahiti po drzewa chlebowe. Miały one zostać zasadzone w Indiach Zachodnich jako pożywienie dla niewolników. Bounty opuścił Tahiti załadowany drzewami chlebowymi 4 kwietnia 1789 roku. Trzy tygodnie później marynarz o imieniu Fletcher Christian doprowadził do buntu (przejęcia) statku. Christian chciał wrócić na Tahiti. Wydarzenie to nazywane jest "Buntem na Bounty". Bligh i 18 marynarzy zostało umieszczonych w małej łodzi, z niewielką ilością jedzenia i wody, czterema mieczami, sekstantem, zegarkiem kieszonkowym, ale bez mapy. Udało im się dotrzeć do Batawii (obecnie Dżakarta), dystans 6701 km, w 47 dni. Bligh w końcu wrócił do Anglii w marcu 1790 roku. Napisał książkę o buncie, zatytułowaną A Narrative of the Mutiny on board His Majesty's Ship "Bounty".

W sierpniu 1791 roku Bligh ponownie wyruszył po drzewa chlebowe. Polecono mu również dowiedzieć się więcej o Cieśninie Torresa, pomiędzy Australią a Nową Gwineą. Popłynął dwoma statkami, Providence i Assistant, wracając do Anglii w sierpniu 1793 roku.

Mała łódź z "Bounty", która zabrała 19 marynarzy z powrotem do Batavii

Gubernator

Następne 10 lat Bligh spędził w Królewskiej Marynarce Wojennej. W marcu 1805 roku otrzymał posadę gubernatora Nowej Południowej Walii. Opuścił Anglię w lutym 1806 roku, a w sierpniu przybył do Sydney. Jednym z jego zadań było kontrolowanie dostaw alkoholu do młodej kolonii. W Sydney w tym czasie alkohol był używany jako forma pieniędzy, co powodowało wiele niepokojów wśród osadników. Oficerowie armii i kilka innych osób w Nowej Południowej Walii miało monopol na sprowadzanie alkoholu do kraju. Byli oni bardzo źli na Bligha, ponieważ próbował on kontrolować ich biznes alkoholowy.

Rumowa Rebelia

Oficerowie rozpoczęli działania prawne przeciwko Blighowi, który następnie kazał aresztować jednego z osadników Johna Macarthura za podburzanie (próbę wzniecenia buntu przeciwko rządowi). Jeden z żołnierzy, major George Johnston, wypuścił Macarthura z więzienia, a 26 stycznia 1808 r. poprowadził wojsko do Government House i aresztował Bligha. Armia przejęła wtedy władzę. Stało się to znane jako Rum Rebellion. Po roku Bligh został zwolniony pod warunkiem, że wróci do Anglii. Zgodził się, ale następnie popłynął do Hobart, aby spróbować uzyskać pomoc od pułkownika Davida Collinsa, który był porucznikiem-gubernatorem Tasmanii. Collins nie zaoferował pomocy i Bligh pozostał w Hobart przez kolejny rok.

Rząd brytyjski wysłał nowego gubernatora, którym został Lachlan Macquarie. Bligh i major Johnston wrócili do Londynu, docierając tam 25 października 1810 roku. W postępowaniu sądowym wszystkie zarzuty wobec Bligha okazały się nieprawdziwe, a Johnston został uznany za winnego. Johnson został zwolniony z armii, a w 1811 roku Bligh został kontradmirałem, a później wiceadmirałem. Przeszedł na emeryturę w Kent. Bligh zmarł podczas wizyty w Londynie 7 grudnia 1817 roku.

Aresztowanie Bligha

Powiązane strony

• Bunt na Bounty