Theresa May
Theresa Mary, Lady May (z domu Brasier, urodzona 1 października 1956 r.) jest brytyjską politykiem i premierem Zjednoczonego Królestwa w latach 2016-2019.
Urodziła się w Eastbourne w Sussex, a wychowała się w Oxfordshire. Jest posłanką do parlamentu (posłanką) okręgu wyborczego Maidenhead w Izbie Gmin. Była ministrem spraw wewnętrznych w konserwatywnym rządzie Davida Camerona. W 2018 roku została wybrana na urzędującą przewodniczącąCommonwealthu.
Dnia 12 grudnia 2018 r. 48 deputowanych konserwatywnych przedłożyło przewodniczącemu komisji 1922 r. Sir Grahamowi Brady'emu listy wotum nieufności, uruchamiając wotum nieufności. Mimo to May wygrała wotum zaufania po tym, jak 200 posłów zobowiązało się do poparcia jej kierownictwa. W dniu 15 stycznia 2019 r., po tym jak jej propozycja Brexit nie powiodła się w Izbie Gmin w głosowaniu 432 do 202, przywódca opozycji Jeremy Corbyn wypełnił wotum nieufności dla jej ministerstwa, które nie powiodło się w głosowaniu 325 do 306.
W marcu 2019 roku May powiedziała, że poda się do dymisji jako premier, jeśli Parlament przyjmie jej umowę z Brexitem, aby ustąpić miejsca nowemu przywódcy w drugiej fazie Brexitu.
W dniu 24 maja 2019 r. ogłosiła, że jej rezygnacja z funkcji lidera partii wejdzie w życie 7 czerwca i opuści stanowisko premiera po wybraniu jej następcy. Została zastąpiona przez Borisa Johnsona.
Spotkanie w Teresie majowe prezydenta Władimira Putina w Moskwie, wrzesień 2016 r.
Wczesne życie
Maj urodził się 1 października 1956 roku w Domu Macierzyństwa przy 9 Upperton Road w Eastbourne, Sussex. May jest jedynym dzieckiem Zaidee Mary (z domu Barnes; 1928-1982) i Huberta Brasiera (1917-1981). Jej ojciec był duchownym w Kościele Anglii. May kształciła się w szkołach podstawowych i gimnazjalnych w Oxfordshire w sektorze państwowym, a w 1977 roku ukończyła Uniwersytet w Oxfordzie.
Wczesna kariera
W latach 1977 i 1983 pracował w Banku Anglii, a w latach 1985-1997 jako konsultant finansowy i starszy doradca ds. międzynarodowych w Association for Payment Clearing Services. W tym czasie zginęli jej rodzice, ojciec w wypadku samochodowym w 1981 roku, a rok później matka w stwardnieniu rozsianym. May pracowała jako radna w londyńskiej dzielnicy Merton w latach 1986-1994, gdzie była przewodniczącą ds. edukacji (1988-1990) oraz zastępcą kierownika grupy i rzecznika prasowego ds. mieszkaniowych (1992-1994).
Wczesna praca polityczna
Po raz pierwszy została posłem Partii Konserwatywnej w wyborach powszechnych w 1997 r., a w 1999 r. awansowała do gabinetu cieni. Piastowała kilka stanowisk w gabinecie cieni, w tym przewodniczącą Partii Konserwatywnej (lipiec 2002 - listopad 2003) i przewodniczącą Izby Gmin w gabinecie cieni (grudzień 2005 - styczeń 2009).
Sekretarz generalny (2010-2016)
W dniu 12 maja 2010 r. została ministrem spraw wewnętrznych i ministrem ds. kobiet i równości.
W grudniu 2010 r. w maju ogłoszono, że rozmieszczenie armatek wodnych przez siły policyjne na lądzie stałym Wielkiej Brytanii było decyzją operacyjną, której "do tej pory stawiali opór starsi oficerowie policji". Odrzuciła ich użycie po powszechnych rozruchach w lecie 2011. W 2010 r. w maju obiecała sprowadzić poziom migracji netto do mniej niż 100 000. W lutym 2015 roku The Independent podał, że "Urząd Statystyk Narodowych (ONS) ogłosił, że w ciągu 12 miesięcy do września 2014 roku do Zjednoczonego Królestwa napłynie netto 298 tys. migrantów, w porównaniu do 210 tys. w roku poprzednim".
Na konferencji Partii Konserwatywnej w dniu 4 października 2011 r., argumentując, że ustawa o prawach człowieka wymaga zmiany, May podał przykład cudzoziemca, którego sądy orzekły, że może pozostać w Wielkiej Brytanii, "ponieważ - a ja tego nie wymyślam - miał kota domowego".
W maju 2012 roku powiedziała, że popiera małżeństwo osób tej samej płci. Nagrała wideo dla kampanii Out4Marriage.
W lipcu 2013 r., wbrew opinii Komitetu Doradczego ds. Nadużyć Narkotyków (ACMD), maj podjął decyzję o zakazie stosowania stymulanta khat. Nadużyć Narkotyków (ACMD). Rada stwierdziła, że nie ma "wystarczających dowodów", że powoduje on problemy zdrowotne.
Premier Zjednoczonego Królestwa (od 2016 r.)
2016 Wybór kierownictwa Partii Konserwatywnej
May był kandydatem w zbliżających się wyborach na stanowisko przewodniczącego Partii Konserwatywnej. May określiła siebie jako kandydatkę, która po "dzielącym" referendum (Brexit) zjednoczy partię. Wygrała w pierwszym głosowaniu 5 lipca 2016 roku z dużym marginesem 50% głosów. 7 lipca zdobyła głosy 199 deputowanych, stojąc w obliczu głosu członków Partii Konserwatywnej w konkursie z Andreą Leadsom.
Wycofanie się Leadsom z konkursu 11 lipca sprawiło, że w maju została powołana na lidera partii, a tym samym na premiera, który objął 13 lipca 2016 roku.
Wczesne dni
Po mianowaniu przez królową 13 lipca 2016 r., maj został drugą po Margaret Thatcher kobietą na stanowisku premiera Wielkiej Brytanii. Jest ona pierwszą kobietą-premierem XXI wieku.
May powiedziała mediom 12 lipca 2016 r., że jest "zaszczycona i upokorzona", by zostać liderem partii i zostać premierem. W odpowiedzi na niektóre apele o wybory parlamentarne (podane przez media informacyjne), aby potwierdzić jej mandat, "źródła bliskie pani May" powiedziały, że według BBC nie będzie takich wyborów.
Wielkim problemem, którym musiała się zająć podczas swojej premiery, jest Brexit, po tym jak Wielka Brytania zagłosowała za opuszczeniem Unii Europejskiej. May poprowadziła rozmowy z Unią Europejską, aby zaplanować, jak dojdzie do podziału.
May zajmował się również wojną w Iraku i Syrii. Wykorzystała brytyjskie wojsko do walki z ISIS w obu krajach. Wojska brytyjskie brały udział w bitwie pod Mosul, pomagając irackiemu wojsku i siłom kurdyjskim.
Wybory parlamentarne, 2017 r.
W dniu 18 kwietnia 2017 r. Theresa May zaskoczyła ludzi, mówiąc, że chce przeprowadzić krótkie wybory parlamentarne w dniu 8 czerwca. Następnego dnia Izba Gmin zagłosowała za przeprowadzeniem wyborów powszechnych w czerwcu.
Na początku kampanii konserwatyści mieli dużą przewagę w sondażach. W miarę trwania kampanii, Partia Pracy zyskała większe poparcie i zaczęła rosnąć w sondażach. W dniu wyborów konserwatyści spisali się gorzej niż oczekiwano, a May straciła większość w Izbie Gmin.
Wotum nieufności
W dniu 12 grudnia 2018 r. przewodniczący komisji z 1922 r. otrzymał wystarczającą liczbę pism z formalnym wnioskiem, aby uzasadnić to, co niektóre kraje systemu Westminsterskiego nazywają "wyciekiem przywództwa", co zostało szybko zaplanowane na następny wieczór. Wiele osób twierdzi, że jest to spowodowane umową z Brexitem i sposobem, w jaki May radzi sobie z tą umową. Przed głosowaniem May powiedziała później tego dnia, że nie będzie przewodzić swojej partii w następnych wyborach powszechnych. May wygrałaby wotum zaufania.
porażka Brexita
W dniu 15 stycznia 2019 r. rząd Theresy May został pokonany w Izbie Gmin większością 203 głosów w głosowaniu nad jej układem o opuszczeniu Unii Europejskiej. Jest to największa większość przeciwko rządowi Wielkiej Brytanii w historii.
Rezygnacja
W dniu 24 maja 2019 r. May ogłosiła, że poda się do dymisji jako lider Partii Konserwatywnej ze skutkiem od dnia 7 czerwca i pozostanie na stanowisku premiera do czasu wyboru jej następcy.
W wyborach powszechnych w 2019 roku została ponownie wybrana w swoim okręgu wyborczym w Maidenhead.
Maj z prezydentem Donaldem Trumpem w Waszyngtonie, D.C., styczeń 2017 r.
Może ogłosić swoją rezygnację poza Downing Street 10, maj 2019 r.
Życie osobiste
Wyszła za mąż za Philipa Johna Maya 6 września 1980 roku. Ona nie ma dzieci.
W 2013 roku zdiagnozowano u niej cukrzycę typu 1.
Maj jest członkiem Kościoła Anglii i regularnie odprawia w nim nabożeństwa w niedzielę.
Wyróżnienia
Style
- Panna Theresa Brasier (1956-1980)
- Pani Philip May (1980-1997)
- Theresa May MP (1997-2003)
- The Rt Hon Theresa May MP (2003-obecnie)
Pytania i odpowiedzi
P: Kim jest Theresa May?
A: Theresa May jest brytyjskim politykiem i premierem Wielkiej Brytanii w latach 2016-2019.
P: Gdzie się urodziła?
A: Urodziła się w Eastbourne, Sussex.
P: Jakie stanowisko zajmowała w rządzie Davida Camerona?
A: Była Ministrem Spraw Wewnętrznych w rządzie Davida Camerona.
P: Kiedy 48 konserwatywnych posłów złożyło listy w sprawie wotum nieufności wobec Sir Grahama Brady'ego?
A: 12 grudnia 2018 r. 48 konserwatywnych posłów złożyło listy w sprawie wotum nieufności do przewodniczącego Komisji 1922 r. sir Grahama Brady'ego.
P: Iloma głosami upadła jej propozycja Brexitu w Izbie Gmin?
O: Jej propozycja Brexitu upadła w Izbie Gmin stosunkiem głosów 432 do 202.
P: Kiedy zapowiedziała, że jej rezygnacja z funkcji lidera partii stanie się skuteczna?
O: 24 maja 2019 r. ogłosiła, że jej rezygnacja z funkcji lidera partii wejdzie w życie 7 czerwca.
P: Kto zastąpił ją na stanowisku premiera?
A: Zastąpił ją Boris Johnson.
