Alexandra Fyodorovna

Wczesne życie

Aleksandra Fiodorowna urodziła się jako księżniczka Alix Viktoria Helene Luise Beatrix w Darmstadt, w Hesji i nad Renem. Obszar ten był wówczas częścią Cesarstwa Niemieckiego. Jej ojcem był Wielki Książę Ludwik IV. Jej matką była była księżniczka Alicja, druga córka królowej Wiktorii i księcia Alberta.

W listopadzie 1878 roku przez Hesję przetoczyła się dyfteria. Alix, jej siostry Irene i May oraz brat Ernst zostali zarażeni tą chorobą. Jej siostra, May, zmarła krótko przed końcem miesiąca, ale pozostali wyzdrowieli. Matka Alix zachorowała po opiece nad Erniem, kiedy ten zachorował. Księżniczka Alice zmarła 14 grudnia 1878 roku. Księżniczka Alix stała się bardzo bliska swojej babce macierzystej. Często uważano ją za ulubioną wnuczkę Wiktorii. Z tego powodu Alix spędziła wiele swoich wczesnych lat w Wielkiej Brytanii. W 1892 roku, gdy miała dwadzieścia lat, zmarł jej ojciec, a jej brat, Ernst, został Wielkim Księciem Hesji i Renu.

Księżniczka Alix z Hesji 1890


Alix i jej siostry (od lewej do prawej) Irene, Victoria , Elisabeth i Alix

Małżeństwo

Gdy dorosła, Alix była piękną kobietą, o rudawo-blond włosach, wysokich kościach policzkowych, bladej cerze, ciemnoniebieskich oczach i długich ciemnych rzęsach. Alix została wydana za mąż stosunkowo późno jak na księżniczkę w tamtych czasach. Już wcześniej odmówiła poślubienia księcia Alberta Victora, księcia Clarence (najstarszego syna księcia Walii), mimo że jej rodzina chciała, aby za niego wyszła. Poznała już jednak krewnego z małżeństwa, rosyjskiego Tessarewicza. Jego wuj, wielki książę Siergiej Aleksandrowicz, był żonaty z siostrą Alix, Elżbietą. Początkowo ojciec Mikołaja, car Aleksander III, powiedział im, że nie mogą się pobrać. Później zmienił zdanie, gdyż jego stan zdrowia zaczął się pogarszać. Alix nie podobało się to, że musiała odwrócić się od swojej luterańskiej wiary. Rosyjska caryca musiała być prawosławna. Później zmieniła zdanie i z czasem przeszła na wiarę prawosławną. Ona i Mikołaj zaręczyli się w kwietniu 1894 roku. Aleksander III zmarł w listopadzie tego samego roku, a Mikołaj został carem Rosji w wieku dwudziestu sześciu lat. Małżonkowie pobrali się 14 listopada 1894 roku.

Car Mikołaj II (z lewej) i Aleksandra Fiodorowna (z prawej)


Alexandra Fyodorovna 1900


Nicholas i Alexandra

Egzekucja rodziny królewskiej

Car i caryca oraz cała ich rodzina, wraz z kilkoma służącymi, zostali straceni wczesnym rankiem w nocy 17 lipca 1918 roku przez oddział bolszewików pod dowództwem Jakowa Jurowskiego. Aleksandra przyglądała się mordowaniu męża i dwóch służących, zanim Piotr Ermakow zabił ją strzałem z pistoletu w lewą stronę głowy, zanim zdążyła skończyć robić znak krzyża. Ermakow, w pijackim zamroczeniu, dźgnął nożem jej martwe ciało i ciało jej męża, roztrzaskując im obie klatki żebrowe.

Mikołaj II i Aleksandra Fiodorowna z córeczką Olgą


Ostatnia znana fotografia Aleksandry. Olga jest po lewej, a Tatiana po prawej

Identyfikacja i pochówek

Po egzekucji rodziny Romanowów ciało Aleksandry wraz z Mikołajem, ich dziećmi i zmarłą wraz z nimi służbą zostało rozebrane, a ubrania spalone. Początkowo ciała wrzucono do nieczynnego szybu kopalni, 12 mil na północ od Jekaterynburga. Niedługo później zostały wydobyte. Ich twarze i ciała były tak zniszczone, że nie można było ich rozpoznać. Wszystkie ciała, z wyjątkiem dwójki dzieci, zostały później ponownie pochowane. Uważa się, że zaginione ciała to ciała córki - Marii lub Anastazji - i Aleksego. Na początku lat 90-tych, po upadku Związku Radzieckiego, odnaleziono i zidentyfikowano to, co uważa się za ciała większości rodziny.

OTMA od lewej Tatiana, Olga, Maria Anastazja

Tytuły

• Jej Wielka Książęca Wysokość księżniczka Alix z Hesji i Renu
• Jej Cesarska Wysokość Wielka Księżna Rosji Aleksandra Fiodorowna (utworzona przed zawarciem małżeństwa)
• Jej Cesarska Mość Caryca Aleksandra Fiodorowna, Cesarzowa Rosji.