Grigori Rasputin
Grigorij Jefimowicz Rasputin (/ræˈspjuːtɪn/; po rosyjsku:́́ Grgorija Jefimowicza Ефи rɐˈsputʲɪn; 22 stycznia 1869 - 30 grudnia 1916) był chłopem rosyjskim i mistycznym uzdrowicielem wiary. Nie był mnichem, który mieszkał w klasztorze, ale pielgrzymem religijnym. W 1904 r. przybył do stolicy Petersburga. Car i caryca wielokrotnie rozmawiali z Rasputinem i prosili o radę, gdyż stał się ich duchowym przewodnikiem.
Rasputin miał duże wpływy na carycę Aleksandrę, żonę cara Mikołaja II, cesarza Cesarskiej Rosji. Aleksandra uważała, że Rasputin był odpowiedzią na jej obawy. Jej jedyny syn, Tsarewicz Aleksiej, następca tronu, był bardzo chory. Miał hemofilię. Za każdym razem, gdy upadał, powodowała silne krwawienie i ból w pachwinie i nogach. Rasputin uspokoił chłopca i rodziców. Od tego czasu Aleksandra uważała, że Rasputin był jedyną osobą, która mogła uzdrowić syna za pomocą swoich modlitw.
Z tego powodu car i jego rodzina zaczęli bardziej ufać Rasputinowi w ważne decyzje polityczne. Rasputin nie poparł cara, gdy postanowił poprowadzić swój kraj do I wojny światowej. W lipcu 1914 r., podczas pobytu w rodzinnej wsi, został dźgnięty w brzuch przez kobietę spiskowca Khioniya Guseva. Po siedmiu tygodniach Rasputin odzyskał zdrowie i wrócił do stolicy. Tam mieszkał z dwiema córkami, które chodziły do szkoły w stolicy.
W sierpniu 1915 r. car postanowił sam stanąć na czele armii kraju i zastąpić swojego kuzyna, wielkiego księcia Mikołaja. Prawie nikt go nie poparł, poza Aleksandrą i Rasputinem. Wielu rosyjskich polityków i szlachty bardzo martwiło się o wpływy Rasputina. Podczas gdy car był na froncie, Aleksandra i Rasputin podjęli wiele złych decyzji. Zaproponowali carowi, niezwykle nieśmiałemu i słabej woli, zastąpienie kilku ministrów tymi, którzy wspierali pokój. Pod koniec 1916 r. Cesarska Rosja znajdowała się w stanie chaosu. W dużych miastach nie było prawie nic do jedzenia ani do ogrzewania. Wszystkie pociągi służyły do zaopatrzenia armii. Niektórzy politycy w parlamencie postanowili zaatakować Aleksandrę i Rasputina. Ich celem było kontynuowanie wojny, mimo dużych strat i braku broni i amunicji.
W nocy z 30 grudnia 1916 roku Rasputin został wprowadzony do piwnic pałacu Jusupowa. Zaproponowano mu wino. Kiedy się upił, został dwukrotnie zastrzelony przez księcia Feliksa Jusupowa. Jeden strzał trafił w jego prawą nerkę, a następnie w kręgosłup. Wszedł po schodach i wyszedł z pałacu tylnymi drzwiami. Rasputin został zastrzelony ponownie na dziedzińcu. Aby mieć pewność, że nie żyje, strzelono mu w czoło z bliska. (Nikt nie wie, kto oddał ten strzał.) Wielki książę Dymitr zapędził konspiratorów do Newy. Tam zrzucili jego ciało z mostu. W międzyczasie książę Feliks zabił swojego ulubionego psa, aby zakryć krew na dziedzińcu. Kilka dni później ciało Rasputina, całkowicie zamrożone, zostało znalezione utkwione w lodzie. Następnego dnia ciało zostało pochowane w parku obok Pałacu Aleksandra. Po rewolucji lutowej nowi przywódcy postanowili wykopać jego ciało, aby nie stało się ono miejscem kultu, i ostatecznie spalili je.
Pytania i odpowiedzi
P: Kim był Grigorij Jefimowicz Rasputin?
A: Grigorij Jefimowicz Rasputin był rosyjskim chłopem i mistycznym uzdrowicielem.
P: Gdzie mieszkał?
O: Nie mieszkał w klasztorze, lecz żył jako religijny pielgrzym.
P: Kiedy przybył do Petersburga?
O: Do stolicy Petersburga przybył w 1904 roku.
P: Jakiego rodzaju relacje łączyły go z carem i carycą?
A: Car i caryca wielokrotnie rozmawiali z Rasputinem i prosili o radę, czyniąc go swoim duchowym przewodnikiem.
P: Ile lat miał Rasputin, gdy zmarł?
O: Rasputin zmarł w wieku 47 lat 30 grudnia 1916 roku (17 grudnia).
P: Kiedy urodził się Rasputin?
A: Urodził się 22 stycznia 1869 r. (O.S 9 stycznia).
