Kocanki ogrodowe

Rozmieszczenie i siedlisko

Golden everlasting występuje we wszystkich australijskich stanach i terytoriach kontynentalnych oraz na Tasmanii. Jest dość pospolity i można go znaleźć od północnego Queensland po Australię Zachodnią.

Występuje we wszystkich siedliskach z wyjątkiem tych, które są w gęstym cieniu. Rośnie jako roślina jednoroczna w płatach czerwonego piasku w środkowej Australii, szybko reagując na nagłe opady deszczu, aby zakończyć cykl życiowy. Jest powszechna wśród granitowych wychodni w południowo-zachodniej Australii Zachodniej, a w regionie Sydney występuje na cięższych i bardziej żyznych glebach, takich jak gleby bazaltowe, łupkowe lub wapienne, zazwyczaj na obszarach o wysokim poziomie wód gruntowych. Stwierdzono, że rośnie na glebach zaburzonych, wzdłuż poboczy dróg i na polach w regionie Nowej Anglii w Stanach Zjednoczonych.

Ekologia

Jaskrawo kolorowe przylistki działają jak płatki, przyciągając owady takie jak bzygowate, rodzime pszczoły i małe chrząszcze, które zapylają kwiaty. Kwiaty odwiedzają również koniki polne. Gąsienice Tebenna micalis zostały odnotowane na tym gatunku, podobnie jak gąsienice australijskiej malowanej damy (Vanessa kershawi). Maleńkie owoce są roznoszone przez wiatr, kiełkują i rosną po pożarze lub na zniszczonym podłożu.

Pleśń wodna (oomycete) Bremia lactucae zainfekowała uprawy komercyjne we Włoszech i w Kalifornii. W 2002 r. na wybrzeżu liguryjskim powszechna infekcja kilku odmian, z których najgroźniejsza była odmiana "Florabella Pink", a w mniejszym stopniu "Florabella Gold" i "Florabella White", spowodowała pojawienie się pęcherzy na liściach i rozwój zmian na liściach oraz białych plam na spodniej stronie liści, zwłaszcza w miejscach o słabej wentylacji. W 2006 r. w San Mateo County w Kalifornii wystąpiło ognisko mączniaka prawdziwego w uprawie odmiany Golden everlasting, w którym na liściach pojawiły się duże chlorotyczne zmiany. Infekcja Phytoplasma uszkodziła uprawy X. bracteatum w Czechach w latach 1994-2001, powodując słaby wzrost, brązowienie liści i deformację główek kwiatowych. Pod względem genetycznym patogen był nie do odróżnienia od czynnika powodującego żółć astrów. Nicień korzeniowy (Meloidogyne incognita) atakuje i tworzy grzyby na korzeniach, co prowadzi do śmierci rośliny.

Rolnictwo i hodowla

Golden everlasting została wprowadzona do uprawy w Anglii w 1791 roku. Niemiecki ogrodnik Herren Ebritsch pozyskał materiał i rozwinął go w swojej szkółce w Arnstadt koło Erfurtu w Niemczech. Wyhodował i sprzedawał odmiany w wielu kolorach, od brązowego przez biały do purpurowego, które w latach 50. XIX wieku rozpowszechniły się w całej Europie. Przylistki tych wczesnych odmian miały tendencję do pozostawania w kształcie kielicha wokół główki kwiatu, a nie spłaszczały się jak u rodzimych odmian australijskich. Były to również raczej formy jednoroczne niż wieloletnie. Wiele z nich otrzymało nazwy takie jak "atrococcineum" (ciemnoszkarłatne główki kwiatowe), "atrosanguineum" (ciemnokrwistoczerwone główki kwiatowe), "aureum" (złotożółte główki kwiatowe), "bicolor" (żółte główki kwiatowe z czerwonymi wypustkami), "compositum" (duże wielobarwne główki kwiatowe), "macranthum" (duże białe główki kwiatowe z różowymi wypustkami) i "monstrosum" (główki kwiatowe z wieloma przylistkami), chociaż obecnie są one zazwyczaj sprzedawane w postaci mieszanek nasion do uprawy jako rośliny jednoroczne. Uważa się, że niektóre kolorowe formy południowoafrykańskich Helichrysum zostały wprowadzone do programu hodowlanego, co zaowocowało ogromną różnorodnością kolorów. Golden everlasting był jednym z kilku gatunków, które stały się popularne wśród europejskiej rodziny królewskiej i szlachty na początku XIX wieku, ale nie zostały zauważone w Australii aż do lat 60-tych XIX wieku, kiedy to stały się bardziej widoczne w australijskich ogrodach.

Większość odmian zapoczątkowanych w Australii w drugiej połowie XX wieku to byliny. 'Dargan Hill Monarch' była pierwszą z nich, a po niej pojawiło się wiele innych. Obficie kwitnące odmiany występują w wielu kolorach, w tym białym, żółtym, pomarańczowym, brązowym, różowym i czerwonym. Ich żywotność w handlu wynosi zazwyczaj około trzech lat. Firma Aussie Winners z Queensland ma w swojej ofercie kompaktowe rośliny w kolorach od pomarańczowego do białego, znane jako Sundaze. Rośliny z tej serii mają zwykle większe liście. Seria ta zdobyła nagrodę Gran premio d'oro na wystawie Euroflora w Genewie w 2001 roku, za najlepszą nową serię roślin w ciągu ostatnich trzech lat. Odmiana 'Florabella Gold', należąca do serii Florabella, zdobyła nagrodę dla najlepszej nowej rośliny doniczkowej (wegetatywnej) w konkursie Stowarzyszenia Florystów Amerykańskich w 1999 r. Odmiana Wallaby z gamy kwiatowej obejmuje wyższe formy o wąskich liściach i białych, żółtych lub różowych kwiatach. Inne asortymenty handlowe obejmują serię Nullarbor oraz stokrotki Queensland Federation, w tym 'Wanetta Sunshine' i 'Golden Nuggets'.

Golden everlasting są łatwe w uprawie zarówno z nasion, jak i z sadzonek, chociaż niektóre odmiany rosną prawdziwe tylko z sadzonek. Świeże nasiona kiełkują w ciągu 3 do 20 dni i nie wymagają specjalnej pielęgnacji. Rośliny najlepiej rosną na glebach kwaśnych, dobrze napowietrzonych, o pH 5,5-6,3, z niską zawartością fosforu. Są wrażliwe na niedobór żelaza, który objawia się na roślinie żółknięciem (chlorozą) najmłodszych liści, podczas gdy żyłki liściowe pozostają zielone.

Golden everlasting może być uprawiana w dużych donicach lub skrzynkach okiennych. Jest też dobrą rośliną wyjściową w ogrodzie, zanim inne rośliny bardziej się zadomowią. Niżej rosnące odmiany nadają się do wiszących koszy i na obwódki. Kwiaty przyciągają do ogrodu motyle. Suszone kwiaty mają długą trwałość - do kilku lat - i są wykorzystywane w kompozycjach kwiatowych oraz w przemyśle kwiatów ciętych. Do produkcji komercyjnych kwiatów ciętych używa się bardziej wytrzymałych form o dłuższych łodygach. Głównym czynnikiem ograniczającym żywotność suszonych kwiatów jest więdnięcie łodyg, dlatego też kwiaty są czasami wiązane w kompozycjach. Zanurzanie kwiatów w glicerolu lub glikolu polietylenowym również wydłuża ich żywotność.

Europejska forma kolorystyczna


Odmiana o pomarańczowo-czerwonych kwiatach