Wojna siedmioletnia
Wojna siedmioletnia trwała od 1756 do 1763 roku. Uczestniczyła w niej większość wielkich mocarstw europejskich. Początkowo składała się ona z dwóch konfliktów. Jeden był głównie między Wielką Brytanią a Francją. Drugi był między Prusami a ich wrogami: Francją, Austrią, Rosją i Szwecją. Jego korzenie tkwią we wcześniejszym konflikcie, w wojnie o sukcesję austriacką. Wojna ta była znana pod różnymi nazwami w różnych miejscach. W Stanach Zjednoczonych nazywa się ją Wojną Francuską i Indyjską. We francuskiej Kanadzie nazywa się ją Wojna o Podbój. Zarówno w Szwecji jak i w Prusach nazywano ją wojną pomorską. W Indiach nazywana jest trzecią wojną karnatycką. Jeśli chodzi o konflikt między Prusami a Austrią, nazywa się ją trzecią wojną śląską.
Kolonializm był wtedy powszechny. W czasie wojny interesy handlowe Cesarstwa Brytyjskiego były przeciwstawiane interesom Bourbonów (we Francji i Hiszpanii). Hohenzollernowie (w Prusach) i Habsburgowie (święci cesarze rzymscy i arcyksiążęta w Austrii) skonfrontowali się ze sobą. Pojawiły się też konflikty o to, kto kontroluje jakie części Śląska. Rewolucja dyplomatyczna" stworzyła obóz anglo-pruski, sprzymierzony z kilkoma mniejszymi państwami niemieckimi, a później z Portugalią, a także obóz austro-francuski, sprzymierzony ze Szwecją, Saksonią, a później z Hiszpanią.
Śmierć generała Wolfe'a w bitwie o równiny Abrahama
Wyniki
Po śmierci cesarzowej Elżbiety i sukcesji Piotra III Cesarstwo Rosyjskie opuściło swój ofensywny sojusz z Habsburgami. W 1762 r. Szwecja zawarła również osobny pokój z Prusami.
Wojnę zakończyły traktaty pokojowe Paryża (Bourbon Francja i Hiszpania, Wielka Brytania) i Hubertusburga (Hohenzollerns, Habsburgowie, elektor saski) w 1763 roku. Wojna charakteryzowała się oblężeniami i podpaleniami miast oraz otwartymi bitwami, które pociągały za sobą bardzo duże straty; w sumie zginęło około 900.000 do 1.400.000 osób.
Wielka Brytania odniosła sukces na spornych terytoriach zamorskich, zdobywając większą część Nowej Francji, hiszpańską Florydę, niektóre wyspy karaibskie, Senegal i przewagę nad francuskimi placówkami na subkontynencie indyjskim. Rdzenne plemiona amerykańskie zostały wykluczone z porozumienia pokojowego i nie były w stanie powrócić do swojego dawnego statusu po powstaniu Pontiac.
W Europie Fryderyk II z Prus nie zdołał ukończyć strajku prewencyjnego przeciwko Austrii, a jego przeciwnicy odparli, a w Kunersdorfie prawie zniszczyli jego siły. Fryderyk odzyskał jednak siły, odzyskał ziemię i zdołał uniknąć ustępstw w Hubertusburgu, gdzie przywrócono status quo ante bellum. Powiedzenie Williama Pitta, że "Ameryka została wygrana w Niemczech" odnosiło się do pruskich wysiłków wojennych, które pozwoliły Wielkiej Brytanii ograniczyć jej kontynentalne zobowiązania i skupić się na jej "polityce błękitnej wody", z powodzeniem ustanawiając morską supremację. Podczas gdy siły francuskie i sojusznicze były w stanie okupować terytoria pruskie i hanowerskie aż do Fryzji Wschodniej, francuskie ambicje najechania na Wielką Brytanię i kontynuowania kursu guerre de course zostały udaremnione przez blokadę brytyjskiej marynarki wojennej, która utrudniła również francuskie drogi dostaw do kolonii.
Zaangażowanie Portugalii, Hiszpanii i Szwecji nie przywróciło im dawnego statusu wielkich mocarstw. Krótka interwencja Hiszpanii doprowadziła do utraty Florydy, choć w zamian zyskała Luizjanę Francuską na zachód od rzeki Mississippi, a Wielka Brytania zwróciła Kubę i Filipiny.
Traktat paryski (1763) zakończył wojnę o Wielką Brytanię i Francję.
Pytania i odpowiedzi
P: Ile trwała wojna siedmioletnia?
A: Wojna siedmioletnia trwała od 1756 do 1763 roku.
P: Jakie były główne mocarstwa biorące udział w wojnie?
O: W wojnie brała udział większość wielkich mocarstw europejskich, w tym Wielka Brytania, Francja, Prusy, Austria, Rosja i Szwecja.
P: Co spowodowało wojnę?
A: Ważną przyczyną wojny była wojna o sukcesję austriacką.
P: Jak ten konflikt jest znany w różnych miejscach?
O: W Stanach Zjednoczonych nazywa się go Wojną Francusko-Indiańską. We francuskiej Kanadzie nazywany jest wojną o podbój. W Szwecji i Prusach nazywano go Wojną Pomorską, ponieważ walczono o Pomorze. W Indiach znana jest jako Trzecia Wojna Karnatycka, a w konflikcie prusko-austriackim jako Trzecia Wojna Śląska.
P: Jakie interesy były w tym okresie przeciwstawne?
O: Interesy handlowe Imperium Brytyjskiego były sprzeczne z interesami Burbonów, którzy rządzili Francją i Hiszpanią, natomiast Hohenzollernowie, którzy rządzili Prusami, walczyli z Habsburgami, którzy byli Świętymi Cesarzami Rzymskimi i arcyksiążętami w Austrii, głównie o Śląsk.
P: Czy kolonializm był wtedy powszechny?
O: Tak, kolonializm był wtedy powszechny.
P: Kto w czasie tej wojny utworzył obóz angielsko-pruski? O: Obóz angielsko-pruski został utworzony przez kilka mniejszych państw niemieckich, a później Cesarstwo Portugalskie, które walczyły przeciwko obozowi austriacko-francuskiemu sprzymierzonemu ze Szwecją, Saksonią, a później Hiszpanią.
