Język scots
Szkocki, który jest czasami błędnie nazywany szkockim angielskim, jest językiem zachodnio-germańskim, bardzo podobnym do angielskiego, który jest używany w Szkocji. Odrębny język, Ulster Scots, można znaleźć w północnej Irlandii. Jest on zupełnie inny od szkockiego gaelickiego, który jest językiem celtyckim.
Istnieją spory na temat językowego, historycznego i społecznego statusu języka szkockiego. Focused broad Scots znajduje się na jednym końcu skali, a Scottish Standard English na drugim. Scots jest ogólnie uważany za jedną ze starożytnych odmian języka angielskiego i posiada swoje własne odrębne warianty, takie jak dorycki.
Historia
Język staroangielski Northumbrian powstał na terenie dzisiejszej południowo-wschodniej Szkocji aż do rzeki Forth w VII wieku. Region ten był częścią anglosaskiego królestwa Northumbrii. Wcześni Szkoci zaczęli odbiegać od Northumbrian English w dwunastym i trzynastym wieku. Doszło do imigracji z północnej i środkowej Anglii osób posługujących się językiem średnioangielskim pod wpływem skandynawskim.
Późniejsze wpływy na rozwój szkockiego pochodziły z językówromańskich poprzez łacinę kościelną i prawniczą, normański, a później paryski francuski z czasów Auld Alliance oraz wpływy holenderskie i średnio-niskoniemieckie poprzez handel i imigrację z Niderlandów. W języku szkockim występują również zapożyczenia z języka gaelickiego.
Od XIII wieku wczesny szkocki rozprzestrzeniał się dalej w Szkocji poprzez burghs założone przez króla DawidaI. Wzrost prestiżu wczesnego szkockiego w XIV wieku i spadek znaczenia francuskiego w Szkocji sprawiły, że szkocki stał się prestiżowym dialektem w większości wschodniej Szkocji.
Od roku 1610 do lat 90-tych XVI wieku, podczas Plantacji Ulsteru, osiedliło się tam wielu mówiących po szkocku Lowlanderów, około 200 000. W głównych obszarach osadnictwa Szkotów było pięć lub sześć razy więcej niż Anglików. Southern Modern English został przyjęty jako język literacki po 1700 roku, a "Modern Scots" jest czasem używany do opisania języka mówionego po 1700 roku.
Rozwój i rozmieszczenie języka szkockiego w Szkocji i Ulsterze: Staroangielski na początku IX w. w północnej części anglosaskiego królestwa Northumbrii, obecnie części Szkocji Wczesnoszkocki na początku XV w. Nowożytny Szkocki do połowy XX w.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest język szkocki?
A: Szkocki to język zachodnio-germański.
P: Czy szkocki to to samo, co szkocki angielski?
A: Nie, szkocki angielski jest dialektem angielskiego, a szkocki jest osobnym językiem.
P: Czy istnieje inna forma języka szkockiego występująca w Irlandii?
A: Tak, Ulster Scots jest formą języka szkockiego występującą w północnej Irlandii.
P: Czym różni się od szkockiego gaelickiego?
O: Scots różni się bardzo od szkockiego gaelickiego, który jest językiem celtyckim.
P: Czy były jakieś spory na temat statusu języka scots?
A: Tak, były spory o językowy, historyczny i społeczny status szkockiego.
P: Czy istnieją jakieś odrębne warianty w obrębie języka? O: Tak, szeroko rozumiany język szkocki znajduje się na jednym końcu skali, a na drugim znajduje się standardowy angielski szkocki i ma swoje odrębne warianty, takie jak dorycki.
