Upadłość
Bankructwo jest procesem prawnym, który ma miejsce, gdy osoba lub organizacja nie ma wystarczającej ilości pieniędzy, aby spłacić wszystkie swoje długi. Z prawnego punktu widzenia są one niewypłacalne.
Jeżeli jest to osoba, która nie może spłacić swoich długów, jej wierzyciele mogą zwrócić się do sądu o wyznaczenie syndyka masy upadłościowej. Jest to zawodowy księgowy, powołany przez sąd, który przejmuje kontrolę nad majątkiem upadłego. Niektóre składniki majątku są chronione prawem, ale syndyk masy upadłościowej sprzeda wszystkie inne składniki majątku i wykorzysta te pieniądze na spłatę jak największej części długów tej osoby. Po zakończeniu procesu osoba ta zostaje zwolniona z upadłości i jest wolna od wszelkich dalszych zobowiązań do zapłaty tych roszczeń, ale zazwyczaj osoba ta będzie miała ograniczone możliwości ponownego pożyczania pieniędzy, ponieważ jej rating kredytowy zostanie uszkodzony.
Jeżeli jest to organizacja, która nie może spłacić swoich długów, wierzyciele mogą zwrócić się do sądu o wyznaczenie likwidatora. Likwidator wykonuje bardzo podobną pracę jak syndyk masy upadłościowej, z tym że nie ma aktywów, które są chronione, więc likwidator może sprzedać wszystko. Gdy wszystkie aktywa organizacji zostaną sprzedane, organizacja zostaje rozwiązana i już nie istnieje. Organizacje nie są zwalniane z bankructwa w taki sam sposób, jak osoby żyjące.
Upadłość lub bankructwo
Ludzie często mylą pojęcia bankructwo i niewypłacalność, a czasami używają jednego słowa, kiedy naprawdę mają na myśli drugie. Niewypłacalność zazwyczaj oznacza po prostu, że ktoś nie ma wystarczającej ilości pieniędzy, aby spłacić swoje długi lub (czasami) że całkowita kwota jego długów jest warta więcej niż całkowita kwota jego aktywów. Upadłość jest formalnym procesem prawnym przed sądem. Chociaż te dwa pojęcia są ze sobą powiązane, to tylko dlatego, że dana osoba jest niewypłacalna, nie musi oznaczać, że zbankrutuje.
Alternatywy dla bankructwa
Wiele krajów ma alternatywę dla bankructwa, aby umożliwić ludziom i przedsiębiorstwom uniknięcie procesu upadłościowego.
W różnych krajach poszczególne osoby mogą próbować dotrzeć do indywidualnych dobrowolnych porozumień (lub układów IVA) ze swoimi wierzycielami. Oznacza to, że wierzyciele zgadzają się wziąć mniej pieniędzy na spłatę swoich długów. Podobne procesy zachodzą w przedsiębiorstwach i innych organizacjach, a w różnych krajach są one określane różnymi nazwami, ale w wielu krajach nazywa się je schematami układów.
Ochrona przed bankructwem
W wielu krajach firma lub przedsiębiorstwo może zwrócić się do sądów o ochronę przed bankructwem, aby spróbować chronić przedsiębiorstwo, tak aby wierzyciele nie mogli zniszczyć całego kapitału rzeczowego i dobrej woli poprzez jego rozbicie i odejście. Ma to na celu zapewnienie przedsiębiorstwu więcej czasu na reorganizację i wypracowanie nowego ładu między właścicielami i ludźmi, którym przedsiębiorstwo jest winne pieniądze. W wielu krajach jest to nazywane przejściem do administracji.
Jednak nie wszystkie kraje mają przepisy dotyczące ochrony przedsiębiorstw przed bankructwem.
Długie niewolnictwo
Często w wielu częściach świata wierzyciel grozi dłużnikowi zadłużonym niewolnictwem. W niektórych przypadkach dłużnik nie wie, że ma prawo do bankructwa. W niektórych krajach jest to problem związany z prawami człowieka. Ponadto niektórzy wierzyciele nadal nękają dłużnika, mimo że prawo upadłościowe mówi, że nie powinni, w nadziei, że dłużnik zapłaci im pieniądze, na które nie zasługują.
Stany Zjednoczone
Upadłość w Stanach Zjednoczonych podlega głównie prawu federalnemu, tytuł 11 Kodeksu Stanów Zjednoczonych (Bankruptcy Code). Rodzaje bankructw dostępnych w Stanach Zjednoczonych są nazwane na podstawie głównych działów, lub "rozdziałów" tego prawa. Osoba lub firma, która składa wniosek o ogłoszenie upadłości, jest znana jako dłużnik.
Po złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości, sąd wybiera syndyka. Zarządca ma władzę nad majątkiem upadłego lub przedsiębiorstwem i może wykorzystać część majątku dłużnika do spłacenia wierzycieli. Po złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości, wierzyciele są powiadamiani, że mają zaprzestać prób pobierania pieniędzy bezpośrednio od dłużnika i wystąpić z roszczeniami o zapłatę do sądu upadłościowego.
Rozdział 7
Najczęstszą formą upadłości jest upadłość opisana w rozdziale 7, którą mogą zgłaszać przedsiębiorstwa lub osoby fizyczne. Nazywa się ją również upadłością likwidacyjną, ponieważ część majątku dłużnika może zostać sprzedana (zlikwidowana) w celu zaspokojenia wierzycieli. Gdy przedsiębiorstwo jest zadłużone, którego nie jest w stanie spłacić, może zwrócić się o ogłoszenie upadłości lub zostać zmuszone do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości w sądzie na podstawie rozdziału 7. Zazwyczaj powoduje to, że przedsiębiorstwo przestaje prowadzić działalność gospodarczą. Pracownicy często tracą pracę, gdy przedsiębiorstwo składa wniosek o ogłoszenie upadłości zgodnie z rozdziałem 7.
Rozdział 11
Rozdział 11. Upadłość jest skomplikowanym rodzajem upadłości, który reorganizuje finanse dłużnika, zwykle zmniejszając wysokość zadłużenia i zmieniając warunki spłaty zadłużenia. Sprawa o upadłość opisana w rozdziale 11 pozwala przedsiębiorstwu na kontynuowanie działalności, podczas gdy znajduje ono sposoby na zmniejszenie i uporządkowanie spłaty swoich długów.
Prawie wszystkie bankructwa z rozdziału 11 są zgłaszane przez przedsiębiorstwa. Zwykli ludzie zazwyczaj nie składają wniosków o ogłoszenie upadłości według rozdziału 11, ponieważ bankructwo według rozdziału 13 prawie zawsze będzie dla nich tańsze i łatwiejsze.
Rozdział 13
Rozdział 13 jest najpopularniejszą formą bankructwa w Stanach Zjednoczonych dla zwykłych ludzi. W przypadku bankructwa w rozdziale 13 niektóre z twoich długów mogą zostać umorzone (zwolnione), ale będziesz musiał spłacić część swojego długu. Plan spłaty długów jest nadzorowany przez sąd upadłościowy i zazwyczaj trwa od trzech do pięciu lat. Firmy nie mogą składać wniosków o ogłoszenie upadłości w rozdziale 13.
Inne rozdziały dotyczące upadłości
Mniej powszechne formy upadłości mogą być składane zgodnie z rozdziałem 9 i 12 kodeksu upadłościowego.
- Bankructwo w rozdziale 9 pozwala gminom, mniejszym jednostkom samorządu terytorialnego, takim jak miasta, na restrukturyzację ich zadłużenia.
- Rozdział 12 - Upadłość jest szczególnym rodzajem bankructwa dla gospodarstw rodzinnych i rybaków. Łączy ona w sobie elementy rozdziału 11 i 13 upadłości, aby umożliwić mniejszym gospodarstwom rolnym i przedsiębiorstwom rybackim pozostanie otwartym podczas restrukturyzacji ich długów.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest bankructwo?
O: Upadłość to proces prawny, który ma miejsce, gdy osoba lub organizacja jest niewypłacalna i nie może spłacić wszystkich swoich długów.
P: Kto może zwrócić się do sądu o wyznaczenie syndyka masy upadłościowej?
O: Wierzyciele osoby, która nie jest w stanie spłacić swoich długów, mogą zwrócić się do sądu o wyznaczenie syndyka masy upadłościowej.
P: Czym zajmuje się syndyk masy upadłościowej?
O: Syndyk masy upadłościowej, który jest profesjonalnym księgowym wyznaczonym przez sąd, przejmuje kontrolę nad majątkiem upadłego, sprzedaje wszystkie pozostałe aktywa i wykorzystuje pieniądze na spłatę jak największej części długów tej osoby.
P: Czy wszystkie aktywa są chronione prawnie w upadłości?
O: Nie, tylko niektóre składniki majątku są chronione przez prawo w przypadku upadłości.
P: Co się dzieje z osobą po zakończeniu procesu upadłościowego?
O: Po zakończeniu procesu upadłościowego osoba fizyczna zostaje zwolniona z obowiązku spłaty wierzytelności i jest wolna od wszelkich dalszych zobowiązań. Jednakże jej zdolność do ponownego pożyczania pieniędzy będzie ograniczona, ponieważ jej rating kredytowy będzie uszkodzony.
P: Co się dzieje, gdy organizacja nie może spłacić swoich długów?
O: Gdy organizacja nie może spłacić swoich długów, wierzyciele mogą zwrócić się do sądu o wyznaczenie likwidatora.
P: Czym różni się praca likwidatora od pracy syndyka masy upadłościowej?
O: Praca likwidatora jest bardzo podobna do pracy syndyka masy upadłościowej, z tą różnicą, że nie ma aktywów chronionych, więc likwidator może sprzedać wszystko. Gdy wszystkie aktywa organizacji zostaną sprzedane, organizacja zostaje rozwiązana i już nie istnieje.
