Manewr okrążający
Podwójne okrążenie to taktyka, w której siły atakują obie flanki (boki) formacji przeciwnika w tym samym czasie. Taktyka ta może być stosowana, gdy siły przeciwnika nacierają na centrum armii. W odpowiedzi armia ta przesuwa swoje siły zewnętrzne na flanki przeciwnika, aby go otoczyć. W tym samym czasie druga warstwa obcęgi może zaatakować na bardziej odległych flankach, aby odciąć wrogie posiłki.
Tutaj siły czerwone wykonują ruchy okrężne, próbując otoczyć nacierające siły niebieskie.
Opis
Pełen ruch pincery prowadzi do tego, że atakująca armia staje naprzeciwko wroga z przodu, na obu flankach i z tyłu. Jeśli atakujące pincery połączą się na tyłach wroga, zostaje on okrążony. Takie bitwy często kończą się kapitulacją lub zniszczeniem sił wroga. Okrążone siły mogą próbować się wyrwać lub kontratakować. Udany manewr oskrzydlający może być trudny do wykonania.
Historia
Sun Tzu, w Sztuce wojny, mówił o tym manewrze. Zwrócił jednak uwagę na to, by pozostawić otoczonemu wrogowi drogę ucieczki. W przeciwnym razie, w obliczu śmierci, otoczony wróg walczyłby o wiele ciężej. Wygląda na to, że generał George Patton zastosował się do tej rady, gdy w sierpniu 1944 roku jego manewr "pincer movement" uwięził niemiecką armię w kieszeni Falaise.
- Manewr ten mógł zostać po raz pierwszy użyty w bitwie pod Maratonem w 490 r. p.n.e. Historyk Herodot opisuje, jak zastosował go ateński generał Miltiades. W trakcie bitwy słabsze formacje centralne wycofały się, co pozwoliło skrzydłom połączyć się za perską linią bojową. To zmusiło Persów do panicznego odwrotu.
- Słynnym przykładem jest bitwa Hannibala pod Kannami w 216 r. p.n.e. Historycy wojskowości uważają to za jeden z największych manewrów bitewnych w historii.
- Była to ulubiona taktyka stosowana przez Karola Wielkiego przeciwko jego wrogom. Rutynowo dzielił swoje dowództwo na dwie armie, aby uwięzić wroga między nimi.
- Daniel Morgan użył jej skutecznie w bitwie pod Cowpens w 1781 roku w Południowej Karolinie. Brytyjscy żołnierze myśleli, że ludzie Morgana wycofują się i zaszarżowali prosto w pułapkę.
- Manewry oskrzydlające były główną częścią niemieckiego blitzkriegu podczas II wojny światowej. Polegały one na szybkim przemieszczaniu się czołgów, artylerii i samolotów w celu obezwładnienia przeciwnika.
Powiązane strony
- Manewr oskrzydlający
- Ruch obrotowy
- Wojna na wyniszczenie
- Udawany odwrót
- Kolejność skośna
- Taktyka szoku
- Envelopment
- Straż tylna
- Zasadzka
