Fanerozoik
Eon fanerozoiczny to obecny eon na geologicznej skali czasu. To ten, w którym istniało obfite życie zwierzęce. Obejmuje on około 541 milionów lat i sięga czasów, kiedy po raz pierwszy pojawiły się zwierzęta o twardej skorupie. Kiedyś sądzono, że życie rozpoczęło się w kambrze, pierwszym okresie tego eonu.
Czas przed fanerozoikiem, dawniej nazywany prekambrem, obecnie dzieli się na eony: hadeński, archaiczny i proterozoiczny.
Szczegóły
Dokładny czas wyznaczenia granicy między fanerozoikiem a proterozoikiem jest nieco niepewny. W XIX wieku granicę tę wyznaczono w momencie pojawienia się pierwszych obfitych skamieniałości metazoicznych. Jednak w Ediacarze odkryto kilkaset rodzajów proterozoicznych metazoa. Badania nad fauną i florą Ediakaru rozpoczęto w latach 50-tych XX wieku. Na granicy proterozoiku i fanerozoiku znajdują się trzy punkty podziału. Może to być miejsce pojawienia się pierwszych trylobitów i archeocytów; lub pierwsze pojawienie się oznak grzebania; lub pierwsze pojawienie się "drobnej fauny muszlowej". Te trzy różne punkty podziału znajdują się w odległości kilku milionów lat od siebie.
W fanerozoiku różnorodność biologiczna ogromnie wzrosła:
- szybkie wyłanianie się filii zwierząt;
- ewolucja tych filamentów w różnorodne formy;
- pojawienie się roślin lądowych;
- rozwój roślin złożonych;
- ewolucja ryb;
- pojawienie się zwierząt lądowych; oraz
- rozwój współczesnych faun.
Podczas tego okresu kontynenty dryfowały, ostatecznie łącząc się w jeden ląd znany jako Pangea, a następnie rozdzielając się na obecne lądolody kontynentalne.
Fanerozoik dzieli się na trzy ery: paleozoik, mezozoik i kainozoik.
W okresie fanerozoiku różnorodność biologiczna wykazuje ogólny wzrost od niemal zera do kilku tysięcy rodzajów.
Powiązane strony
- Oś czasu życia
