Szybowiec wojskowy
Szybowce wojskowe (odmiana zwykłego szybowca) były używane przez wojsko różnych krajów do przenoszenia oddziałów i ciężkiego sprzętu do strefy wojny. Używane były głównie w czasie II wojny światowej. Samoloty te, nie posiadające silników, były holowane w powietrze i większość drogi do celu przez wojskowe samoloty transportowe. Jednym z najpopularniejszych samolotów holowniczych był C-47 Skytrain lub Dakota. Mogły one być również holowane przez bombowce. Wojskowe szybowce nie wzbijają się w powietrze. Po wypuszczeniu z jednostki holowniczej w pobliżu linii frontu miały lądować na dowolnym dogodnym, otwartym terenie w pobliżu celu.
Starali się wylądować z jak najmniejszymi obrażeniami dla ładunku i załogi, jak to tylko możliwe. Ale większość stref lądowania (LZ) była daleka od ideału. Jednokierunkowy charakter misji oznaczał, że szybowce wojskowe były traktowane jako jednorazowe. Dlatego też były one wykonane z popularnych i niedrogich materiałów, takich jak drewno. Były to samoloty nie opancerzone, kruche, z surowym sterowaniem i bez hamulców. Dlatego też wiele z nich rozbiło się podczas lądowania. Oddziały lądujące szybowcem były nazywane piechotą powietrzną. Piloci nazywali siebie "celami holowniczymi", podczas gdy żołnierze nazywali szybowce "latającymi trumnami". Ofiary niektórych misji wynosiły nawet 40%.
Gilders miał jednak pewne zalety. Spadochroniarze, żołnierze lądujący na spadochronie, byli zazwyczaj rozłożeni na dużym obszarze. Można je było łatwo oddzielić od innych spadochroniarzy i od sprzętu zrzucanego z powietrza, takiego jak pojazdy i działaprzeciwpancerne. Szybowce natomiast mogły lądować żołnierzy i sprzęt dokładnie na docelowym lądowisku. Po wypuszczeniu z samolotu holowniczego, szybowce wojskowe były ciche i trudne do zidentyfikowania przez wroga. Większe szybowce zostały opracowane do lądowania ciężkiego sprzętu, takiego jak działa przeciwpancerne, działa przeciwlotnicze, małe pojazdy, takie jak jeepy, a także lekkie czołgi (np. czołg Tetrarch). Ten cięższy sprzęt sprawił, że siły szybowcowe były znacznie bardziej wydajne. W czasie II wojny światowej Stany Zjednoczone miały około 6000 wyszkolonych pilotów szybowcowych. Niektórzy z nich otrzymali drugą szansę na latanie jako piloci szybowcowcy po nieudanym szkoleniu konwencjonalnych samolotów. Sowieci eksperymentowali również nad sposobami dostarczania lekkich czołgów drogą powietrzną, w tym Antonova A-40, szybowcowego czołgu z odłączanymi skrzydłami.
Do czasu wojny koreańskiej helikoptery w dużej mierze zastąpiły szybowce. Śmigłowce mają tę zaletę, że są w stanie dostarczać i wydobywać żołnierzy na i z pola walki z większą precyzją. Nowoczesne rozwiązania pozwalają również na zrzucanie na spadochron nawet lekkich czołgów. Tylko siły specjalne używają dziś szybowców do cichego, małego wstawiania.
Siły powietrzne armii amerykańskiej Waco CG-4 szybowiec
Pytania i odpowiedzi
P: Jakiego typu samolotami są samoloty wojskowe?
O: Szybowiec wojskowy jest odmianą szybowca standardowego i nie posiada silników.
P: Jak wykorzystywano szybowce wojskowe podczas II wojny światowej?
O: W czasie II wojny światowej szybowce wojskowe były holowane w powietrze przez wojskowe samoloty transportowe lub bombowe, a następnie wypuszczane w pobliżu linii frontu, aby wylądować w każdym odpowiednim otwartym terenie w pobliżu celu.
P: Jakie materiały były używane do produkcji opatrunków wojskowych?
O: Fartuchy wojskowe były wykonywane z pospolitych i niedrogich materiałów, takich jak drewno, ponieważ uważano je za jednorazowe.
P: Jak nazywali się żołnierze, którzy wylądowali w szybowcu?
O: Piloci nazywali siebie "celami holowniczymi", a żołnierze szybowce "latającymi trumnami".
P: Jaką przewagę mieli piloci wojskowi nad spadochroniarzami?
O: Szybowce miały pewne zalety w porównaniu ze spadochroniarzami, ponieważ mogły lądować z żołnierzami i sprzętem dokładnie na miejscu lądowania, były ciche i trudne do zidentyfikowania przez wroga. Mogły również wnosić cięższy sprzęt, taki jak działa przeciwpancerne, działa przeciwlotnicze, małe pojazdy, takie jak jeepy, i lekkie czołgi (np. czołg Tetrarch) dokładniej niż spadochrony.
P: Ilu wyszkolonych pilotów miały Stany Zjednoczone podczas II wojny światowej?
O: W czasie II wojny światowej Stany Zjednoczone miały około 6.000 wyszkolonych pilotów.
P: Czy szybowce wojskowe są jeszcze dzisiaj w użyciu?
O: Szybowce wojskowe są dziś wykorzystywane tylko przez siły specjalne do cichych, niewielkich misji desantowych, ponieważ postęp w technice śmigłowcowej umożliwił dokładniejsze spadanie nawet lekkich czołgów.
