Yerba mate

Jak przygotować kolegę

Mate jest zrobione inaczej w różnych miejscach, z wielu argumentów na temat tego, który sposób jest najlepszy. Prawie we wszystkich metodach, gourt jest prawie wypełniony yerba, i dodaje się gorącą wodę (zazwyczaj w temperaturze 70-80 ° C i nigdy nie wrzenia).

Układanie yerba

Najczęściej spotykany sposób kojarzenia polega na starannym ułożeniu jerby w gourcie przed dodaniem ciepłej wody. Turena jest wypełniona w połowie do trzech czwartych drogi yerba. Dodatkowe zioła mogą być dodane dla korzyści zdrowotnych lub smakowych. Najczęściej robi się to w Paragwaju, gdzie ludzie dostają zioła z miejscowej yuyery (zielarz). Zioła te są używane jako baza do ich ziołowych naparów. Po napełnieniu gourda, przygotowujący zwykle chwyta go pełną ręką. Zasłaniają one otwór i z grubsza zamykają go dłonią. Następnie odwraca się go do góry nogami i energicznie, lecz krótkotrwale i z stopniowo zmniejszającą się siłą, potrząsa się go w tej odwróconej pozycji, powodując, że najdrobniejsze, najbardziej sproszkowane cząstki yerba osiadają w kierunku dłoni przygotowującego i wierzchołka gołębia.

Po osiedleniu się yerba ostrożnie ustawia się go pod kątem zbliżonym do bocznego, z otworem odchylonym tylko nieznacznie do góry od podstawy. Następnie bardzo delikatnie potrząsa się nim, wykonując ruch na boki. To dalej osadza yerba wewnątrz płaszcza, tak że najdrobniejsze cząstki przesuwają się w kierunku otworu, a yerba układa się wzdłuż jednej strony. Największe łodygi i inne bity tworzą przegrodę pomiędzy pustą przestrzenią po jednej stronie płotka a pochyłą kupką yerba po drugiej stronie.

Po ułożeniu yerby wzdłuż jednej strony płata czołowego, kolega jest ostrożnie przechylany z powrotem na swoją podstawę, minimalizując dalsze zakłócenia yerby, ponieważ jest ona przeorientowana, aby umożliwić jej konsumpcję. Pewne lawinowe osiadanie jest normalne, ale nie jest pożądane. Skośny kopiec yerby powinien pozostać, a jego pudrowy szczyt powinien być jeszcze płaski i przeważnie równy z wierzchołkiem płotka. Warstwa pędów wzdłuż jej zbocza zsuwa się w dół i gromadzi w przestrzeni naprzeciwko yerby (choć przynajmniej część powinna pozostać na swoim miejscu).

Wszystko to sprawia, że każdy łyk zawiera jak najmniej cząstek stałych, tworząc gładko pracujący kolega. Najdrobniejsze cząstki będą wtedy jak najdalej od końca filtrowania bomby. Z każdym pociągnięciem, mniejsze cząsteczki nieuchronnie przesuwałyby się w kierunku bomby, ale większe cząsteczki i łodygi odfiltrowują wiele z tego. Pochyły układ zapewnia stałą koncentrację i smak przy każdym napełnieniu.

Wstawienie bomby

Teraz kolega jest gotowy do odbioru bomby. Wiele osób decyduje się wlać do niego ciepłą wodę przed dodaniem bomby, podczas gdy inni nalegają, aby bombę najlepiej było włożyć do suchej yerby. Zwilżanie jerby delikatnie wlewając zimną wodę do pustej przestrzeni w płynie, aż woda prawie dotrze do góry, a następnie pozwalając jej wchłonąć się do jerby przed dodaniem bomby, pozwala przygotowującemu starannie ukształtować i "zapakować" zbocze jerby z końcówką filtrującą bombę, co czyni ogólną formę jerby w płynie bardziej wytrzymałą i solidną. Natomiast suchy yerba pozwala na czystsze i łatwiejsze wprowadzenie bomby, choć należy uważać, aby nie zakłócić zbytnio układu yerba. Taka decyzja jest całkowicie osobistą lub kulturową preferencją. Bombę wkłada się kciukiem na jej górnym końcu, pod kątem mniej więcej prostopadłym do zbocza yerby, tak aby jej koniec filtrujący wnikał w najgłębszą część yerby i odpoczywał w pobliżu lub przy przeciwległej ścianie płaszcza.

Inna typowa słoma srebrnego kolesia

Browarnictwo

Teraz może być warzone yerba. Jeżeli bomba została włożona do suchej yerby, należy najpierw napełnić ją raz ciepłą wodą, jak wyżej, a następnie pozwolić jej całkowicie wchłonąć (co trwa zazwyczaj nie dłużej niż dwie lub trzy minuty). Przed dodaniem ciepłej wody konieczne jest oczyszczenie yerba z zimnej wody, ponieważ chroni ona zioło przed poparzeniem i chemicznym rozkładem niektórych pożądanych składników odżywczych. Gorącą wodę można wtedy dodać, wlewając ją ostrożnie, tak jak wcześniejszą zimną wodą, do jamy po przeciwnej stronie yerby, aż dotrze prawie do szczytu płaszcza, gdy yerba będzie w pełni nasycona. Należy uważać, aby nie dopuścić do wysuszenia spuchniętego wierzchołka yerby przy krawędzi otworu w płocie.

Po dodaniu gorącej wody, kolega jest gotowy do picia. Można go wielokrotnie uzupełniać, zanim zostanie wypłukany (lavado) i straci swój smak. Kiedy to nastąpi, kopiec yerba może być przesuwany z jednej strony płaszcza do drugiej, pozwalając na dodanie wody wzdłuż jego przeciwległej strony, co ożywia go do dodatkowych uzupełnień.

Picie kolegi

Kolega jest tradycyjnie pijany w szczególnym otoczeniu towarzyskim, np. podczas spotkań rodzinnych lub z przyjaciółmi. Jedna osoba (znana po hiszpańsku jako cebador) przyjmuje na siebie zadanie serwera. Zazwyczaj cebador napełnia gourdę i pije go całkowicie, aby upewnić się, że jest wolny od cząstek stałych i dobrej jakości. Serwer następnie napełnia gourda i przekazuje go kolejnemu pojebiemu, który również wypija wszystko, nie dziękując mu. Rytuał przebiega w ten sposób w kółko, aż do momentu, gdy kolega stanie się lavado ("wypłukany" lub "płaski"), zazwyczaj po napełnieniu gourda około dziesięciu lub więcej razy, w zależności od użytego yerba (yerba mate w starszym wieku jest zazwyczaj silniejszy, a więc zapewnia większą liczbę napełnień). Kiedy ktoś miał swoje wypełnienie kolega, on lub ona grzecznie dzięki cebador przechodząc kolega z powrotem w tym samym czasie.

Napój ma ostry smak jak krzyżówka zielonej herbaty i kawy, z nutą tytoniu i dębu. Niektórzy pijący lubią dodawać cukier lub miód, tworząc mate dulce (sweet mate), zamiast bezcukrowego mate amargo (bitter mate). Uważa się, że zły dla gourga (zwłaszcza naturalnego (squash lub drewnianego) jest używany dla mate dulce, więc jest to normalne dla gospodarstw domowych z pijących oba rodzaje mają dwóch osobnych bogów.

Tradycyjnie używa się naturalnych smakoszy, choć powszechne są również naczynia drewniane, bambusowe tuby i kobierce, wykonane z ceramiki lub metalu (stali nierdzewnej, a nawet srebra). Powszechnie ozdabia się je srebrem, sportowymi wzorami dekoracyjnymi lub heraldycznymi z motywami kwiatowymi.

Zarówno naczynia z drewna, jak i bogowie muszą być poddane procesowi utwardzania, aby uzyskać lepszy smak przed pierwszym użyciem i zapewnić długą żywotność trumny. Zazwyczaj, aby wyleczyć gourda, wnętrze jest najpierw skrobane czubkiem bomby w celu usunięcia luźnych cząstek gourda. Następnie dodaje się matowe zioła i gorącą wodę, a mieszankę wlewa się do płaszcza. Mieszaninę pozostawia się na noc, a woda jest uzupełniana okresowo przez następne 24 godziny, ponieważ pławik wchłania wodę. Na koniec płotkę należy zeskrobać, opróżnić i umieścić na słońcu do całkowitego wyschnięcia.

Często zdarza się, że podczas przechowywania czarna pleśń rośnie wewnątrz tułowia. Niektórzy ludzie czyszczą to, inni uważają to za wzmocnienie smaku kolesia.

Legendarne pochodzenie

Ludzie Guaraní zaczęli pić kolesia w regionie, który obecnie obejmuje Paragwaj, południową Brazylię, Urugwaj i północno-wschodnią Argentynę. Legenda o Guaraní mówi, że Boginie Księżyca i Chmury przybyły pewnego dnia na Ziemię, aby ją odwiedzić, ale zamiast tego znalazły Yaguareté (rodzaj jaguara), który zamierzał ich zaatakować. Stary człowiek ratuje ich, a w ramach rekompensaty Boginie dały starcowi nowy rodzaj rośliny, z której mógł przygotować "napój przyjaźni".

Warianty i ciekawostki

Jest jeszcze jeden napój, który można przygotować ze specjalnie pociętymi, suchymi liśćmi, bardzo zimną wodą i, opcjonalnie, cytryną lub innym sokiem owocowym, zwanym tereré. Jest on bardzo popularny w Paragwaju. Picie i zbiory Mate rozpoczęły się w Paragwaju w czasach przedhiszpańskich. (Zauważ jego naukową nazwę, Ilex paraguayensis.)

W Brazylii tradycyjny kolega lub cuia jest zazwyczaj duży z odpowiednim dużym otworem. W Urugwaju i Argentynie (szczególnie w stolicy, Buenos Aires) jest on mały i ma małą dziurkę, a ludzie czasami dodają cukier do smaku. W Boliwii i Peru, mate de coca jest często popijany zamiast zwykłego mate.

W Urugwaju istnieje nawet prawo krajowe, które zakazuje spożywania alkoholu w czasie jazdy, ponieważ spowodowało to wiele wypadków, w których ludzie poparzyli się gorącą wodą podczas jazdy. Z tego samego powodu, we wszystkich autobusach komunikacji miejskiej jest także znak "zakaz picia kolesia".

W Urugwaju i na północnym wschodzie Argentyny nierzadko spotyka się ludzi, którzy chodzą po ulicach razem z kolegą i termosem z gorącą wodą. W Montevideo, stolicy Urugwaju, można zobaczyć, jak jakiś budowlaniec pije kolegę na rowerze wcześnie rano, w drodze do pracy. W niektórych częściach Argentyny, stacje benzynowe sponsorowane przez producentów yerba mate zapewniają podróżnym darmową ciepłą wodę, specjalnie do celów picia w czasie podróży. Istnieją jednorazowe zestawy kolega z plastikowym kolega i bombilli, a także zestawy z kolbą termosową i pojemnikami na yerba i cukier w dopasowanej walizce.

W Brazylii tradycyjnie przygotowywany kolega jest znany jako chimarrão, choć na obszarach w pobliżu granicy z Urugwajem używa się również słowa kolega. Obecnie w Brazylii "mate" jest często pieczony z cukrem i przygotowywany w podobny sposób, jak herbata - zwyczaj, który powstał w Paragwaju. Supermarkety, restauracje i sieci fast foodów sprzedają "torebki herbaty" oraz pakowane opakowania i butelki "mrożonej herbaty". W Argentynie "mate cocido" (gotowane kocido) robi się z torebki lub liści i pije z kubka lub kubka, z cukrem i mlekiem lub bez.

Na początku XXI wieku większość miejskich Chilijczyków nie pije kolesia, ale narracje z podróży, takie jak "Dziennik Rezydencji w Chile" Marii Graham [2003(1824):8], pokazują, że w Chile Środkowym istnieje długa historia picia kolesia. Wielu wiejskich Chilijczyków pije mate, zwłaszcza w południowych regionach, zwłaszcza Chiloé i Magallanes, być może ze względu na wpływ sąsiednich obszarów Argentyny.

Według jednego z głównych sprzedawców detalicznych w San Luis Obispo w Kalifornii, do 2004 r. udział tego przedsiębiorstwa w ogólnym rynku naturalnej herbaty w Ameryce Północnej wzrósł do około 5% [1][2]. Butelkowana mrożona herbata "mate" jest szeroko dostępna w Kalifornii.

Rzeźba Mate, w Oberá, Misiones, Argentyna