Prawo ziemi
Sformułowanie prawo ziemi (łac. lex terrae) jest terminem prawniczym. Oznacza ono wszystkie prawa obowiązujące w danym kraju lub regionie. Termin ten został po raz pierwszy użyty w Magna Carta. Oznaczał on prawa obowiązujące w królestwie. Różniło się to od prawa rzymskiego lub prawa cywilnego. W Stanach Zjednoczonych Konstytucja deklaruje, że jest to "najwyższe prawo ziemi". Jest to to samo co due process of law w rozumieniu Konstytucji.
Historia
Chociaż termin ten został po raz pierwszy użyty w Magna Carta, nie stał się on faktycznie obowiązującym prawem aż do czasów panowania Edwarda I w Anglii. Stał się on ściśle związany z innym zwrotem, który pomógł zdefiniować prawo ziemi - due process. Za panowania Edwarda II ustawa o wolności poddanych z 1354 roku stanowiła:
| “ | Nikt, bez względu na stan majątkowy, nie może być pozbawiony ziemi lub dzierżawy, zabrany, uwięziony, wydziedziczony ani skazany na śmierć, jeżeli nie został pociągnięty do odpowiedzialności w wyniku sprawiedliwego procesu sądowego. | ” |
Prawo ziemi i ustawa o wolności poddanych pozostawały w użyciu w Anglii. Obie były używane w kolonialnych statutach i prawie zwyczajowym. Stały się częścią prawa amerykańskiego po tym, jak kolonie amerykańskie ogłosiły swoją niepodległość od Anglii w 1776 roku.
